Temat: Wielki Wybuch nie był początkiem wszechrzeczy

„Wielki Wybuch nie był początkiem wszechrzeczy. Tak twierdzi znakomity brytyjski badacz Roger Penrose, który odkrył w kosmicznym promieniowaniu tła sygnały być może pochodzące z innego, istniejącego przed Wielkim Wybuchem kosmosu. Roger Penrose, emerytowany profesor Oksfordu, jest jednym z najbardziej renomowanych matematyków, fizyków i kosmologów. Autor licznych książek, wydanych także w Polsce, ostatnio opublikował pracę "Cykle czasu: niezwykłe, nowe spojrzenie na Wszechświat". Przedstawia w niej hipotezę konforemnej kosmologii cyklicznej (CCC - conformal cyclic cosmology), zgodnie z którą Wielki Wybuch był tylko fazą przejściową między erami kosmicznymi, nazwanymi przez Penrose'a eonami. Profesor przypuszcza, że dzieje uniwersum to cała seria eonów, która być może nigdy nie dobiegnie końca. Według powszechnie przyjętego modelu początek wszechświata, czasu i przestrzeni nastąpił 13,7 mld lat temu, kiedy ze stanu punktowego o nieskończonej gęstości i ogromnej temperaturze doszło do Wielkiego Wybuchu. Odtąd kosmos rozszerza się jak pompowany balon, galaktyki oddalają się od siebie ze wzrastającą prędkością. Roger Penrose dowodzi jednak, że wszechświat nie miał początku. Czas i przestrzeń istniały już przed Wielkim Wybuchem, który był tylko jednym z wielu w dziejach wiecznego uniwersum. Do tej pory konforemna kosmologia cykliczna była tylko teorią, jednak Penrose wspólnie z armeńskim astronomem Vahe Gurzadianem przedstawił fakty świadczące, że być może jest prawdziwa. Gurzadian przez siedem lat poszukiwał w kosmicznym promieniowaniu tła hipotetycznych sygnałów sprzed Wielkiego Wybuchu i analizował dane z amerykańskiej sondy kosmicznej WMAP (Wilkinson Microwave Anisotropy Probe), która rozpoczęła misję w 2001 r. Mikrofalowe promieniowanie tła nazywane jest poetycko echem Wielkiego Wybuchu, aczkolwiek powstało około 380 tys. lat po nim (wcześniej promieniowanie elektromagnetyczne nie przenikało przez kosmos). W kosmicznym promieniowaniu tła Gurzadian odnalazł koncentryczne kręgi, w których wahania temperatur są wyraźnie mniejsze niż w otaczających je rejonach. Prawdopodobieństwo, że taki krąg powstanie przypadkowo, wynosi według obliczeń obu naukowców 1 do 10 mln. Jeśli chodzi o kilka kręgów ułożonych koncentrycznie, prawdopodobieństwo przypadkowego zaistnienia jest jeszcze mniejsze. Penrose i Gurzadian doszli do wniosku, że osobliwe kręgi to pozostałości fal grawitacyjnych powstałych podczas zderzenia gigantycznych czarnych dziur. Do tych niezwykłych kolizji doszło jeszcze przed Wielkim Wybuchem, w innej kosmicznej erze czy też eonie. Hipoteza Rogera Penrose'a oznacza także atak na tzw. teorię wszechświata inflacyjnego amerykańskiego fizyka Alana Gutha. Według tej teorii, kosmos już ułamek sekundy po Wielkim Wybuchu rozszerzał się z niewyobrażalną prędkością, szybciej niż prędkość światła. Jest to jednak zgodne z teorią względności Einsteina, ponieważ nie zachodził wtedy ruch w przestrzeni, lecz rozszerzanie się samej przestrzeni. "Nigdy nie byłem zwolennikiem modelu wszechświata inflacyjnego. W moim schemacie kosmos także rozszerzał się wykładniczo, jednak już przed ostatnim Wielkim Wybuchem", powiedział matematyk z Oksfordu. Podkreśla on, że teoria wszechświata inflacyjnego nie pozwala wyjaśnić powstania temperaturowych kręgów w promieniowaniu tła, natomiast model kosmosu cyklicznego doskonale ten fakt tłumaczy. Penrose zwraca uwagę, że dziwne kręgi nie mogą być wynikiem wadliwego działania aparatury sondy WMAP, wykryły je bowiem także instrumenty balonu pomiarowego nad Antarktydą. Julian Barbour, astrofizyk z Oksfordu, uznał odkrycie kręgów w promieniowaniu tła za potencjalnie sensacyjne. Hipoteza cyklicznego, wiecznego kosmosu jest jednak intrygująca. Już wcześniej niemiecki fizyk Martin Bojowald, pracujący na uniwersytecie stanu Pensylwania, za pomocą serii skomplikowanych równań z teorii względności i teorii kwantów przedarł się przez pozornie ostateczną granicę Wielkiego Wybuchu i wyliczył, że wcześniej istniał inny wszechświat z negatywnym czasem, szalonymi dla nas relacjami czasu i przestrzeni, kompletnie zwariowany kosmos, który się skurczył, aby potem eksplodować w Wielkim Wybuchu.”


http://www.przeglad-tygodnik.pl/pl/artykul/wieczny-wsz...

Temat: Wielki Wybuch nie był początkiem wszechrzeczy

„Sir Roger Penrose to emerytowany profesor uniwersytetu w Oksfordzie, jeden z największych matematyków i fizyków naszych czasów. Naukowca, który kończy w tym roku 79 lat, spotkałem na majowej konferencji "Droga do rzeczywistości" w Instytucie Matematyki PAN. Opowiedział o swej nowej teorii Wszechświata. Mówiąc: - Jest na tyle szalona, że jest szansa, iż jest prawdziwa. Opublikował poświęconą temu książkę: "Cykle czasu: niezwykłe, nowe spojrzenie na Wszechświat".
http://www.proszynski.pl/Cykle_czasu__Nowy_niezwykly_o...
Największe zaszczyty - m.in. Nagroda Wolfa (1988 r.), także tytuł szlachecki od angielskiej królowej (1994 r.) - spotkały Penrose'a za prace z teorii relatywistycznej. W swej nowej teorii twierdzi, że Wielki Wybuch był początkiem, ale tylko jednego z cykli Wszechświata, których zapewne jest nieskończenie wiele. Koncepcja "oscylującego" Wszechświata jest równie stara jak teoria Einsteina, z której wynikało, że kosmos może puchnąć jak bańka mydlana. Wielu kosmologom łatwiej było przyjąć, że świat jest wieczny i cyklicznie przechodzi z fazy rozszerzania do kurczenia się, zamiast uwierzyć w to, że był jakiś początek, a więc akt stworzenia czegoś z niczego. Wielki i dotychczas nierozwiązany problem dla tej hipotezy stwarza jednak druga zasada termodynamiki, która mówi, że w naturze stale wzrasta nieporządek. Filiżanka z kawą może z łatwością się rozbić na tysiące kawałków, ale nikt jeszcze nie widział, by one same na powrót się skleiły. Mleko miesza się z kawą, ale trudno o proces odwrotny - by te ciecze same się rozdzieliły. Oczywiście można posprzątać bałagan, ale wymaga to pewnego nakładu pracy, co skutkuje jeszcze większym wzrostem nieporządku w innym miejscu. Fizycy mierzą stopień nieuporządkowania wielkością zwaną entropią, a druga zasada termodynamiki mówi, iż entropia zawsze wzrasta. Świat zmierza w kierunku większego bałaganu, a energia stale się rozprasza. Nie odwróci tej tendencji nawet to, że kosmos zacznie się kurczyć. Z tego wynika, że każdy kolejny cykl Wszechświata musi być inny, bardziej zabałaganiony, a u zarania musiał być ten pierwszy cykl, w którym Wszechświat był maksymalnie uporządkowany. I znowu wracamy do problemu początku i aktu stworzenia. To, że Wszechświat musiał się zacząć od bardzo uporządkowanego stanu, jest również problemem dla klasycznej teorii Wielkiego Wybuchu. Bo niby skąd w tej chwili wielkiego zamieszania i chaosu miał się wziąć unikalny porządek? Wydaje się, że powinno być akurat na odwrót.”


http://wyborcza.pl/1,99885,8640851,Wszechswiat_nie_umi...

Temat: Wielki Wybuch nie był początkiem wszechrzeczy

Bartek Woźniak:

Roger Penrose i jego poronione pomysły dotyczące kosmologii, są trochę "odleciane", delikatnie mówiąc.

Bartek,
Sir Roger Penrose (ur. 8 sierpnia 1931 w Colchester w Anglii), to angielski fizyk i matematyk. Wraz ze Stephenem Hawkingiem udowodnił twierdzenie o osobliwościach w ogólnej teorii względności.

Zasłużył się głównie dzięki próbom podejścia do kwantowej grawitacji (jeszcze nieistniejącej w całości teorii). Jego zdaniem niezbędna jest nowa teoria kwantów, uwzględniająca grawitację, eliminująca trudności interpretacyjne. W matematyce znany jest jego parkietaż (ang. tesselation, tiling), który pokrywa płaszczyznę w sposób nieokresowy za pomocą jedynie dwu rodzajów "kafelków". Autor twierdzenia o uwięzieniu dotyczącego ruchu po hiperpowierzchni w przestrzeni fazowej.

W 2000 został odznaczony brytyjskim Orderem Zasługi (Order of Merit).

Autor książek takich jak Nowy umysł cesarza, Cienie umysłu, Makroświat, mikroświat i ludzki umysł. Argumentuje w nich, że z twierdzenia Gödla wynika niemechaniczny charakter ludzkiej świadomości, którego można dowieść również bez kodowania. Zdaniem Penrose'a, do wyjaśnienia zjawiska świadomości konieczne jest odwołanie się do zjawisk występujących na poziomie kwantowym w mózgu.

Wspólnie ze Stuartem Hameroffem opracował kwantową teorię świadomości Orch-OR.

Jest synem lekarza, genetyka i matematyka Lionela Penrose'a, bratem matematyka Olivera Penrose'a oraz szachisty Jonathana Penrose. Od roku 1994 członek zagraniczny Polskiej Akademii Nauk.


http://pl.wikipedia.org/wiki/Roger_PenroseKacper Hamilton edytował(a) ten post dnia 28.11.11 o godzinie 16:47