Temat: Wybory, powódź i przewidywanie kosztów.

Nasi politycy muszą doznać chyba dobrego wstrząsu, żeby choć na chwilę zmienić tony nadawania. Chyba pierwszy raz po 10 kwietnia 2010r nastąpił jakiś niebywały cud, że zaczęli się szanować co pokazali wczoraj w Sejmie. No może prócz Ludwika Dorna, ale o nim i tym niby szanowaniu się w obliczu tragedii po tym. Na wydarzenie smoleńskie nałożyła się nam jeszcze nowa trauma - powódź. Moim zdaniem to jest więcej niż powódź. To co pokazuje TV to jest raczej potop. W mojej ocenie jest to większa tragedia dla Polaków niż katastrofa smoleńska, bo ofiarami są dziesiątki tysięcy zwykłych obywateli, którzy w ciągu chwili stracili dorobek całego życia.
Wracając jednak do poszanowania się polityków. Platforma Obywatelska za pośrednictwem Tuska i Komorowskiego przedstawiła bezmiar katastrofy oraz determinacje ekipy rządzącej w niesieniu pomocy dla ofiar. Jarosław Kaczyński wzywa do hojności. Grzegorz Napieralski wzorem Jana Winnickiego z filmu „Alternatywy 4” Stanisława Barei wzywa żebyśmy wszyscy trzymali się razem. Kościół za pośrednictwem kardynała Dziwisz też robi co może i na co kościół aktualnie stać, mianowicie wystawia relikwie żeby sobie popatrzyła jak płynie woda w tych miejscach, w których na co dzień nie płynie. Bardzo duża pomoc jestem pod wrażeniem. Caritas otwiera śluzy do kont, ale na razie tylko dla wpływu gotówki w swoja stronę. Fajnie to wszystko wygląda. Obserwator z zewnątrz mógłby sobie pomyśleć: co wy Polacy chcecie od tych swoich polityków, przecież to wspaniali ludzie.
Ale we mnie jakaś zmora kusicielka siedzi i każe mi myśleć inaczej. Jest to chyba moja trauma po przeżytym 20-stoleciu w demokracji III RP i mam pewne podejrzenie, iż to kolejny etap kampanii wyborczej do fotelika prezydenta. Zbyt wiele razy zawiodłem się na tych panach, żeby uwierzyć w ich szczerość. Na moje grają na fałszywej nucie narodu jak nic. Szczególnie podejrzewam o to PO i PiS bo oni mają tu najwięcej do zyskania lub do stracenia. Jeszcze dzwonią mi świeżo w uszach wypowiedzi, niektórych z nich po wypadku samolotu pod Smoleńskiem. Po cichu z lekkim niedowierzaniem twierdzę, że o ile tak jest, to nasi politycy są bardziej cyniczni niż myślałem. I teraz powrócę tu do Ludwika Dorna, którego też nie lubię. Wykluczam go z grona rozrabiaków, tak go oceniono po przemowie w Sejmie, za to, że nazwał premiera pierwszym mierniczym i hydrologiem RP, bo on jeden przynajmniej był szczery w tym co mówi.
Dalej myślę sobie, że musimy sobie poprawić nasze hasło „Polak mądry po szkodzie”. Wydaje mi się, że nie jesteśmy mądrzy ani przed szkodą, ani po szkodzie. Pamiętam powódź w roku 1997 i w latach wcześniejszych za PRLu. Nigdy nie wynieśliśmy z tych wydarzeń dostatecznej nauki. Dziś po tylu latach głośno mówi się o tym, że nie powinniśmy zabudowywać terenów tzw. zalewowych, dopiero dziś kiedy po drodze mieliśmy już kilka powodzi. Wcześniej o tym nie wiedzieliśmy? Po powodzi w 1997r kiedy wylała Odra w Niemczech pojawiła się opinia, że jesteśmy sami sobie winni bo zasiedliliśmy tereny, których Niemcy (kiedy te tereny należały do nich) nie zasiedlali właśnie ze względu na możliwość zalania przez rzekę. Nie Polak przejął Śląsk po wojnie i potrzebował przestrzeni życiowe. Budował domy gzie popadnie.
Kto wymyślił, żeby pozwolić budować dom na zboczu, które to zbocze w razie silnych opadów lub niestabilności gruntu może się obsunąć. Pewnie, mieszkanie na zboczu górki czy nad szemrzącą rzeczką jest bardzo przyjemne ale do czasu. Ja prosty niewykształcony burak nigdy bym się na takie coś nie zdecydował.
Tłumaczymy się dzisiaj sami przed sobą. Zaniedbaniu winne są kolejne ekipy rządzące na przestrzeni 20 lat, może i zaniedbania PRL-owskie też. Brak pieniędzy bo wszelkie inwestycje przeciwpowodziowe wymagają dużych nakładów finansowych. Myślę jednak, że gdybyśmy byli krajem bogatym, to też niewiele byśmy w tej dziedzinie zrobili. Nie chcę być złośliwy ale jak znam naszą mentalność wolelibyśmy wydać te pieniądze na etos, martyrologię i jak zwykle wzmocnić pozycję naszej jedynie słusznej religii, niż na wybudowanie metra wału przeciwpowodziowego.
Powódź 2010 r Nasi politycy muszą doznać chyba dobrego wstrząsu, żeby choć na chwilę zmienić tony nadawania. Chyba pierwszy raz po 10 kwietnia 2010r nastąpił jakiś niebywały cud, że zaczęli się szanować co pokazali wczoraj w Sejmie. No może prócz Ludwika Dorna, ale o nim i tym niby szanowaniu się w obliczu tragedii po tym. Na wydarzenie smoleńskie nałożyła się nam jeszcze nowa trauma - powódź. Moim zdaniem to jest więcej niż powódź. To co pokazuje TV to jest raczej potop. W mojej ocenie jest to większa tragedia dla Polaków niż katastrofa smoleńska, bo ofiarami są dziesiątki tysięcy zwykłych obywateli, którzy w ciągu chwili stracili dorobek całego życia. Wracając jednak do poszanowania się polityków. Platforma Obywatelska za pośrednictwem Tuska i Komorowskiego przedstawiła bezmiar katastrofy oraz determinacje ekipy rządzącej w niesieniu pomocy dla ofiar. Jarosław Kaczyński wzywa do hojności. Grzegorz Napieralski wzorem Jana Winnickiego z filmu „Alternatywy 4” Stanisława Barei wzywa żebyśmy wszyscy trzymali się razem. Kościół za pośrednictwem kardynała Dziwisz też robi co może i na co kościół aktualnie stać, mianowicie wystawia relikwie żeby sobie popatrzyła jak płynie woda w tych miejscach, w których na co dzień nie płynie. Bardzo duża pomoc jestem pod wrażeniem. Caritas otwiera śluzy do kont, ale na razie tylko dla wpływu gotówki w swoja stronę. Fajnie to wszystko wygląda. Obserwator z zewnątrz mógłby sobie pomyśleć: co wy Polacy chcecie od tych swoich polityków, przecież to wspaniali ludzie. Ale we mnie jakaś zmora kusicielka siedzi i każe mi myśleć inaczej. Jest to chyba moja trauma po przeżytym 20-stoleciu w demokracji III RP i mam pewne podejrzenie, iż to kolejny etap kampanii wyborczej do fotelika prezydenta. Zbyt wiele razy zawiodłem się na tych panach, żeby uwierzyć w ich szczerość. Na moje grają na fałszywej nucie narodu jak nic. Szczególnie podejrzewam o to PO i PiS bo oni mają tu najwięcej do zyskania lub do stracenia. Jeszcze dzwonią mi świeżo w uszach wypowiedzi, niektórych z nich po wypadku samolotu pod Smoleńskiem. Po cichu z lekkim niedowierzaniem twierdzę, że o ile tak jest, to nasi politycy są bardziej cyniczni niż myślałem. I teraz powrócę tu do Ludwika Dorna, którego też nie lubię. Wykluczam go z grona rozrabiaków, tak go oceniono po przemowie w Sejmie, za to, że nazwał premiera pierwszym mierniczym i hydrologiem RP, bo on jeden przynajmniej był szczery w tym co mówi. Dalej myślę sobie, że musimy sobie poprawić nasze hasło „Polak mądry po szkodzie”. Wydaje mi się, że nie jesteśmy mądrzy ani przed szkodą, ani po szkodzie. Pamiętam powódź w roku 1997 i w latach wcześniejszych za PRLu. Nigdy nie wynieśliśmy z tych wydarzeń dostatecznej nauki. Dziś po tylu latach głośno mówi się o tym, że nie powinniśmy zabudowywać terenów tzw. zalewowych, dopiero dziś kiedy po drodze mieliśmy już kilka powodzi. Wcześniej o tym nie wiedzieliśmy? Po powodzi w 1997r kiedy wylała Odra w Niemczech pojawiła się opinia, że jesteśmy sami sobie winni bo zasiedliliśmy tereny, których Niemcy (kiedy te tereny należały do nich) nie zasiedlali właśnie ze względu na możliwość zalania przez rzekę. Nie Polak przejął Śląsk po wojnie i potrzebował przestrzeni życiowe. Budował domy gzie popadnie. Kto wymyślił, żeby pozwolić budować dom na zboczu, które to zbocze w razie silnych opadów lub niestabilności gruntu może się obsunąć. Pewnie, mieszkanie na zboczu górki czy nad szemrzącą rzeczką jest bardzo przyjemne ale do czasu. Ja prosty niewykształcony burak nigdy bym się na takie coś nie zdecydował. Tłumaczymy się dzisiaj sami przed sobą. Zaniedbaniu winne są kolejne ekipy rządzące na przestrzeni 20 lat, może i zaniedbania PRL-owskie też. Brak pieniędzy bo wszelkie inwestycje przeciwpowodziowe wymagają dużych nakładów finansowych. Myślę jednak, że gdybyśmy byli krajem bogatym, to też niewiele byśmy w tej dziedzinie zrobili. Nie chcę być złośliwy ale jak znam naszą mentalność wolelibyśmy wydać te pieniądze na etos, martyrologię i jak zwykle wzmocnić pozycję naszej jedynie słusznej religii, niż na wybudowanie metra wału przeciwpowodziowego.

Temat: Wybory, powódź i przewidywanie kosztów.

„Jarosław Kaczyński krytykuje sposób, w jaki rząd walczy z powodzią. - Gdybym w dalszym ciągu był premierem, ten budżet na pewno byłby już znowelizowany - oświadczył prezes PiS i kandydat tej partii na prezydenta. Większe byłyby też - jak zapewnił - kwoty pomocy finansowej dla powodzian.”

Robił przy tym takie miny kretyna jak nie przymierzając sam Benas Mussolini.

Ale humor sobie robi ten Pan z Polaków.

To ja teraz powiem co bym zrobił jak ja bym był premierem.
Każdy Polak dostałby do łapy 100milionów złotych. W ten sposób spełniłbym obiecanki zapowiedziane przez jednego niedouczonego elektryka stoczniowego co to był specjalista od naprawy tylko lewych reflektorów przy wózkach akumulatorowych w stoczni. Najniższa pensja netto wynosiłaby około 7 tys złotych miesięcznie. Najniższa emerytura wynosiłaby 3 tys złotych netto. Kilogram schabu b/k kosztowałby 3,55 złotych. Paliowo byłoby o 70% tańsze. Flaszka gorzałki 0,5l czystej średnio 4,50 zł. Browar średnio 0,35 gr. Służba zdrowia o wysokim standardzie za darmo dla każdego i bez kolejki. Leki za darmo. Pochówek za darmo. Zlikwidowałbym KRUS, ZUS, Fiskus PiS, PO i inne tego typu pierdoły. Klechów zapędził bym do roboty a ich dobra skonfiskował i rozdał najbiedniejszym. Rydzyka zamknąłbym w Toruniu jako małpę w klatce dla zabawy dzieciom. Przy każdej rzece wybudowałbym wały jagielońskie, że żadna powódź by ich nie zniosła. Na końcu rozpędziłbym w „try” p.... całą polityczna warszawkę na czele z Tuskiem i Kaczyńskim. I w ogóle byłoby wszystkim fajnie.

Co chcecie takiego prezydenta ?