Temat: Karać uzależnionych, czy leczyć?
Krzysztof D.:
Izabela K.:
Problem w tym, że czasami ta granica, od której możemy mówić o uzależnieniu od alkoholu
jest trudna do określenia. Jak orzec czy ktoś pije tylko dla rozrywki, czy z powodu choroby.
Oczywiście istnieją symptomy uzależnienia, ale o ich istnieniu może poświadczyć przede
wszystkim sam zainteresowany lub jego rodzina, którzy nie są wiarygodni dla procesu sądowego.
Uzależnienia należy leczyć, lecz zwalnianie od odpowiedzialności karnej uzależnionego, to nie jest,
moim zdaniem, dobry pomysł. Choroba alkoholowa wiąże się z przymusem pewnych działań, ale
wsiadanie do samochodu po pijaku, takim przymusowym działaniem nie jest.
1. Od orzekania czy ktoś jest chory jest lekarz, a nie rodzina, czy chory. Lekarz specjalista na podstawie badań (m.in obserwacji) bez problemu może stwierdzić istnienie lub brak uzależnienia.
2. Wsiadanie do samochodu nie jest przymusem, ale czynem w stanie ograniczonej lub zniesionej świadomości spowodowanej np. upojeniem alkoholowym, którego to upojenia przyczyną jest choroba.
Zespół uzależnienia od alkoholu lub uzależnienie od alkoholu (synonimy: alkoholizm w sensie ścisłym, choroba alkoholowa, nałóg alkoholowy, alkoholizm nałogowy), to zespół składający się co najmniej z trzech spośród ośmiu objawów:
1. Silna natrętna potrzeba spożywania alkoholu (głód alkoholu).
2. Upośledzona zdolność kontrolowania picia alkoholu (trudności w unikaniu rozpoczęcia picia, trudności w zakończeniu picia albo problemy z kontrolowaniem picia do wcześniej założonego poziomu).
3. Picie alkoholu w celu złagodzenia albo zapobieżenia alkoholowemu zespołowi abstynencyjnemu oraz subiektywne poczucie skuteczności takiego postępowania.
4. Objawy abstynencyjne (drżenia mięśniowe, nadciśnienie tętnicze, tachykardia, nudności, wymioty, biegunki, bezsenność, rozszerzenie źrenic, wysuszenie śluzówek, wzmożona potliwość, zaburzenia snu, nastrój drażliwy lub obniżony, lęk).
5. Zmieniona (najczęściej zwiększona) tolerancja alkoholu (ta sama dawka alkoholu nie przynosi oczekiwanego efektu, potrzeba spożywania większych dawek alkoholu dla wywołania oczekiwanego efektu).
6. Zawężenie repertuaru zachowań związanych z piciem alkoholu do 1-2 wzorców.
7. Postępujące zaniedbywanie alternatywnych do picia przyjemności, zachowań i zainteresowań.
8. Picie alkoholu mimo oczywistej wiedzy o jego szczególnej szkodliwości dla zdrowia pijącego.
Większość tych objawów związana jest z odczuciami subiektywnymi pijącego, nie trudno więc mu
przypisać sobie, co najmniej trzech z nich, zwłaszcza gdy grozi mu odpowiedzialność karna.
Lekarz diagnozuje głównie na podstawie wywiadu z pacjentem.
пропозиції роботи
