Temat: Semantyka

Wszystko jest przecież kwestią definicji.

Nie można jednak mówić, że białe jest białe, gdy ma je X, a staje się czarnym, gdy ma je Y. To logika Kalego.

Słowa egoizm i altruizm odnoszą się do postrzegania JA- a nie do dobra lub zła.

Egoizm to sile poczucie własnego JA- to kierowanie się WłASNYM osądem. Altruizm to silne poczucie stada (kliki, sekty, społeczności, narodowości,....) i kierowanie się jego dobrem.

Decyzje egoisty i altruisty w danej sytuacji mogą być jednakowe, wypływają jednak z odmniennych przesłanek. Egoista, jako osoba świadoma siebie, swoich potrzeb, kieruje się rozsądkiem. Altruista jako część stada nie wie dlaczego coś robi, robi bo tak wypada- czuje instynktowny silny przymus zewnetrzny.

Egoizm jest wyższą formą rozwoju, altruizm niższą, odziedziczoną po zwierzecej naturze.

To, czy ktoś kieruje się dobrem lub złem, zalezne jest od calkiem innych czynnikow.