konto usunięte

Temat: o kwiecie życia obecnym w tobie, który cię woła i...

mam ochotę na wierszyk

dla was o życiu i przemijaniu

o tworzeniu i wiecznym świetle

i zagubieniu

gubi się chwile,

jak kopciuszek pantofelek

znaleźć się ich już nie da

nie jak pantofelek

mijają, ale i tworzą się nowe

tworzą się tkają

tkanie życia bycie złotą nitką

rozweselającą najciemniejszą noc

rozjaśniającą rozświetlającą

przemykającą świadomie

płynącą

bezkreśnie

w bezczasoprzestrzeni

tak poprostu

gdzie nie ma horyzontu

i kształtów, bo się gdzieś zapodziały

kwiat życia odnaleziony

czeka tu

na ciebie

jestem
Link do wypowiedziLink