Tomasz Dulewicz

Tomasz Dulewicz Coach, trener

Temat: 5.4. Konstrukcja Teraźniejszość-Przeszłość-Przyszłość.

5.4. Konstrukcja Teraźniejszość-Przeszłość-Przyszłość.

Pytania zadaję w kolejności dotyczącej wpierw teraźniejszości, potem przeszłości i na końcu przyszłości. Jest to konstrukcja ułatwiająca podejmowanie decyzji. Jeśli zapytam kogoś wpierw o przyszłość, lub przeszłość, to może się on poczuć jak bym wchodził do jego domu otwierając drzwi z buta.

Gdy spytam kogoś „Co chcesz poprawić w swoim działaniu, w czym chcesz być lepszy za tydzień?”, to on mi powie „nie wiem”, albo „we wszystkim”, albo „w tym co robię”. Te stwierdzenia są tak ogólne, że jako coach nie mam żadnego pożytku z nich – nie określę konkretnego celu na ich podstawie. Jeśli chcesz wyznaczyć cele (dotyczące przyszłości), to nie możesz od razu pytać o przyszłość!

Zacznij od teraźniejszości. Co robisz? Na czym polega Twoje zajęcie, praca? (otrzymasz odpowiedź)
Przeszłość: Skąd się wziąłeś tu, w tym miejscu? Jak to się stało, że robisz to? (otrzymasz odpowiedź)
Przyszłość: Co mogłoby być lepsze, łatwiejsze w twojej pracy? Co teraz robisz szybciej, łatwiej niż robiłeś w przeszłości? Co by było gdybyś to udoskonalił jeszcze bardziej? Co więc chcesz osiągnąć? Co jest Twoim celem? (otrzymasz odpowiedź, która może być celem coachingu)

Przykład:

Jest to fragment coachingu, jaki przeprowadzam w ćwiczeniu „Fabryka Papieru”. Ćwiczenie to jest abstrakcyjną sytuacją, ale doskonale obrazuje na czym polega coaching i jak się go prowadzi.

- Chodzisz po kartkach papieru. Co mogłoby być lepsze, łatwiejsze w Twojej pracy? – pytam jednego z pracowników mojej „Fabryki Papieru”.
- Nie wiem. Żeby mi się lepiej chodziło – odpowiada osoba, a coach dalej nie wie co chce klient.
- Co robisz, na czym polega Twoje zajęcie? (teraźniejszość)
- Na przechodzeniu z kartki na kartkę papieru.
- Co teraz robisz? (teraźniejszość)
- Zastanawiam się czy to ja mam przejść czy osoba z na przeciwka.
- Co stało się z Tobą przed chwilą? (przeszłość)
- Osoba z na przeciwka mnie ominęła.
- Czyli chcesz wiedzieć co powinieneś zrobić, gdy osoba z naprzeciwka Cię ominie? (pytanie o przyszłość)
- Tak.
- Jeśli będziesz to wiedział, to Twoja praca będzie łatwiejsza?
- Tak
- Zatem Twoim celem jest ustalić co masz zrobić, gdy osoba z naprzeciwka Cię ominie, bo to ułatwi Twoją pracę. Tak?
- Tak.

W ten sposób z bardzo ogólnej wypowiedzi: „Żeby mi się lepiej chodziło” zrobiliśmy konkretny cel: „Zatem Twoim celem jest ustalić co masz zrobić, gdy osoba z na przeciwka Cię ominie, bo to ułatwi Twoją pracę”.
Leszek Zawlocki

Leszek Zawlocki coaching, szkolenia,
zarządzanie,
mentoring,
superwizja

Temat: 5.4. Konstrukcja Teraźniejszość-Przeszłość-Przyszłość.

No i wymyśliłeś nowy model coachingu: PPF (Present-Past-Future) :))
Leszek Zawlocki

Leszek Zawlocki coaching, szkolenia,
zarządzanie,
mentoring,
superwizja

Temat: 5.4. Konstrukcja Teraźniejszość-Przeszłość-Przyszłość.

A po lekkim liftingu SFA mogłaby ta struktura wyglądać tak:

1. TERAŹNIEJSZOŚĆ. Co robisz? Na czym polega Twoje zajęcie, praca? (otrzymasz odpowiedź).
SFA: Co aktualnie najlepiej Ci wychodzi? Co jest mocną stroną Twojej pracy? Jakie wartości starasz się realizować w Twojej pracy?

2. PRZESZŁOŚĆ: Skąd się wziąłeś tu, w tym miejscu? Jak to się stało, że robisz to? (otrzymasz odpowiedź)
SFA: Jak do tej pory sobie radziłeś? Co pomogło Ci to/tamto zmienić?

3. PRZYSZŁOŚĆ: Co mogłoby być Twoim celem? Co chcesz osiągnąć? Co chcesz zmienić/udoskonalić? (otrzymasz odpowiedź, która może być celem coachingu)
SFA: Co mogłoby być lepsze, łatwiejsze w twojej pracy? Co teraz robisz szybciej, łatwiej niż robiłeś w przeszłości? Co by było gdybyś to udoskonalił jeszcze bardziej? Co więc wydaje się najkorzystniejsze? W jaki sposób możesz to zmienić?



Wyślij zaproszenie do