Temat: Wypowiedzenie umowy najmu z okresem wypowiedzenia czy bez?
Co do pierwszej części pełna zgoda - lex specialis derogat legi generali.
Co do drugiej części brak zgody.
przepisy art. 11 u.o.p.l., dotyczące stosunków prawnych, które uprawniają lokatora do odpłatnego używania lokalu
u.o.p.l. reguluje nie tylko stosunki prawne związane z odpłatnym używaniem lokalu, ale także inne stosunki prawne, które wcale odpłatne być nie muszą (np. małżonek korzystający z lokalu drugiego małżonka czy użyczenie lokalu). Ważne jest jedynie to, aby stosunek ten dotyczył lokalu w rozumieniu u.o.p.l. (mieszkalny albo pracownia twórcy).
Oczywistym jest też fakt, że u.o.p.l. przewiduje znacznie dalsze ograniczenia dla właściciela niż przepisy k.c. regulujące najem lokali.
Art. 11 ust. 1 u.o.p.l., z którego pewnie wyciągnąłeś wniosek o stosowaniu całego art. 11 wyłącznie do stosunków odpłatnych, wcale takiej wyłączności nie przewiduje.
Przepis ten brzmi: "Jeżeli lokator jest uprawniony do odpłatnego używania lokalu, wypowiedzenie przez właściciela stosunku prawnego może nastąpić tylko z przyczyn określonych w ust. 2–5 oraz w art. 21 ust. 4 i 5 niniejszej ustawy. Wypowiedzenie powinno być pod rygorem nieważności dokonane na piśmie oraz określać przyczynę wypowiedzenia."
Ergo - wypowiedzenie z przyczyn w tychże przepisach wskazanych dotyczy stosunków prawnych zarówno odpłatnych, jak i nieodpłatnych, przy czym katalog przyczyn wypowiedzenia został określony przez ustawodawcę jako katalog zamknięty jedynie w odniesieniu do stosunków prawnych odpłatnych. Katalog przyczyn wypowiedzenia w przypadku stosunków nieodpłatnych nie został określony enumeratywnie w przywołanym przepisie, co nie znaczy, że część norm wynikających z przepisów art. 11 ust. 2-5 u.o.p.l. nie ma do nich zastosowania. Tym bardziej, że brak jest w jakimkolwiek innym miejscu regulacji dotyczących stricte wypowiadania stosunków nieodpłatnych. O ile rzeczywiście art. 11 ust. 1 u.o.p.l. dotyczy wyłącznie stosunków odpłatnych (określa katalog zamknięty dla takich stosunków), to dalsze ustępy tego artykułu dotyczą także nieodpłatnych - np. rzeczone wykraczanie przez lokatora w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali.
Zgodnie zatem z art. 1 oraz art. 2 ust. 1 pkt 1 i 4 u.o.p.l. ustawa ta reguluje zasady i formy ochrony praw lokatorów, przez których należy rozumieć najemcę lokalu lub osobę używającą lokal na podstawie innego tytułu prawnego niż prawo własności, a stosunek ten dotyczy lokalu służącego zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych albo jako pracownia twórcy. Trudno byłoby wobec tego uzasadnić tezę, że pomimo rozszerzonej ochrony przewidzianej dla lokatorów lokali mieszkalnych, osoba używająca lokalu na podstawie innego stosunku prawnego niż stosunek odpłatny pozbawiona byłaby ochrony w tej ustawie przewidzianej i to wbrew jednoznacznemu brzmieniu jej art. 2 ust. 1 pkt 1, który nie ogranicza ochrony wyłącznie to stosunków odpłatnych (jeśli tak by było, to ustawodawca z całą pewnością jednoznacznie by zawęził krąg używających lokali w definicji). Przepisy regulujące wypowiadanie stosunków prawnych dotyczących lokali są jednymi z głównych regulacji w u.o.p.l. Skoro art. 11 u.o.p.l. dotyczyłby jedynie stosunków odpłatnych, to tym samym nie znalazłaby zastosowania zasada lex specialis w odniesieniu do nieodpłatnych. Teza o stosowaniu do wypowiadania stosunków nieodpłatnych wyłącznie przepisów k.c. i ich gorszego traktowania względem używających lokali odpłatnie (pomimo takiego samego celu w postaci zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych), jest wobec powyższego nieuprawniona.
Ten post został edytowany przez Autora dnia 15.12.15 o godzinie 01:45
пропозиції роботи
