Temat: wystąpienie komandytariusza: prośba
Ula K.:
czy po wystąpieniu komandytariusza ze sp.k. (co w konsekwencji może doprowadzić do rozwiązania spółki) wypłata zysku i wkładu wypłacana jest najpierw komandytariuszowi czy komplementariuszowi?
Nie doszukałam się tego w KSH:(
Wystąpienie nawet wszystkich komandytariuszy nie powoduje rozwiązania spółki, lecz jej przekształcenie w spółkę jawną. Jeżeli jednak wspólnicy zdecydują się na rozwiązanie spółki (patrz art. 58 KSH), to i tak nie widzę podstaw do różnicowania pozycji komplementariuszy i komandytariuszy, chyba, że umowa spółki stanowi inaczej. Zastosowanie znajdą w tym przypadku przepisy 67 - 85 KSH dotyczące likwidacji spółki, z ewentualnymi modyfikacjami umownymi.
Ponieważ nie chce mi się opisywać tego po kolei, pozwolę sobie skopiowanie części mojej pracy magisterskiej.
"Przepisy dotyczące przyczyn, przebiegu oraz skutków likwidacji spółki komandytowej zostały zawarte w tytule I, dziale II, rozdziale 5 KSH. Regulacja powyższa dotyczy bezpośrednio spółki jawnej, jednakże na mocy art. 103 KSH ma również zastosowanie do spółki komandytowej. W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca umożliwił wspólnikom uzgodnienie innego od ustawowego sposobu zakończenia działalności spółki (art. 67 § 1 KSH). Regulacja ta związana jest
z odpowiedzialnością wspólników za zobowiązania spółki – skoro wierzyciel i tak ma możliwość zaspokojenia z majątku osobistego wspólników, to nie ma potrzeby narzucania wspólnikom sposobu przeprowadzenia likwidacji, jak i samego obowiązku jej przeprowadzenia .
Nie wgłębiając się w problematykę likwidacji spółki należy odnieść się wyłącznie do przepisów regulujących sytuację, w której w następstwie przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego po spłacie zobowiązań spółki
i pozostawieniu kwot na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych pozostaje majątek do podziału wśród wspólników, zgodnie z zasadami ustawowymi lub umownymi (art. 82 § 2 KSH). Przepisy art. 83 KSH regulujące sytuację, w której majątek spółki nie wystarcza na spłatę udziałów i długów spółki nie może być rozpatrywany w kategorii praw wspólnika, dlatego nie zostanie on w tej części pracy omówiony.
Zgodnie z art. 82 § 1 KSH, z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Jeżeli jednak z majątku spółki rozumianego jako aktywa i pasywa nie można spłacić zobowiązań, to należy go upłynnić - spłata będzie więc zależna od stanu środków w spółce, stanu składników majątkowych i obu tych wartości jednocześnie .
Likwidatorzy dokonując spłaty długów spółki powinni przestrzegać ustawowego prawa pierwszeństwa przysługującego wierzytelnościom uprzywilejowanym, zwłaszcza, jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że długi przewyższają aktywa spółki . W takiej sytuacji likwidatorzy powinni, zgodnie z art. 20 § 5 PUiN , wnieść wniosek o wszczęcie postępowania układowego albo zgłosić wniosek o ogłoszenie upadłości . Naruszenie tego obowiązku może spowodować odpowiedzialność likwidatora za szkodę wyrządzoną wierzycielowi (art. 21 § 3 PUiN) .
Likwidatorzy powinni sporządzić listę zobowiązań niewymagalnych oraz spornych, zarówno publicznoprawnych, jak i cywilnych . Zobowiązani są również do upłynnienia majątku spółki, ponieważ wspomniane zobowiązania mają zostać pokryte środkami pieniężnymi, niedopuszczalne jest więc pozostawienie składników majątkowych nie będących pieniędzmi na ich pokrycie . Wysokość kwot pozostawionych na spłatę wymagalnych i spornych zobowiązań zależy od uznania likwidatorów, powinni oni jednak stosować się w tym względzie do uchwał wspólników, jeśli takowe zostały podjęte . Kwoty uzyskane w ten sposób powinny zostać złożone do depozytu sądowego albo w banku lub u osoby trzeciej . W razie złożenia pieniędzy
w banku można go zobowiązać do konkretnego rozporządzenia wskazanym kapitałem
i odsetkami .
W przypadku naruszenia przez likwidatorów zasad spłaty długów określonych
w omawianym przepisie mogą oni zostać pociągnięci do odpowiedzialności przez wspólników . W razie bowiem podziału majątku każdy ze wspólników nadal odpowiada solidarnie i bez ograniczeń wobec niezaspokojonych wierzycieli spółki . Wspólnik, który spełni roszczenie będzie miał roszczenie regresowe wobec pozostałych wspólników, stosownie do ich udziałów w stratach spółki, a w przypadku braku możliwości jego wyegzekwowania poniesie stratę . Na gruncie omawianej regulacji nie można wykluczyć również innych możliwości, w których interesy wierzycieli zostaną przez likwidatorów pominięte na żądanie wspólników, lub wskutek kolizji interesów wspólników i likwidatorów . Czynności takie powinny zostać uznane za niedozwolone (art. 415 KC), a pokrzywdzonym wierzycielom może przysługiwać skarga pauliańska (art. 527 i nast. KC) .
Zgodnie z § 2 omawianego przepisu, jeśli po dokonaniu wskazanych powyżej czynności pozostaje jeszcze jakiś majątek, to jest on dzielony pomiędzy wspólników, zgodnie zasadami określonymi w umowie. Umowa lub późniejsze postanowienia mogą zakładać rozliczenie proporcjonalne, spłatę jednego ze wspólników w większym stopniu niż innych, etc. .
Ten sam przepis stanowi, że w przypadku braku stosownych postanowień umownych spłaca się wspólnikom udziały. Zgodnie z art. 50 KSH, pod pojęciem udziału należy rozumieć wkłady rzeczywiście wniesione. Jednakże w momencie wszczęcia postępowania likwidacyjnego udział kapitałowy przekształca się w udział likwidacyjny (który nie musi mieć takiej samej wartości), a jego wartość określona w umowie spółki może pełnić funkcję pomocniczą do oszacowania wartości udziału likwidacyjnego . Pod pojęciem udziałów likwidacyjnych należy rozumieć sumę przypadającą wspólnikowi
z tytułu podziału majątku . Wartość udziałów oblicza się co do zasady według bilansu końcowego spółki . Według innego poglądu, powinna ona by obliczana według bilansu początkowego likwidacji . W przypadku braku odmiennych uregulowań umownych należy przyjąć, że udziały wspólników są równe (art. 51 KSH). Udział kapitałowy
i likwidacyjny powinny być wyrażone w złotych polskich (art. 50 i 51 KSH).
Jeżeli wspólnik pomimo ciążącego na nim obowiązku nie wniósł
w całości wkładów, to zostanie mu zwrócona wyłącznie wartość wkładów rzeczywiście wniesionych . W zasadzie nie można zwrócić wkładów przeniesionych na własność spółki w naturze, chyba że zgodzą się na to wspólnicy .
Zgodnie z art. 82 § 2 KSH in fine, jeżeli po rozliczeniu udziałów pozostaje nadwyżka, to dzieli się ją między wspólników w takich proporcjach
w jakich uczestniczą w zysku. Umowa spółki może jednak ustanowić odmienne zasady . Biorąc pod uwagę, że w postępowaniu likwidacyjnym wspólnicy nie mogą co do zasady domagać sie wypłaty dywidendy lub odsetek od udziału, to sumy te zostaną zaliczone do zysku spółki podlegającemu podziałowi zgodnie ze wskazanym przepisem .
Zgodnie z art. 82 § 3 KSH, rzeczy wniesione przez wspólnika do spółki tylko do używania zwraca się wspólnikowi w naturze. Przepis ten ma zastosowanie między innymi do praw na dobrach niematerialnych (patent, prawa autorskie, prawa z rejestracji znaków towarowych, itp.) . Zwrot następuje stosownie do potrzeb spółki w likwidacji, najpóźniej jednak w momencie jej zakończenia. Za używanie rzeczy i korzystanie z praw na dobrach niematerialnych nie należy się wspólnikowi zapłata przy podziale majątku spółki, jeśli wartość tego wkładu została wyceniona i ujęta w bilansie . Jeśli świadczenia te stanowiły przedmiot wkładu, to rozliczenia w tym zakresie dokonuje się
w ramach spłaty udziału wspólnika w spółce .
W przypadku sporu wspólników co do ich wzajemnych rozliczeń rozstrzyga się je w postępowaniu sądowym lub arbitrażowym (likwidator nie ma prawa ich rozstrzygać) . W takim wypadku likwidatorzy powinni powstrzymać się z podziałem majątku pomiędzy wspólników do czasu rozstrzygnięcia sporu ."
"Problematyka związana z likwidacją spółki komandytowej oraz prawem komandytariusza do kwoty likwidacyjnej objęta jest zakresem przepisów dotyczących spółki jawnej (przede wszystkim art. 82 KSH). W związku z tym zarówno dla komplementariuszy i jak i komandytariuszy będą to te same zasady, omówione już w § 8 rozdziału pierwszego.
Jedyną różnicą jest odmienne uregulowanie konsekwencji prawnych śmierci komandytariusza. Zgodnie bowiem z art. 124 § 1 KSH, śmierć komandytariusza nie stanowi przyczyny rozwiązania spółki, jego spadkobiercy powinni w takiej sytuacji wskazać spółce jedną osobę do wykonywania ich praw. Ponieważ jednak problematyka ta nie jest bezpośrednio związana z prawem komandytariusza do udziału w kwocie likwidacyjnej, ograniczę się wyłącznie do jej zasygnalizowania."
Pozdrawiam.
edit- składnia
Grzegorz Ginalski edytował(a) ten post dnia 13.01.11 o godzinie 20:20
пропозиції роботи
