konto usunięte
Temat: Samobójstwa...
Edwin Shneidman, profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego opisał dziesięć cech wspólnych wszystkim samobójstwom. Samobójstwo jako rozwiązanie wszystkich problemów, droga wyjścia absolutnego. Człowiek mniema, że jedynie pozbawiając się życia może osiągnąć spokój. Nie chce stawić czoła wyzwaniom jakie niesie życie, pragnie rozwiązania natychmiastowego i permanentnego.
Nieznośny ból psychiczny, przytłaczająca emocja, poczucie zamknięcia w pułapce. Desperat traktuje śmierć jako panaceum.
Niezaspokojone potrzeby powodują frustracje i przyczyniają się do prób samobójczych.
Poczucie beznadziejności i bezradności- przekonanie, że między działaniem a jego wynikami nie ma związku. Człowiek jest przeświadczony, że nie potrafi zmienić nieznośnej sytuacji.
Stan ambiwalencji poznawczej –ludzie o skłonnościach samobójczych mają tendencje do polaryzowania własnych myśli, ujmowania problemów w sposób skrajnie uproszczony. Mogą przeskakiwać od miłości do nienawiści, od życia do śmierci. Trudno im myśleć pozytywnie o przyszłości.
Stan zwężenia percepcji, forma „widzenia tunelowego”. Osoby nastawione na samobójstwo nie są w stanie rozważyć żadnych możliwości alternatywnych. Śmierć traktują jako jedyny sposób poradzenia sobie z aktualną sytuacją.
Komunikacja zamiarów- większość samobójców informuje wcześniej o swych planach. Twierdzenie, że „ci którzy mówią o samobójstwie, nigdy go nie popełnią” jest mitem. Nie należy lekceważyć tego typu komunikatów.
Spójność ze stylem życia. Cechy epizodu samobójczego są raczej zgodne z charakterem człowieka : niecierpliwi zastrzelą się lub wyskoczą z okna. Wiele przypadków odebrania sobie życia nastąpiło po okresie porządkowania życia : pisania testamentu, odwiedzania krewnych i przyjaciół.
Perfekcjonizm. Osoby o skłonnościach samobójczych mają zazwyczaj tendencje perfekcjonistyczne, stawiają sobie wysokie standardy, wierzą, że mogą osiągnąć doskonałość. Nigdy nie pozwalają sobie na błędy, nadmiernie martwią się każdą porażką. Cechę tę obserwuje się u anorektyków i ludzi z zaburzeniami osobowości. Może wiązać się ze stylem wychowania, gdy na przykład miłość rodziców zależała od osiągnięć dziecka. Dla neurotycznych perfekcjonistów motywem działania jest często strach przed porażką a nie jak w normalnych warunkach pragnienie sukcesu.
http://www.psycholog.alleluja.pl/tekst.php?numer=12607
Polecam dokument o samobójstwach:
http://www.youtube.com/watch?v=l8E2ugN8Clk
Pytanie - Czy możemy uczulić społeczeństwo, a więc przede wszystkim siebie na innych, na to aby zawczasu dostrzec niepokojące sygnały, które wysyła potencjalny samobójca? Czy mamy jakieś doświadczenia z niedoszłymi samobójcami, albo tymi co odebrali sobie życie?