Temat: Czy pejsy, to slowo, pojecie obrazliwe?
Historia to opis spisków
"Od samego zarania historia polityki jest w dużej mierze historią spisków o różnej wadze, skali i zasięgu. Spiski składają się w dużej mierze na to, co nazywamy historią polityczną. Już z biblijnych, starotestamentowych opisów znamy jakże liczne spiski polityczne: spisek Batszeby (matki Salomona) i Adoniusza, spisek Zimriego przeciw Eli, spisek Jehu przeciw synom Achaba, spisek Jojady przeciw Atalii i powołanie na króla małoletniego Joasza, spisek Judyty przeciw Holofernesowi… W nieprzebrane spiski obfituje historia antycznego Rzymu. Spisek na życie Cezara zmienił historię Rzymu. A przecież i sam Cezar zdobył władzę wskutek spisku – i nie był to bynajmniej pierwszy polityczny spisek dla zdobycia władzy, jaki organizował.
Swetoniusz pisze: „Zaraz po przybyciu do Rzymu [z południowej Hiszpanii, gdzie był kwestorem rzymskim – przyp. autora] zawiązał spisek z Markiem Krassusem, byłym konsulem, a również Publiuszem Sullą i Lucjuszem Autroniuszem (…). Spiskowcy mieli w programie z początkiem roku napaść na senat i wymordowawszy senatorów wedle z góry ułożonej listy, obwołać dyktatorem Krassusa (…). Jednak Krassus czy to z powodu skruchy, czy z obawy nie stawił się w ogóle na posiedzenie w dniu wyznaczonym na rzeź senatorów (…)”. Inny historyk rzymski, Kurion Starszy, wzmiankuje: „Cezar zawiązał spisek z Gajuszem Pizonem (…). Ułożyli, że jednocześnie Pizon na prowincji, a Cezar w Rzymie rozpoczną zamieszki (…). Lecz śmierć Pizona udaremniła ten zamiar”.
Za panowania cesarza Augusta, w okresie największej potęgi cesarstwa, miały miejsce „spiski rozliczne”, które August „tłumił w różnych czasach, odkrywając je przy pomocy doniesień wcześniej, niż wzrosły na sile: więc sprzysiężenie Lepida, potem Warrona, Mureny, Fanniusza, Cepera, dalej Egnecjusza, wreszcie Plaucjusza Rufusa i Lucjusza Pawła”. Za Tyberiusza władzę usiłowali zdobyć spiskowcy Marka Skryboniusza Libona Druzusa, za Klaudiusza miał miejsce potężny spisek Sejana, za Nerona – spisek Pizona i Winicjusza… Wsku- tek spisków utracili życie Cezar, Neron i Kaligula, tak wielu innych zdobywało albo traciło władzę wskutek spisków…
Historia polityczna Rosji to wyjątkowy ciąg politycznych spisków (a zdobycie i sprawowanie władzy przez bolszewików – z jakimi potężnymi, globalnymi konsekwencjami historycznymi – wprost ocieka spiskami!), który potwierdza tylko regułę: spiski były, są i będą nieodłączną częścią składową wszelkiej polityki. Owszem, nie wyczerpują polityki, ale są nieodłączną metodą jej uprawiania. Współczesne Państwo Izrael powstało przecież także przy wybitnym udziale spiskowej metody uprawiania polityki, nadto przy zastosowaniu międzynarodowego terroryzmu, tak potępianego dzisiaj u Arabów…
Współcześnie:
* wojna na Bałkanach (po rozpadzie Jugosławii), która pogrzebała możliwość utworzenia unii sześciu państw – „Heksagonale” (jako zorganizowanej politycznie Europy Środkowej zdolnej do samodzielności politycznej wobec Niemiec i Rosji); tę wojnę wywołał spisek niemiecki i umożliwiły niemieckie dostawy broni dla walczących stron;
* destabilizacja Iraku pod pretekstem, iż posiada broń masowego rażenia – pretekst wymyślony przez amerykańskie i brytyjskie służby dla zorganizowania spisku przeciw Husajnowi;
* arabska „jaśminowa rewolucja” w Egipcie, Libii, Tunezji – przeprowadzona w całości przez francuskie, brytyjskie i amerykańskie służby specjalne metodami klasycznie spiskowymi.
* Zamach na World Trade Center w Nowym Jorku, który uwikłał Amerykę w Afganistan, wzmocnił amerykańską obronę Izraela, uzależnił amerykańską „walkę z terroryzmem” od rosyjskiej pomocy, wskutek czego walnie przyczynił się do „przekonania” Amerykanów, by wycofali się z aktywnej polityki w Europie…To kolejny spisek z ogromnymi konsekwencjami politycznymi. Jak pisze Wiliam Turner, znawca amerykańskich służb specjalnych – „w systemach demokratycznych współczesnego świata mają miejsce liczne tajne spiski między elitami politycznymi, biznesowymi, finansowymi i służbami specjalnymi, często z udziałem mafii”. „Taki spisek” – podkreśla Turner – „jest praktycznie niemożliwy do sądowego udowodnienia”, mimo „demokratycznych procedur”, „niezawisłości sądów”, „demokratycznej kontroli” etc. Powiedzieć można, że każda epoka i każdy ustrój polityczny ma mechanizmy spiskowe na swoją miarę. Współczesna historia Włoch jest tylko jednym z najbardziej spektakularnych dowodów na tę tezę (z cuchnącym do dzisiaj zabójstwem premiera Aldo Moro). Walka opinii publicznej, domagającej się jawności życia politycznego, z aktorami grającymi na politycznej scenie, wykorzystującymi swą władzę i wiedzę, by ukrywać swe prawdziwe cele i prawdę o nich – towarzyszy od zarania dziejów każdemu społeczeństwu, każdej relacji „rządzący – rządzeni” i każdej relacji „pretendenci do władzy – sprawujący władzę”. Tajność, zmowa, spisek – to integralna część prawdziwej polityki. Także w dzisiejszej epoce państw demokratycznych nic się nie zmieniło – poza większymi kosztami maskarady, ukrywania spisków lub przesłaniania ich pozorami jawności lub legalności"
пропозиції роботи
