Julia Wahl

Julia Wahl Dyrektor (The Mind
Institute),
psycholog,
psychoterapeuta...

Temat: 2-dniowy warsztat Terapii Akceptacji i Zaangażowania...

http://www.mindinstitute.com.pl/index.php/pl/component...

2-dniowy warsztat Terapii Akceptacji i Zaangażowania (Acceptance and Commitment Therapy - ACT) z Kellym Wilsonem (PhD, University of Missisipi)

Język warsztatu: angielski z tłumaczeniem na j. polski

Termin: 14-15 czerwca (piątek/sobota) 2013
Organizatorzy: The Mind Institute oraz Centrum Psychologii Integralnej InteGral

Opis:
Acceptance and Commitment Therapy (ACT) czyli Terapia Akceptacji i Zaangażowania jest kierunkiem psychoterapeutycznym wywodzącym się z nurtu terapii poznawczo-behawioralnych. ACT zaliczana jest do tzw. trzeciej fali tego nurtu wraz z takimi kierunkami psychoterapeutycznymi jak Dialectical Behavior Therapy (DBT), Functional Analytic Psychotherapy (FAP), Behavioral Activation (BA) oraz Mindfulness-Based Cognitive Therapy (MBCT). Terapie te, zwane również terapiami nowej generacji, budzą ostatnio rosnące zainteresowanie klinicystów na całym świecie, a ich skuteczność znajduje potwierdzenie w coraz liczniejszych badaniach klinicznych.
Ze strony: ACBS (Association for Contextual Behavioural Science)

Czym jest Terapia Akceptacji i Zaangażowania (ang. Acceptance and Commitment Therapy – ACT)?
Acceptance and Commitment Therapy (w skrócie ACT) jest jedną z metod psychoterapeutycznych należących do tzw. III. fali terapii poznawczo-behawioralnych, która w ostatnim czasie zyskuje rosnące zainteresowanie klinicystów na całym świecie. Jest to podejście oparte na dowodach naukowych (evidence based), o wysokiej skuteczności, potwierdzonej przez liczne doniesienia naukowo-badawcze z całego świata.
Tak jak inne terapie III. fali (mindfulness-based cognitive therapy, dialectical behavioural therapy) zawiera element akceptacji i uważności (mindfulness), skupia się na zmianach funkcjonalnych i kontekstualnych, a nie na treści czy natężeniu objawów psychopatologicznych. Uzupełnia tym samym klasyczne podejście terapii poznawczo-behawioralnej, w którym znaczący nacisk kładzie się na identyfikację i modyfikację procesów psychicznych (np. procesów poznawczych). Podejście ACT jest szczególnie przydatne dla pacjentów, którzy wydaje się, iż "utknęli" w terapii i żadne bardziej standardowe metody nie pomagają im. W podejściu tym interpretuje się psychologiczne cierpienie jako skutek unikania doświadczenia (experiential avoidance) i brak umiejętności postępowania według swoich wartości. ACT uczy jak można być ze swoimi trudnymi myślami i emocjami zamiast je eliminować.zapoznanie się z wiedzą na temat teoretycznych podstaw ACT.

Warsztat:
Warsztat ten będzie skupiać się rdzeniu modelu ACT, a w szczególności na zastosowaniu uważności i akceptacji w celu ułatwienia wartościowego życia. Warsztat ten jest oparty na trzech dowodach naukowych, które obecnie eksplorowane są w ramach psychologii klinicznej, a szerzej także w ramach psychologii eksperymentalnej:
1) Istnieje coraz więcej dowodów sugerujących, że pogoń za szczęściem paradoksalnie prowadzi to większego dyskomfortu. Na przykład, badania eksperymentalne pokazują, że osoby, u których torowane jest pragnienie szczęścia, czują mniejszą przyjemność w związku z przyjemnymi zdarzeniami.
2) Drugi dowód mówi o tym, że życie oparte na wartościach prowadzi do korzystnych psychologicznych konsekwencji, poprawia fizycznie i fizjologiczne funkcjonowanie i pomaga w radzeniu sobie ze stresującymi wydarzeniami.
3) Uważność jest kolejnym elementem, który daje duże korzyści w kontekście lepszego radzenia sobie z trudnościami.
Mimo, iż warsztat będzie dotyczył podejścia ACT, to większość strategii, które zostaną pokazane mogą być bez problemu zastosowane w innych modelach pracy, w tym w tradycyjnym modelu terapii poznawczo-behawioralnej.
Cele warsztatu:
zrozumienie modelu psychopatologii w podejściu ACT
zapoznanie się z rejonami zastosowania podejścia
doświadczenie i nauczenie się podstawowych technik ACT
rozpoznanie barier pacjenta w identyfikowaniu i wykorzystywaniu wartości
rozpoznanie i wykorzystanie procesów związanych z chwilą bieżącą w celu polepszenia przymierza terapeutycznego oraz zwiększenia empatii psychoterapeuty
wyjaśnienie uważności (mindfulness) i sposobu wykorzystania tego podejścia dla pacjenta oraz terapeuty