пропозиції роботи
Anna
Stryj
niezależny partner,
jeszcze nie wiem
Temat: grzęzawisko
Dzień dobry.Mam 26 lat i od dzieciństwa pęcznieje we mnie świadomość, że jestem towarem drugiej klasy.
odkąd pamiętam idę ramię w ramię ze strachem przed nowym otoczeniem, nowymi ludźmi.
nigdy nie czułam się akceptowana przez innych. Rodzina wytykała mi tylko błędy. Nigdy z niczego nie byli zadowoleni.
ojca nie było. Matka zmarła jak miałam 13 lat. Później przerzucali mnie jak śmieci z miejsca na miejsce tocząc nieustannie jad pretensji, że jestem, że w ogóle żyję.
bardzo szybko zaczęłam mieć problemy w szkole. Nie mogłam się nad niczym skoncentrować, nic nie zapamiętywałam. Do tego w gimnazjum stałam się głównym celem nienawiści ze strony klasy. Chociaż nigdy nie dałam im ku temu powodu?
studia rozpoczynałam 5 razy. Nauka zupełnie mi nie szła. Ludzie widzieli, że jestem dziwna, zakładali, że to z lenistwa i głupoty. No i odwracali się, drwili ze mnie.
Mam straszne kompleksy intelektualne i fizyczne (trądzik).
Stoję w miejscu. Po wizytach u psychologów, po orzeczonej przez 2óch psychiatrów depresji (od dzieciństwa?!), po prawie dwóch latach mydlenia ciała i głowy antydepresantami..
Psychoanalizie, terapii, autoterapii.
Nie mogę znaleźć pracy, nie tylko dlatego, że brak mi sensownych kompetencji, ale taże koncentracji i odwagi.
każda próba rozpoczęcia nowej pracy kończyła się koszmarem i załamaniem nerwowym.
zaczynając od kompromitacji na rozmowach kwalifikacyjnych, a kończąc na porzucaniu stanowisk w trybie pilnym z powodu rozpaczliwego strachu przed kolejnymi godzinami szykan kierowanych na mnie.
nie potrafię się bronić. Nie mam nawet podstaw i wyobrażenia jak? Zresztą czego...
a prywatnie. Miałam kilku może nawet kilkunastu znajomych. Stracili cierpliwość.
natomiast 'związki' kończą się po kilku tygodniach, jak praca. Kiedy dany człowiek zauważa , że nic nie jest ze mną w porządku.
no. Tyle. Ten post został edytowany przez Autora dnia 18.03.15 o godzinie 15:22
