Temat: jak si epogodzić?

Witam.W sumie nawet nie wiem jak zacząć. Trzy miesiące temu wyszło na jaw ,ze mój mąż gwałcił moja córkę przez dwa lata Ona teraz ma 15 lat.Mąż przebywa w areszcie,córka po kilku wizytach u psychologa jest radosna itd,itd dla niej koszmar się skończył. Dla mnie się zaczął ostatnio zauważyłam,ze te trzy miesiące mam jakby wycięte z zyciorysu. Nie zauważyłam nawet kiedy nasz wspólny syn nauczył się czytac .
Pracuję zajmuję sie domem .Nie spotykam sie ze znajomymi zamykam sie w domu w swojej ciszy tu czuje się bezpiecznie ..przed wszystkimi spojrzeniami ,pytaniami.
Nie umiem się z tym pogodzic jest we mnie tyle nienawiści ,że mogłabym go zabić. Tylko,ze to ja sie z tym męczę myślę, wyobrazam sobie ile strachu,bólu jej zadał przez te dwa lata i nawet w pracy mam ochote ryczeć.
Ktos powiedział,ze spotkanie z nim w oczy i wybaczenie mu byc moze mi pomoże ..Tylko jak cos takiego wybaczyć ? jak się z tym pogodzić ? jak zyć ?

Temat: jak si epogodzić?

Jemu wybaczyć???? To, co zrobił jest niewybaczalne. Ja bym go nie chciała juz wiecej w zyciu widzieć. I mam nadzieje, że córka również go skresliła jako ojca (rozumiem, ze to ojczym) i człowieka.

Wybaczyć możesz jedynie sobie, ze nie byłaś czujniejsza i nie obroniłaś córki przed s@#$%synem.

Dobrze, ze córka jakos daje sobie radę. Nie sądzę, by kiedykolwiek miała ten koszmar całkowicie "za sobą", ale miejmy nadzieje, że z pomoca psychologa uda sie sprawić, by rany nie były zbyt głebokie. I niech nikt nie śmie namawiać córki by wybaczyła ojczymowi. Jeżeli sama mu wybaczy - w porządku, ale absolutnie nie wolno jej do tego namawiać.

Wspólczuję Ci. Jeszcze do tego nie możesz go totalnie wykreslic z zycia , bo macie wspólnego syna, któremu musisz wytłumaczyć co stało się z ojcem nim zrobia to "życzliwi" ludzie.Ten post został edytowany przez Autora dnia 17.09.14 o godzinie 20:44

Temat: jak si epogodzić?

Natalia Basia S.:
Witam.W sumie nawet nie wiem jak zacząć. Trzy miesiące temu wyszło na jaw ,ze mój mąż gwałcił moja córkę przez dwa lata Ona teraz ma 15 lat.Mąż przebywa w areszcie,córka po kilku wizytach u psychologa jest radosna itd,itd dla niej koszmar się skończył. Dla mnie się zaczął ostatnio zauważyłam,ze te trzy miesiące mam jakby wycięte z zyciorysu. Nie zauważyłam nawet kiedy nasz wspólny syn nauczył się czytac .
Pracuję zajmuję sie domem .Nie spotykam sie ze znajomymi zamykam sie w domu w swojej ciszy tu czuje się bezpiecznie ..przed wszystkimi spojrzeniami ,pytaniami.
Nie umiem się z tym pogodzic jest we mnie tyle nienawiści ,że mogłabym go zabić. Tylko,ze to ja sie z tym męczę myślę, wyobrazam sobie ile strachu,bólu jej zadał przez te dwa lata i nawet w pracy mam ochote ryczeć.
Ktos powiedział,ze spotkanie z nim w oczy i wybaczenie mu byc moze mi pomoże ..Tylko jak cos takiego wybaczyć ? jak się z tym pogodzić ? jak zyć ?

jak żyć? iść do psychologa, samej możesz sobie nie poradzić.