Temat: NARCYZM ... ( męzczyzni)
OSOBOWOŚĆ NARCYSTYCZNA
Stale utrzymująca się zawyżona samoocena (ujawniająca się w marzeniach czy zachowaniu), niezdolność do empatii, przeczulenie na punkcie opinii innych o sobie; cechy te ujawniają się w okresie wczesnej młodości i w różnych sytuacjach. Rozpoznanie stawia się, gdy występuje co najmniej 5 z wymienionych cech:
1. na uwagi krytyczne reaguje uczuciami złości, wstydu i upokorzenia (uczuć tych może nie okazywać)
2. wchodząc w związki z inną osobą, wykorzystuje ją, aby osiągnąć własne cele
3. zdecydowanie przecenia znaczenie własnej osoby, np. wyolbrzymia własne osiągnięcia i zdolności, oczekuje uznania siebie za wybitną osobistość pomimo braku szczególnych powodów
4. uważa własne sprawy za tak wyjątkowe, że mogą je zrozumieć tylko wybitni ludzie
5. jest pochłonięty marzeniami o władzy i potędze, nie kończących się sukcesach i o własnej błyskotliwości, oszałamiającym wyglądzie lub idealnej miłości
6. jest przekonany o swoich szczególnych prawach, choć nie ma po temu uzasadnienia; oczekuje nadzwyczajnego traktowania, uważa np., że nie powinien czekać w kolejce tak jak inni
7. od otoczenia wymaga ciągłej uwagi i podziwu, np. prowokuje innych do prawienia mu komplementów
8. przejawia niezdolność do empatii, nie potrafi dostrzec i zrozumieć uczuć innych, np. jest zły i rozczarowany, gdy znajomy odwołuje zaplanowane spotkanie z powodu ciężkiej choroby
9. łatwo ulega uczuciom zawiści.
( Kaplan, Sadock 1998 str.178)
Komentarz :
Narcyzm to model osobowości bogato zilustrowany przez J. Willego w „Związku dwojga”. Nie ma jednoznacznych statystyk określających, która płeć w tym modelu dominuje.
Mężczyźni często osoby z wysoką pozycją społeczną , dla których „ czułym punktem jest ich własne przerośnięte ego. Te cechy ułatwiają im w pewien sposób osiągnięcie pozycji w życiu i są do tego siłą napędową. Głównym czynnikiem motywacyjnym jest sprawowanie kontroli nad otoczeniem zewnętrznym. W związkach dobierają sobie partnerów nazwanych przez J. Willego jako tzw. narcyzów kompelementarnych. Czyli takie osoby, których siła przebicia nie pozwala na osiągniecie życiowych szczytów. Natomiast wspierają oni wielkościowy obraz narcyza będąc jego feudalnym, podporządkowanym cieniem (J. Willi 1996).
Wśród kobiet narcyzki występują w gronie kobiet często urodziwych. Typ zimnej, lodowatej, anorektycznej piękności, dla której motywacją do związku jest stan posiadania partnera, jego zasobność. Stan emocjonalnego napięcia wyzwala w nich jedynie niedostępność mężczyzny. Dlatego z uwielbieniem rozbijają poprawne związki, dewaluując partnera gdy tylko stanie się dostępny. Ten rodzaj nimfomanii jest podyktowany jedynie zaspakajaniem ambicji własnych, regulacją naruszonego obrazu idealnego siebie. Rezonans emocjonalny wyzwalany w pościgu za nieosiągalną zdobyczą sprawia wrażenie zakochania lecz nie jest to miłość. Mężczyźni reagują podobnie, również pogardzają partnerką dostępną (Kerenberg 1998).
Narcyzm w swej najniebezpieczniejszej formie występuje jedynie w warunkach współwystępowania cech antysocjalnych lub sadystycznych. Ten model reprezentowany jest przez wielu oszustów i szefów gangów lub mafii.
To taki cytat a propos topiku z "Psychodiagnostyki Prewencyjnej" autorstwa Jakuba Spyry.
пропозиції роботи
