Temat: Jak działa nanotechnologia?
Czeslaw Mrall:
Jolanta Lenart:
Mechanizm działania nanotechnologii medycznej
[...]
To jest jakiś dziwaczny bełkot nie mający nic wspólnego z nanotechnologią.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tomografia_komputerowa
http://pl.wikipedia.org/wiki/Obrazowanie_metodą_rezon...
---
pozdr.czes;-)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Nanotechnologia
Nanotechnologia – to ogólna nazwa całego zestawu technik i sposobów tworzenia rozmaitych struktur o rozmiarach nanometrycznych (od 0,1 do 100 nanometrów), czyli na poziomie pojedynczych atomów i cząsteczek.
Nanotechnologia a organizmy żywe.
Warto zwrócić też uwagę, że "nanotechnologię" uprawiają już od dawna wszystkie organizmy żywe. Wiele struktur występujących wewnątrz komórek to rodzaje mikromaszyn, struktura takich naturalnych materiałów, jak drewno, łodygi roślin, kości czy skóra to tworzywa, których struktura jest kontrolowana na poziomie pojedynczych cząsteczek. Zagadnienia te bada Nanobiotechnologia.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Bioelektronika
http://ekolodzy.ekologia.pl/naukowcy/Wlodzimierz-Sedla...
http://www.ekomed.opole.pl/index.php/nasza-filozofia/c...
Primum non nocere - po pierwsze nie szkodzić. Zdrowie to nie wszystko, ale bez zdrowia wszystko jest niczym
Czym jest życie?
Jak dotąd tak naprawdę nikt jeszcze tego nie wie, nie wyłączając biologii i medycyny. Nikt nie podał dotychczas adekwatnej definicji życia. Nadal nie wiadomo, czy jest ono procesem, który kiedyś, wbrew rachunkowi prawdopodobieństwa zaskoczył gdzieś w Kosmosie i obecnie obserwujemy różne, ewoluujące jego odmiany? A może jest po prostu przejawem najwyżej zorganizowanej materii, zawiązującym się od nowa, co jakiś czas, tutaj na Ziemi, ale może i gdzieś tam, w Kosmosie? W takim przekonaniu przez wiele lat świat oczekiwał, że lada chwila uda się materię nieożywioną powołać do życia. Musiało jednak wiele czasu upłynąć, zanim zrozumiano, że nie da się tego osiągnąć, bo życie to proces znacznie ważniejszy i bardziej skomplikowany niż dotychczas przypuszczano. Mimo postępu biologii i medycyny do dzś nie ma w pełni satysfakcjonującej definicji życia. W wielu dziedzinach nauki i na podstawie obserwacji opisywane są różne jego przejawy, które jednak nie wyjaśniają samej istoty życia. Zdaniem twórcy bioelektroniki profesora Włodzimierza Sedlaka:Życie jest zjawiskiem elektrycznym, sterowanym magnetycznie - jest procesem fotonowym, sterowanym fononowo. Każde żywe stworzenie jest nie tylko ciałem, ale także istotą stworzoną z systemu niewidzialnych pól energetycznych, które oddziałują zarówno ze sobą, jak i z polami energetycznymi otoczenia. Wszechświat jest wypełniony tymi polami, a istota ludzka i każdy żywy organizm stanowi szczególne ich zagęszczenie. Życie samo w sobie ma naturę energetyczną i nasze współczesne wyobrażenie o nim jest, delikatnie mówiąc, po prostu prymitywne. Energetycznie jesteśmy związani z Naturą i Kosmosem, którego naturalne wibracje mają wpływ nie tylko na nasze samopoczucie fizyczne, emocjonalne i mentalne, ale także i na wzrost naszej świadomości. Według Harolda Burra człowiek jest częścią składową uporządkowanego systemu Wszechświata, w którym Prawo Najwyższe dotyczy wszystkich jego form. Wszechświat jest ogromnym układem, sterowanym własnym polem elektrycznym. Prawu tego pola w takim samym stopniu podlega nasze ciało fizyczne, jak i nasze emocje, sposób myślenia i reagowania. Będąc jego częścią, każdy z nas jednocześnie także na nie oddziałuje. Własne pole energetyczne człowieka składa się z wzajemnie powiązanych podpól. Te podpola kontroluje system energii subtelnej, a zwłaszcza ośrodki energetyczne, nazywane czakrami. Z samym pojęciem życia łączy się także jego cel. Na pytanie, co jest celem życia, brak wyczerpującej odpowiedzi. Ale o podejściu do tego problemu decyduje głównie punkt widzenia. Mówiąc najogólniej, w dotychczasowej, znanej nam historii ludzkości dominują dwa podstawowe podejścia – naukowe i religijne. Pierwsze odpowiedzi na to pytanie poszukuje w świecie materii, a drugie opiera na wierze w Boga. Ale zgodnie z najnowszymi poglądami fizyków kwantowych w świecie próżni fizycznej, utożsamianej z Bogiem. Filozofia Kartezjusza (René Descartes, 1596-1650) dała początek światopoglądowi, który później bardzo silnie zdeterminował naukowe myślenie. Kartezjusz nauczał, że duch i ciało są od siebie oddzielone. To oddzielenie ducha od materii doprowadziło w ciągu następnych stuleci do przekonania, że materialny Kosmos jest pozbawioną ducha maszyną, funkcjonującą według ściśle deterministycznych i czysto mechanicznych praw, na które człowiek nie ma żadnego wpływu. Angielski fizyk, matematyk i astronom, Izaak Newton (1643-1727), wychodząc z kartezjańskiego ujęcia rzeczywistości, stworzył podstawy mechaniki i klasycznej fizyki, według których człowiek nie miał już żadnego wpływu na Uniwersum, raz stworzone i wprawione w ruch przez Boga. I tak doszło do powstania materialistycznego paradygmatu kartezjańsko-newtonowskiego, słusznego z wymiarach średnich, ale nie sprawdzającego się zarówno w Makrokosmosie, jak i w Mikrokosmosie. Emanuel Swedenborg (1688-1772), szwedzki filozof i uczony, był jednym z najznakomitszych umysłów doby oświecenia. W roku 1745 świadomie zarzucił drogę czysto naukową, na rzecz opisu rzeczywistości, jakiej doświadczył w swych mistycznych wizjach. Jego zintegrowane widzenie przyrodoznawstwa i religii odnosiło się już do nowej ery. Kiedy klasyczna fizyka tkwiła jeszcze w swych początkach i dzieliła świat na coraz mniejsze części, rozpatrując je niezależnie od całości zjawisk, Swedenborg sformułował już model wszechogarniającej jedności. Opis tego modelu nie różni się od opisu niekonwencjonalnych teoretyków fizyki kwantowej, stawiających sobie pytania o rzeczywistość ukrytą za obserwowanymi zjawiskami.
[...]
Problemem nie mniej ważnym od samego pojęcia życia i jego celu, jest istota świadomości ludzkiej. Na ten temat współczesny fizyk, Nick Herbert przyznaje: Największą tajemnicą nauki jest istota świadomości. Czym jest świadomość i jak powstaje? Na ile człowiek jest świadomy? Czego może i czego powinien być świadomy? Wizjonerskie dzieło Swedenborga w zasadzie jest jedyną w swym rodzaju odpowiedzią na to zasadnicze pytanie (...), które w zasadzie jest pytaniem o życie w ogóle. Energia określa stan fizycznego, emocjonalnego i mentalnego zdrowia człowieka, a także poziom jego świadomości. Myśli, odczucia i działania są zjawiskami energetycznymi. Świadomość i ciało fizyczne, którego zmysły informują nas o świecie fizycznym, nosimy jak ubranie. Fizyka kwantowa dostarczyła nam dowodów, że świadomość obserwatora staje się integralnym składnikiem badanej przez niego realności. Można powiedzieć, że ludzka świadomość jest łącznikiem między pierwotnym a wtórnym, wewnętrznym a zewnętrznym porządkiem, między Uniwersum a człowiekiem. Bez partycypacji ludzkiej świadomości w praprzyczynie, w Absolutnym Bycie, niemożliwe jest jakiekolwiek z nim współdziałanie. Świadomość pochodzi od Boga, który jest miłością i mądrością, samym życiem i działa we wnętrzu człowieka. Świadomość jednostki wynika z miłości, z istniejącego we wnętrzu człowieka boskiego pierwiastka.
© Copyright by Eustachiusz Gadula
Jerzy Czerny edytował(a) ten post dnia 14.08.12 o godzinie 20:09
пропозиції роботи
