Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

powiedzieć co ćwiczy

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

zacisnąć łososia

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

Opowiedzieć jakąś ciekawą historię

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

Eneida” Wergiliusza jest uważana za epopeje narodu rzymskiego, niewątpliwie jest największym dziełem epoki Augustowskiej i może również pretendować do tytułu najlepszego eposu historycznego starożytnego Rzymu.

W mej pracy chciałbym najpierw krótko przedstawić życiorys Wergiliusza, w szczególności jego ostatnie lata i pracę nad „Eneidą”, genezę utworu, oraz opis tarczy Enesjasza i chciałbym porównać ten opis do opisu tarczy przedstawionego w „Iliadzie” Homera.

Twórca „Eneidy” był bezwątpienia najwybitniejszym obok Horacego poetą tej epoki. Jego pełne imię brzmi Pubius Vergiliius Maro. Urodził się 21 października 70 roku, we wsi Ardes położonej w pobliżu miasta Mantua w północnej Itali. Wergiliusz był najprawdopo- dobniej pochodzenia celtyckiego, albo etruskiego. Ojciec poety był garncarzem bądź według innych podań posłańcem u niejakiego Magiusa. Dzięki swej zaradności ojciec Wergiliusza dorobił się dosyć dużego majątku na hodowli pszczół, co w przyszłości pozwoliło mu zapewnić synowi gruntowne wykształcenie. Dzieciństwo Wergiliusza upłynęło w Andes, w wiejskim zaciszu, do którego zarzdko docierały odgłosy coraz ostrzejszych walk o władzę w Republice Rzymskiej. Spokój rodzinnej wsi, oraz nieco melancholijne piękno tamtejszego krajobrazu wywarło silny wpływ na osobowość przyszłego poety, rozbudziło w nim miłość do przyrody i wiejskiego życia. O zamożności rodziny Wergiliusza może świadczyć fakt, iż chlopiec uczył się nie w Mantui, lecz Kremonie, gdzie szkoły były bardziej kosztowne, ale też stały na wyższym poziomie. Przyszły poeta uczył się w Kremonie do 15 roku życia. 15 października 55 r. p.n.e. przywdział zgodnie z obyczajem rzyskom tzw. Toga virillis (togę męską), która oznaczała osiągnięcie pełnoletności. Wergiliusz przeniósł się z Kremony na krótki okres do Mediolanu, a stamtąd do Rzymu gdzie znalażł się około 52 r. p.n.e.

Pierwsze próby literackie przyszłego twórcy „Eneidy” przypadły na jego pobyt w Rzymie. Poeta nawiązał tam przyjaźń z grupą poetów pochodzących z Galii Napdadeńskiej, grupę reprezentującą nowy kierunek poezji rzymskiej noszącej nazwę aleksandryzmu lub też neoretoryzmu. Najbardziej widać wpływ neoretoryzmu na Wergiliusza w tomie wierszy „Appendix Vergilian” (Dodatek do Wergiliusza), oraz w „Eklogach” i „Georgikach”. W „Eneidzie” wpływ neoretoryzmu jest już znacznie mniejszy. Młodzieńcze próby poetyckie zostały zerbrane pośmiertnie i jak powiedziałem weszły w skład „Appendix Vergiliana”. Około roku 42 p.n.e. artysta miał już dosyć duży rozgłos i poparcie w Rzymie dzięki niektórym dziełom z „Appendix Vergiliana”. O tym rozgłosie może świadczyć chociaż fakt, że gdy mjątki jego rodziców zostały wywłaszczone, Wergiliusz jako dość znany poeta uzyskał pomoc i poparcie wpływowych ludzi. Całe wydarzenie związane z wywłaszczeniem majątku, były dla poety ogromnym wstrząsem o czym mogą świadczyć sielanki I i IX. Między 42 a 39 r. p.n.e. poeta napisał „Bugoliki”, czyli zbiór 10 ksiąg (sielanek). Sielanki te były o tematyce teokrytejskiej, mistycznej, filozoficznej, oraz opowiadały o wywłaszczeniu, a ostratnia X była poświęcona przyjacielowi Korneliuszowi Gallusowi. Kolejnym dziełem Wergiliusza były „Georgiki”, nad którym pracował między 36, 26 r.p.n.e. „Georgiki” opowiadały o życiu i pracy na wsi, więc o zwykłych rolnikach.

Ostatnie lata 29 – 19 r. p.n.e. poeta spędził pracując nad swoim największym dziełem „Eneidą”. Po dziesięciu latach pracy powtała pierwsza wersja dzieła, zostały jeszcze niewielkie poprawienia, niejako ostatni szlif całości. Autor planował popracować nad dziełem w Grecji, dokąd wybrał się aby pogłębić swoją wiedzę w dziedzinie kultury i filozofii. Jednak Wergiliusz zachorował i dodarł tylko do Aten, gdzie spotkał się z Oktawianem-Augustem, który właśnie do Rzymu. August nakłonił poetę do powrotu.
W czasie podróży powrotnej twórca „Eneidy” poważnie zaniemógł śmiertelna choroba zaatakowała go podczas zwiedzania megary w Istmie Korynckim. Było to 21 wrzesienia 19 r. p.n.e. Zwłoki poety zostały zgodnie z jego życzeniem przewiezione do Neapolu i tam pogrzebane na drodze do Puteoli. Na grobie Wergiliusza umieszczony jest napis ułożony przez niego samego:

Mantua me genuit, Calabri repuere, tenet nunc
Parthenope, cenini pascua, rura, duces
(Urodziłem się w mantui, porwali mnie Kalabrowie,
dziś więzi Parthenope; opiewałem pastwiska, wieś, wodzów)

Poeta powierzył niedokończoną „Eneidę” dwóm przyjaciołom Lucjuszowi Wariuszowi i plucjuszowi Tukka, jeszcze przed wyjazdem, z poleceniem aby w razie, gdyby spotkało go w czasie podróży coś złego spalili dzieło. Ostatecznie jednak „Eneida” została wydana już w 17 r. p.n.e., gdyż August wydał zakaz spalania tego dzieła.

„Eneida” opowiada o bohaterze rzymskim Eneaszu, który ucieka przed gniewem Junony. Bohater ucieka ze zniszczonej Troi, płynie do wyspy Delos, gdzie dostaje od Apollina wyrocznie, aby szukał dawnej ojczyzny. Dalej Eneasz ma romans z kartagińską królową Dydoną. Niestety, gdy bohater odpływa od niej, królowa przeklina Eneasza i jego ród po czym zabija się. Bohater płynie na Sycylię do króla Acestesa, gdzie organizuje uroczystości związane z rocznicą śmierci jego ojca. Dalej Eneasz ląduje w Kume, gdzie wraz z Sybillą schodzi do podziemia, tam spotyka Dydonę, Deifioba, a dalej w krainie szczęśliwych spotyka ojca, który ukazuje mu przyszłych bohaterów rzymskich m.in. Cezara, Pompejusza i Augusta. W księdze VII następuje inwokacja do muz, w której poeta prosi o pomoc w przedstawieniu bitwy pod Lacjum, po inwokacji następuje opis sytuacji w Lacjum. Kiedy Eneasz tam dopływa ukazują mu się znaki zwiastujące koniec jego wyprawy. Jednak wybucha spór, który przeradza się w wojnę między Latynami, a Trojanami. Powodem tego sporu był zabity oswojony jeleń. W księdze VIII pokazana jest mobiliozacja obu stron. Latynowie wysyłają poselstwo do Diomedesa z zaproszeniem do udziału w wojnie, a Eneasz udaje się do króla Arkadyjczyków Ewarda. Tam też bohater otrzymuje wykutą przez wulkana zbroję, oraz tarczę. Następnie Latynowie atakują wioskę Troja. Niszczą wieżę obronną i podpalają część domów, jednak zmuszeni przewagą wroga uciekają . W księdze X przedstawione jest zgromadzenie bogów, oraz walka Latynów z nadciągającymi Trojanami. W następnej księdze pokazane jest zgromadzenie starszyzny Latynów, na którym Turnus odrzuca zaproponowanie pokoju. Jednak obrady zostają przerwane przez nagły atak wojsk Eneasze. Turnus widząc przewagę przeciwnika ucieka z miasta. Eneasz jednak dogania go i wyzywana na śmiertelny pojedynek. W księdze XII jest opisana właśnie ta walka, którą w końcu wygrywa Eneasz wygrywając całą wojnę.

Wzory literackie „Eneidy”. Wergiliusz zastosował styl imitatio. Tzn. wzorował się na „Iliadzie” i „Odysei” Homera, oraz na innych dziełach starożytnej Grecji i Italii. Oryginalność „Eneidy” polega przedewszystkim na samym pomyśle autora, aby połączyć dwa dzieła Homera w jednym nowym arcydziele. Duży wpływ na to dzieło miały również inne greckie epopeje tzw. Nostoi (poematy o powrotach bohaterów spod Troi). Kolejne dzieła które wpłynęły na „Eneidę” to „Argonautika” Apolloniusa Rodyjskiego, „Annades” Eniusza, „Bellum Poenium” Newiusza, „De derum naturi” Lukrecjusza i inne.

Przykładem stylu imitato, poze samą fabułą jest opis tarczy Enesjasza. Wergiliusz dorównuje w tym opisie opisowi tarczy Achillesa z „Iliady” Homer. Uwidoczniony jest w niej patriotyzm autora, który ukazuje na niej Rzym jako wielką i niezniszczalną potegę, ukazuje najważniejsze wydarzenie tego państwa, jak np. Jego powstanie. Pierwszy wers tego opisu już wskazuje stosunek autora do swego kraju: „Na niej dzieje Itali i triumfy Romy”. Wszystkie co przedstawił autor jest wróżbą. Rzym powstał bowiem później niż wydarzenia przedstawione w „Eneidzie”. Homer natomiast ukazal na tarczy Achillesa życie codzienne Greków. Oba opisy miały za zadanie spowolnić akcje całego eposu. Wergiliusz oprócz wielkich zwycięstw Rzymu ukazał także swojego przyjaciela Oktawiana-Augusta. Co najprawdopodbniej zrobił w celach propagandowych. Opis tarczy Enesjasza podobnie jak opis homerycki jest opisem dynamicznym pełnym orzeczeń.

Podsumowując Wergiliusz stworzył „Eneidę” w stylu naśladującym dzieła Homer. Wpadł na genialny pomyśl połączenia „Iliady” i „Odysei” w jedno dzieło. Dzieło jego życia istnie jest cymś nadzwyczajnym.

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

Powinien poprosić Konrada o streszczenie w 5 zdaniach tego, co napisał

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

zapytam czy czytała ten tekst przeklejony ze strony internetowej - http://www.sciaga.pl/tekst/5520-6-eneida

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

powinna wiedzieć, że nie korzystam z takich stron :)

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

wiedzieć, że to Maciek

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

Wybaczyć mi moje zaniedbanie

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

Jeszcze bardziej błagać o wybaczenie

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

wstawić się za mną

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

nie robić ze mnie nie wiadomo jak okrutna istotę, wystarczy, że Kondziu już to zrobił

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

ANNA P.:
nie robić ze mnie nie wiadomo jak okrutna istotę, wystarczy, że Kondziu już to zrobił

przeczytać książkę, odprężyć się, popływać, wyluzować:)

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

'POJAWIAĆ' sie tu częściej :)))

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

'POJAWIAĆ' sie tu częściej :)))

- nie rościć praw autorskich :)

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

grzesiek S.:

zakochać się;)

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

dać receptę na miłość :)

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

obejrzeć love story

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

dać szansę Ani

Temat: Co powinna zrobić osoba wyżej?

WZIĄĆ SIĘ DO ROBOTY A NIE SZUKAĆ ZŁOTEGO ŚRODKA ;)))