GoldenLine
Zaloguj się

konto usunięte

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów
Link do wypowiedziLink
Tomasz T.

Tomasz T. sensem życia jest
dążenie i działanie!

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep!
Link do wypowiedziLink
Agnieszka S.

Agnieszka S. mgr farmacji

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep!
"Ciacho!"-Agnieszka J. edytował(a) ten post dnia 29.05.07 o godzinie 15:30
Link do wypowiedziLink
Tomasz T.

Tomasz T. sensem życia jest
dążenie i działanie!

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt.
Link do wypowiedziLink
Agnieszka S.

Agnieszka S. mgr farmacji

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt.
Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków.
Link do wypowiedziLink
Tomasz T.

Tomasz T. sensem życia jest
dążenie i działanie!

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza
Link do wypowiedziLink
Izabela S.

Izabela S. ...

Temat: Opowiadanie :o)

Michał K.:
Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza. Zastanowiło mnie
Link do wypowiedziLink
Agnieszka S.

Agnieszka S. mgr farmacji

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza. Zastanowiło mnie jedno-"od kiedy krew jest niebieska?"
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza. Zastanowiło mnie jedno-"od kiedy krew jest niebieska?". Ich przeszywajacy wzrok
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza. Zastanowiło mnie jedno-"od kiedy krew jest niebieska?". Ich przeszywajacy wzrok na zawsze pozostanie w mej pamięci
Link do wypowiedziLink
Tomasz T.

Tomasz T. sensem życia jest
dążenie i działanie!

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza. Zastanowiło mnie jedno - "od kiedy krew jest niebieska?". Ich przeszywający wzrok na zawsze pozostanie w mej pamięci. Przyglądając się wrakowi do moich uszu doszły
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza. Zastanowiło mnie jedno - "od kiedy krew jest niebieska?". Ich przeszywający wzrok na zawsze pozostanie w mej pamięci. Przyglądając się wrakowi do moich uszu doszły dwa ślimaki, obślizgłe i
Link do wypowiedziLink
Tomasz T.

Tomasz T. sensem życia jest
dążenie i działanie!

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza. Zastanowiło mnie jedno - "od kiedy krew jest niebieska?". Ich przeszywający wzrok na zawsze pozostanie w mej pamięci. Przyglądając się wrakowi do moich uszu doszły dwa ślimaki, obślizgłe i wygłodniałe.
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza. Zastanowiło mnie jedno - "od kiedy krew jest niebieska?". Ich przeszywający wzrok na zawsze pozostanie w mej pamięci. Przyglądając się wrakowi do moich uszu doszły dwa ślimaki, obślizgłe i wygłodniałe. Nie było innego wyjścia
Link do wypowiedziLink
Tomasz T.

Tomasz T. sensem życia jest
dążenie i działanie!

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza. Zastanowiło mnie jedno - "od kiedy krew jest niebieska?". Ich przeszywający wzrok na zawsze pozostanie w mej pamięci. Przyglądając się wrakowi do moich uszu doszły dwa ślimaki, obślizgłe i wygłodniałe. Nie było innego wyjścia, musiałem je zjeść.
Link do wypowiedziLink
Michał Kosakowski

Michał Kosakowski I am what I am.
Someone has to be.

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza. Zastanowiło mnie jedno - "od kiedy krew jest niebieska?". Ich przeszywający wzrok na zawsze pozostanie w mej pamięci. Przyglądając się wrakowi do moich uszu doszły dwa ślimaki, obślizgłe i wygłodniałe. Nie było innego wyjścia, musiałem je zjeść. Z pierwszym poszlo gladko, drugi natomiast
Link do wypowiedziLink
Maciek Wrzesień Wrzesiński

Maciek Wrzesień Wrzesiński Producent Dźwięku -
Radio Eska Warszawa

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza. Zastanowiło mnie jedno - "od kiedy krew jest niebieska?". Ich przeszywający wzrok na zawsze pozostanie w mej pamięci. Przyglądając się wrakowi do moich uszu doszły dwa ślimaki, obślizgłe i wygłodniałe. Nie było innego wyjścia, musiałem je zjeść. Z pierwszym poszlo gladko, drugiego natomiast zepsuł Rysiek z Klanu.
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza. Zastanowiło mnie jedno - "od kiedy krew jest niebieska?". Ich przeszywający wzrok na zawsze pozostanie w mej pamięci. Przyglądając się wrakowi do moich uszu doszły dwa ślimaki, obślizgłe i wygłodniałe. Nie było innego wyjścia, musiałem je zjeść. Z pierwszym poszlo gladko, drugiego natomiast zepsuł Rysiek z Klanu.

Tymczasem ziemniaki gotowały
Link do wypowiedziLink

konto usunięte

Temat: Opowiadanie :o)

Dawno, dawno temu... gdzieś na południu, za lasami, za siedmioma górami żyło grono wspaniałych przyjaciół, którzy potrafili cieszyć się każdym dniem spędzonym razem nawet, gdy wichry namiętności wiodły wszystkie myśli i poczynania ku zdradzie kompromitującego zachowania, byli bowiem pedałami, tj. ups, pardon... homoseksualistami. Ale zawitali w szeregi heteroseksualni. Tego ich zamknięta społeczność zdzierżyć nie potrafiła. Choć się starali zrozumieć nasłuchując odgłosów pikiety i wiadomości, które właśnie podały, że prezydent miał sekretny pamiętnik. Wszyscy czytali wówczas najnowszą powieść jego przyjaciela. Był on miłośnikiem antycznej sztuki sakralnej
i religioznawcą. Kolejną osobą będącą we władaniu kopii sławnej osoby i jej pamiętnika był Ojciec Grzyb,wielce durny przedstawiciel handlowy ginącej rodziny pochodzącej z dawno już zapomnianego rodu buraków. Ojciec Grzyb, jednakowoż, miał jedną wadę - nie miał zalet. Nowi i starzy przedstawiciele tegoż gremium bardzo go cenili, za jego umiejętność robienia rzeczy prostych i wielce przydatnych, np. krzesło, które pomaga wstawać, łóżko - które zapisuje sny, czy choćby prysznic, który swą konstrukcją nawiązuje do rozwiązań samego Vincenta Priessnitza!

Zapowiadał się kolejny zwykły tydzień, jednak wtem zza rogu wyłonił się ogromny włochaty karaluch. Był mojego wzrostu i miał wielkiego guza na prawym ciemieniu. Spojrzał na mnie podejrzliwie i mruknął donośnie, aż mi czułki zadygotały i zrobiło się słabo. Było ciemno jak w środku nocy i bardzo wietrznie, a karaluch nie wyglądał na takiego, którego można zbyć byle czym lub przestraszyć muchozolem. "Twarda sztuka z tego karalucha!"- pomyślałem uśmiechając się pod nosem - miałem bowiem za pazuchą wykrywacz twardych sztuk. Pazucha zawierała również tajny stenogram z posiedzenia zarządu Krasnali Ogrodowych S.A.

W tym samym czasie w lesie nieopodal rozbił się statek piratów z Karaibów. Był wśród nich sam John Deep! "Ciacho!" - tak nazywał się ich okręt. Z bijącym sercem podbiegłem do rozbitków. Na moją uwagę zwrócił niebieski płyn wyciekający spod kapelusza. Zastanowiło mnie jedno - "od kiedy krew jest niebieska?". Ich przeszywający wzrok na zawsze pozostanie w mej pamięci. Przyglądając się wrakowi do moich uszu doszły dwa ślimaki, obślizgłe i wygłodniałe. Nie było innego wyjścia, musiałem je zjeść. Z pierwszym poszlo gladko, drugiego natomiast zepsuł Rysiek z Klanu.

Tymczasem ziemniaki gotowały wszystkim straszliwą zdradę:
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz

Podobne tematy





Wyślij zaproszenie do
Anuluj