Temat: zapytanie do eksperta prawa administracyjego

Aby uzyskać zezwolenie na prowadzenie pewnej działalności trzeba spełniać kilka warunków, w tym :
- zatrudniać X osób o określonych kwalifikacjach.

W przypadku niespełniania ktoregokolwiek z warunków organ cofa zezwolenie.

W dniu 10.09.2009 przeprowadzono u mnie kontrolę wykonywania działalnośsci, która wykazała, iż nie spełniam jednego warunku do prowadzenia działalności (zatrudnia za mało osób o określonych kwalifikacjach).

W grudniu 2009 organ podjął decyzję o cofnięciu zezwolenia (I instancja).

Decyzja została mi doręczona w dniu 11 stycznia 2010 roku.

18 stycznia 2010 warunek do prowadzenia działalności już spełniałem, gdyż zatrdniałem w tym dniu odpowiednio ilość osób o koniecznych kwalifikacjach.

W dniu 22 stycznia złożyłem odwołanie od decyzji do organu II instancji.

Czy organ II instancji powinien umorzyć postępowanie ze względu na to, iż już spełniam warunki do prowadzenia działalności ? Czy też organ II instancji powinien się kierować stanem faktycznym istniejącym w dniu wydania decyzji przez organ pierwszej instnacji lub istniejącym w dniu wszczęcia postępowania ?

Temat: zapytanie do eksperta prawa administracyjego

Witam,

niestety w tak opisanym stanie faktycznym trudno udzielić Panu jednoznacznej odpowiedzi. Wymaga ona bowiem nie tylko znajomości przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, ale także regulacji zawartych w ustawach szczególnych, dotyczących konkretnej działalności.

Zasadniczo przyjmuje się, iż decyzja administracyjna powinna być wydawana w oparciu o stan faktyczny i prawny istniejący w dniu jej wydawania. jeżeli po wydaniu decyzji przez organ I instancji zaszły zmiany w stanie faktycznym winny być one uwzględnione przez organ odwoławczy. Taki pogląd prezentuje m.in. pro. A. Wróbel w komentarzu do art. 104 Kpa (M. Jaśkowska, A. Wróbel, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Zakamycze 2000, s. 575-576.) czy też prof. J. Jendrośka w komentarzu do art. 107 Kpa(Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz,
J. Borkowski, J. Jendrośka, R. Orzechowski, A. Zieliński, Warszawa 1989, s. 205).

Należy jednak brać pod uwagę cel instytucji cofnięcia zezwolenia na prowadzenie określonej działalności. Gdyby przyjmować zgodnie z ww. poglądami, iż decyzja w tej sprawie winna być wydana według stanu na dzień orzekania, a nie na dzień przeprowadzonej kontroli, przedsiębiorca każdorazowo w trakcie trwania postępowania byłby w stanie uzupełnić uchybienia. W konsekwencji nigdy nie byłoby można cofnąć zezwolenia.

Sprawa jest poważna - chodzi o możliwość dalszego prowadzenia określonej działalności. Z tej przyczyny sugerowałbym podjęcie walki (jeżeli nie będzie Pan korzystał z pomocy profesjonalnego pełnomocnika koszty nie będą zbyt wysokie), aczkolwiek może się ona zakończyć dopiero w sądzie administracyjnym.

Temat: zapytanie do eksperta prawa administracyjego

Odnosząc się do argumentacji przedstawionej wyżej wydaje mi się, że należy stosować zasady ogólne - o ile regulacje szczegółowe nie znajdują zastosowania i nie wprowadzają wyjątku. Oznacza to, że tak jak wspomniałeś ważny jest stan faktyczny na dzień orzekania przez organ, a zatem w przypadku zmiany stanu faktycznego przed uprawomocnieniem się decyzji w przedmiocie cofnięcia zezwolenia wydaje mi się całkowicie uzasadniona możliwość uzupełnienia braków kadrowych, o których wspominasz. Wykładnia celowościowa winna moim zdaniem iść w kierunku cofania licencji/zezwolenie jeżeli pomimo decyzji cofającej i możliwości uzupełnienia braków - w okresie do rozpatrzenia sprawy przez organ II instancji, strona nie uzupełniła braków niezbędnych dla wydania zezwolenia.

W związku z powyższym sugeruję odwołanie się od decyzji organu I instancji.