Temat: Remont a zgłoszenie - nowe prawo budowlane
Przenoszenie pomieszczeń i związana z tym przebudowa czy częściowy remont instalacji wewnątrzlokalowych są różnie kwalifikowane przez sądy. Generalnie sądy stoją na stanowisku, że takie roboty są wykonywane bez pozwolenia czy nawet zgłoszenia, ale są też orzeczenia, że wymagane jest pozwolenie albo zgłoszenie. Dla przykładu parę orzeczeń - najpierw dwa podciągające roboty z tym związane pod reglamentację prawa budowlanego, a potem inne wyłączająca co do zasady ich objęcie tą ustawą. Moim zdaniem te dwa orzeczenia za reglamentacją nie biorą pod uwagę całej słusznej argumentacji zawartej w tych dalszych. Szczególnie w Pani przypadku proszę zwrócić uwagę na ostatnie orzeczenie z przytoczonych.
Co się zaś tyczy wykuwania otworu w ścianie nośnej to sugeruję dać sobie na razie z tym spokój, póki Pani nie zakończy spraw tych już wykonanych robót.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 19 lutego 2013 r., II SA/Bd 1215/12 (LEX nr 1351433):
"Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 8 wskazanej powyżej ustawy pod pojęciem remontu należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Z treści przywołanego przepisu wynika też, że prace budowlane, będące bieżącą konserwacją zostały wyłączone z zakresu robót, w którym dozwolona lub wymagana jest ingerencja, czy interwencja organów nadzoru budowlanego. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności z przeprowadzonych dwukrotnie kontroli w budynku mieszkalno - usługowym, wynika, że w lokalu usługowym tego budynku została wymieniona instalacja elektryczna wraz z rozdzielnią elektryczną w ten sposób, że instalacja elektryczna poprowadzona została częściowo po istniejącej trasie, częściowo po nowej trasie, poprowadzono nowy obwód gniazd wtykowych, a w pomieszczeniu z rozdzielnią elektryczną zainstalowany został licznik energii wraz z zabezpieczeniami i doprowadzony dopływ prądu.
Elementem budynku są wszystkie części tworzące jego bryłę wraz z powłokami zewnętrznymi, takimi jak elewacja, okna z zewnętrznymi kratami i roletami, balkony i loggie oraz pokrycie dachowe. Wewnętrznymi elementami obiektu budowlanego są ściany konstrukcyjne, stropy wraz z posadzkami obejmującymi wylewki, warstwy izolacyjne i ocieplające, klatka schodowa wraz z konstrukcją schodów, piony wodociągowo kanalizacyjne itp. Elementem budynku nie jest natomiast materiał wykończeniowy ścian (farba, kafelki, kamień, boazeria) i podłóg (wykładzina, terakota, parkiet, panele, inne okładziny). Wymiana tych elementów na nowe nie stanowi więc remontu obiektu budowlanego i tym samym nie wymaga zgłoszenia robót (por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 12 stycznia 2007 r. sygn. akt II OSK 460/06, publik. na str. nsa.gov.pl).
W ocenie Sądu orzekającego (...) wykonane w lokalu użytkowym mieszczącym się na parterze budynku położonego w Ż. przy ul. (...) prace, polegające na wymianie instalacji elektrycznej wraz z rozdzielnią elektryczną w ten sposób, że instalacja elektryczna poprowadzona została częściowo po istniejącej trasie, częściowo po nowej trasie, poprowadzeniu nowych obwodów gniazd wtykowych, a w pomieszczeniu z rozdzielnią elektryczną zainstalowaniu licznika energii wraz z zabezpieczeniami i doprowadzeniu dopływu prądu powinny być uznane za remont w rozumieniu przyjętym przez ustawę - Prawo budowlane, bowiem nie zmierzały one wyłącznie do zachowania w należytym stanie substancji mieszkaniowej, zniesienia stanu zużycia lokalu i zapewnienia możliwości użytkowania go zgodnie z przeznaczeniem i aktualnymi standardami w tym zakresie."
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 marca 2013 r., II SA/Sz 34/13 (LEX nr 1303044):
"W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że w wyniku przeprowadzonej w dniu (...) kontroli przedmiotowego lokalu ustalono, iż K.A. od (...) wykonał roboty budowlane, związane z rozebraniem ściany na długości między kuchnią a pokojem, w wyniku czego powstało jedno pomieszczenie - pokój z aneksem kuchennym. W łazience rozebrano istniejącą murowaną ściankę działową i wymurowano w innym miejscu nową, zwiększając powierzchnię łazienki kosztem wiatrołapu. Przesunięcie ścianki działowej spowodowało, że licznik elektryczny znalazł się w łazience, obok pionu instalacji gazowej. W trakcie remontu wymieniono instalację elektryczną na nową, zdemontowano licznik gazu i instalację gazową zasilającą kuchenkę gazową i gazowy podgrzewacz wody. (...) Zakres prowadzonych prac budowlanych, wskazany w protokole oględzin z dnia (...), uniemożliwia uznanie ich za bieżącą konserwację (która to nie wymaga pozwolenia na budowę ani zgłoszenia), a o co wnosił skarżący w trakcie kontroli. Bieżącą konserwację stanowią drobne, powtarzające się prace budowlane wykonywane na bieżąco, w węższym zakresie niż remont, którego istotą jest przywrócenie stanu pierwotnego. W orzecznictwie reprezentowane jest stanowisko zgodnie z którym, bieżącą konserwacją określić można roboty polegające na wymianie jednych elementów na inne - nowe, bez konieczności odtwarzania stanu pierwotnego, w celu zmniejszenia szybkości zużycia obiektu budowlanego lub jego elementów oraz umożliwienie ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem oraz zapewnieniem bezpieczeństwa tego użytkowania (por. wyrok WSA z dnia 19 lutego 2013 r. sygn. akt II SA/Bd 1215/12, wyrok WSA z dnia 4 lutego 2009 r. sygn. akt II SA/Ke 2/09, wyroki dostępne na stronie internetowej
http://orzeczenia.nsa.gov.pl<http://www.orzeczenia..... W takim rozumieniu tego pojęcia, za bieżącą konserwację uznać należy m.in. układanie materiałów wykończeniowych, które nie są elementami składowymi budynku, natomiast na pewno nie jest nią dokonana przez skarżącego wymiana instalacji elektrycznej, zdemontowanie instalacji gazowej, czy planowane przeniesienie licznika elektrycznego.
Niewątpliwie prace budowlane podjęte przez skarżącego nie są objęte zwolnieniem od pozwolenia na budowę lub zgłoszenia; chociażby wymiana instalacji elektrycznej stanowi remont, który wymaga - stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 29 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo budowlane - zgłoszenia w organie architektoniczno-budowlanym. Bez znaczenia natomiast jest to, że lokal mieszkalny skarżącego mieści się w budynku wielolokalowym. Skoro roboty budowlane dotyczą lokalu mieszkalnego, będącego częścią obiektu budowlanego wielorodzinnego, to znajdują do tej sytuacji zastosowanie wymogi prawa budowlanego dotyczące obiektu budowlanego."
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 października 2008 r., II SA/Kr 797/08 (LEX nr 509918):
"Instalacje wewnętrzne stanowią część obiektu budowlanego ich rozbudowa nie podlega samodzielnej kwalifikacji i ex definitione nie jest rozbudową tego obiektu lub jego części. Rozbudowę instalacji wewnętrznych obiektu budowlanego należy postrzegać i kwalifikować jako element zmiany tegoż obiektu budowlanego, który w zależności od charakteru zakresu prac może prowadzić do jego przebudowy w rozumieniu art. 3 pkt 7a p.b. O ile w wyniku takich prac nie dochodzi jednak do zmiany parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji - nie stanowią one robót budowlanych, o których mowa w art. 3 pkt 7 oraz art. 28-30 p.b. i nie podlegają obowiązkowi uzyskania pozwolenia na budowę, albo ich zgłoszenia. Odmienne podejście nie znajduje podstaw w brzmieniu obowiązujących przepisów, zaś prowadziłoby do sprzecznych z założeniem racjonalności działań ustawodawcy skutków. Konsekwencją takiego podejścia byłoby np. uznanie, że jakakolwiek nawet drobna zmiana instalacji wewnętrznych wymaga pozwolenia na budowę, w sytuacji gdy roboty budowlane o większym ciężarze gatunkowym (także podobnego jak budowa przyłączy: elektroenergetycznych, wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, cieplnych i telekomunikacyjnych; instalacji telekomunikacyjnych w obrębie budynków będących w użytkowaniu) nie są objęte takim obowiązkiem, zaś wymagają jedynie zgłoszenia."
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 listopada 2011 r., II SA/Lu 597/11 (LEX nr 1152927):
"Zgodzić się należy również, że jeśli prace polegające na rozbudowie instalacji wewnętrznych, stanowiących część obiektu budowlanego nie prowadzą do zmiany parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, nie stanowią one robót budowlanych, o których mowa w art. 3 pkt oraz art. 28-30 prawa budowlanego i nie podlegają obowiązkowi uzyskania pozwolenia na budowę, albo ich zgłoszenia (wyrok WSA w Krakowie z dnia 31 października 2008 r. II SA/Kr 797/08 LEX nr 509918)."
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 października 2012 r., VIII SA/Wa 383/12 (LEX nr 1242440):
"W ocenie Sądu orzekającego, w pojęciu "sieć elektroenergetyczna" mieści się pojęcie "instalacja elektryczna". To pierwsze pojęcie jest szersze, aniżeli drugie. Jeśli więc na szerszy zakres robót, jakim jest przebudowa i budowa sieci elektroenergetycznych, nie wymaga się pozwolenia na budowę, to tym bardziej nieuprawnione jest takie żądanie organu wobec węższego zakresu robót, jakim jest przebudowa instalacji elektrycznej. Organy obu instancji nieprawidłowo oceniły zakres zgłoszonych robót. Skarżącym chodzi jedynie o zwiększenie mocy przyłączeniowej przez ułożenie w ich lokalu kabla elektrycznego o większej średnicy, co umożliwi podłączenie dodatkowych urządzeń elektrycznych. Trasa projektowanej wewnętrznej linii zasilającej ma być prowadzona równolegle z istniejącymi przewodami, znajdującymi się w podestach schodów na klatce schodowej i biegnącymi z tablicy administracyjnej na parterze do tablicy mieszkaniowej mieszkania numer (...). Prezentowana w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji ocena prawna zgłoszonych robót budowlanych, które w ocenie organów wymagają pozwolenia na budowę, jest zupełnie dowolna i oderwana od konkretnego stanu faktycznego.
Sąd orzekający w przedmiotowej sprawie w pełni podziela argumentację WSA w Krakowie, zawartą w uzasadnieniu wyroku z dnia 31 października 2008 r. w sprawie II SA/Kr 797/08, że instalacje wewnętrzne stanowią część budynku, a ich rozbudowa nie podlega samodzielnie kwalifikacji i ex definitione nie jest rozbudową tego obiektu lub jego części. Rozbudowę instalacji wewnętrznych obiektu budowlanego należy postrzegać i kwalifikować jako element zmiany tegoż obiektu budowlanego, który w zależności od charakteru zakresu prac może prowadzić do jego przebudowy w rozumieniu art. 3 punkt 7a Prawa budowlanego. O ile więc w wyniku takich prac nie dochodzi do zmiany parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu, to nie stanowią one robót budowlanych, o których mowa w art. 3 punkt 7a oraz art. 28-30 Prawa budowlanego i nie podlegają obowiązkowi uzyskania pozwolenia na budowę, albo ich zgłoszenia. Odmienne podejście nie znajduje podstaw w brzmieniu obowiązujących przepisów, zaś prowadziłoby do sprzecznych z założeniem racjonalności działań ustawodawcy skutków. Konsekwencją takiego podejścia byłoby np. uznanie, że jakakolwiek nawet drobna zmiana instalacji wewnętrznych wymaga pozwolenia na budowę, w sytuacji gdy roboty budowlane o większym ciężarze gatunkowym, wymienione w art. 29 ustęp 2 punkt 11 Prawa budowlanego (przebudowa sieci elektroenergetycznych, wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych, cieplnych i telekomunikacyjnych), nie są objęte takim obowiązkiem, a wymagają jedynie zgłoszenia.
Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z dnia 17 listopada 2011 r. w sprawie II SA/Lu 597/11 wskazując, że prace polegające na rozbudowie instalacji wewnętrznych, stanowiących część obiektu budowlanego, nie prowadzą do zmiany parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, nie stanowią robót budowlanych, o których mowa w art. 3 punkt 7a oraz art. 28-30 Prawa budowlanego i nie podlegają obowiązkowi uzyskania pozwolenia na budowę, albo ich zgłoszenia.
Każdorazowo organy winny mieć na uwadze okoliczność, że interpretacja przepisów: art. 29 ustęp 2 punkt 11 w związku z art. 30 ustęp 1 punkt 2 Prawa budowlanego powinna nadążać za tendencją do odformalizowania procesu inwestycyjnego (por. Prawo budowlane.Komentarz pod redakcją Z.Niewiadomskiego, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2011, s.373-374). Wprawdzie zawarty w art. 29 Prawa budowlanego katalog stanowi zbiór zamknięty, nie oznacza to jednak, że wykonanie każdej roboty budowlanej albo podlega obowiązkowi uprzedniego uzyskania pozwolenia na budowę, albo zgłoszenia. Ten dychotomiczny podział należy uzupełnić o trzecią kategorię, a mianowicie o takie roboty budowlane, których wykonanie nie wymaga ani pozwolenia na budowę, ani dokonania zgłoszenia. Są to najczęściej "drobne" roboty budowlane, nie ingerujące w sposób istotny w obiekt budowlany (por. wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 kwietnia 2012 r., II SA/Kr 193/12).
Zdaniem Sądu orzekającego, zakres prac budowlanych, zgłoszonych w przedmiotowej sprawie przez skarżących, został błędnie uznany przez organy obu instancji jako podlegający obowiązkowi uzyskania pozwolenia na budowę. Stąd wniesiony sprzeciw przez organ I instancji nie znajduje prawnego uzasadnienia, jak również zaskarżona decyzja jest sprzeczna z prawem, bo nie koryguje decyzji Prezydenta."
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 kwietnia 2012 r., II SA/Kr 193/12 (LEX nr 1138581):
"Sąd uznał, że zgłoszone przez skarżącego prace budowane nie stanowią ani wykonania wewnętrznej instalacji wewnętrznej wodnej i elektrycznej, ani też nie ingerują w samą konstrukcję obiektu powodując jego zmiany konstrukcyjne.
Organy administracji w tej sprawie uznały, że wykonanie wnioskowanych prac miałoby polegać na zmianie parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego. Trafnie podnosi natomiast skarżący, że żaden z organów nie wykazał, że takie pracy rzeczywiście miałyby polegać na zmianie tych warunków ani nie określiły, jakie to warunki uległyby zmianie. Parametry użytkowe to takie wartości, które określają sposób i zakres korzystania z danego obiektu, części tego obiektu lub pomieszczenia w tym obiekcie. Zmiana parametrów użytkowych prowadzi do zmiany zasad korzystania. Przykładowo o zmianie parametrów użytkowych można mówić w razie przeznaczenia pomieszczenia usługowego na cele mieszkalne i odwrotnie lub pomieszczenia nieużytkowanego na określone cele użytkowe, o ile taka zmiana wymaga wykonania robót budowlanych. Zakres zgłoszonych przez skarżącego prac nie powoduje zmianę parametrów użytkowych obiektu budowlanego. Parametry techniczne istniejącego budynku ulegną zmianie w tym zakresie, że wykonanie fragmentu instalacji wewnętrznych umożliwi w przyszłości powstanie nowego (dodatkowego) źródła zasilania tego budynku ciepłą wodą.
Jednakże nie każda zmiana parametrów technicznych istniejącego budynku powoduje obowiązek uzyskania pozwolenia na budowę. Sąd nie podziela stanowiska organów administracji, że w tej sprawie miała miejsce budowa instalacji elektrycznej. Należy domyślać się, że w przedmiotowym budynku instalacja elektryczna już istnieje, a zamiarem skarżącego było jedynie doprowadzenie kabla energetycznego do kolektora (lub miejsca, w którym ten kolektor zostanie w przyszłości zainstalowany) z już istniejącej instalacji elektrycznej. Wprawdzie nawet zamontowanie dodatkowego gniazda eklektycznego w pomieszczeniu, czy też np. zamontowanie dodatkowego punktu świetlnego w pomieszczeniu powoduje rozbudowanie wewnętrznej instalacji elektrycznej, a tym samym jej przebudowę, ale byłoby całkowicie nieracjonalnym, aby na tak wykonane prace było wymagane pozwolenie na budowę. O przebudowie w rozumieniu art. 3 pkt 7a Prawa budowanego w zakresie zmiany parametrów technicznych wewnętrznej instalacji obiektu budowlanego, które wymagają pozwolenia na budowę, można mówić tylko wtedy, gdy zakres robót budowlanych obejmuje wykonanie lub wymianę całości instalacji danego rodzaju lub przynajmniej przeważającej jej części, bądź też w wyniku tych prac zmianie ulegają wielkości (parametry) dostarczanej wody, energii elektrycznej, gazu, itp. do danego obiektu budowlanego. Inny zakres prac budowlanych w zakresie instalacji wewnętrznych budynku nie wymaga pozwolenia na budowę.
Sąd w tej sprawie wskazuje również na stanowisko zajęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 31 października 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 797/08, zgodnie z którym "zważywszy, że instalacje wewnętrzne stanowią część obiektu budowlanego ich rozbudowa nie podlega samodzielnej kwalifikacji i ex definitione nie jest rozbudową tego obiektu lub jego części. Rozbudowę instalacji wewnętrznych obiektu budowlanego należy postrzegać i kwalifikować jako element zmiany tegoż obiektu budowlanego, który w zależności od charakteru zakresu prac może prowadzić do jego przebudowy w rozumieniu art. 3 pkt 7a Prawa budowlanego. O ile w wyniku takich prac nie dochodzi jednak do zmiany parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji-nie stanowią one robót budowlanych, o których mowa w art. 3 pkt oraz art. 28-30 Prawa budowlanego i nie podlegają obowiązkowi uzyskania pozwolenia na budowę, albo ich zgłoszenia".
Identyczne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z dnia 17 listopada 2011 r., sygn. akt II SA/Lu 597/11 wskazując, że prace polegające na rozbudowie instalacji wewnętrznych, stanowiących część obiektu budowlanego nie prowadzą do zmiany parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, nie stanowią one robót budowlanych, o których mowa w art. 3 pkt oraz art. 28-30 prawa budowlanego i nie podlegają obowiązkowi uzyskania pozwolenia na budowę, albo ich zgłoszenia.
Tym sam w ocenie Sądu zakres prac budowlanych zgłoszonych w tej sprawie przez skarżącego został z naruszeniem art. 28 i 29 Prawa budowlanego uznany przez organy obu instancji jako podlegający uzyskaniu pozwolenia na budowę, a wniesiony sprzeciw w związku z dokonaną przez organy kwalifikacją prawną nie znajduje prawnego uzasadnienia."
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 listopada 2012 r., VII SA/Wa 1647/12 (LEX nr 1338820):
"Zgodnie z przedłożonym do zgłoszenia rysunkiem, przewidziano budowę ściany z płyt gipsowo-kartonowych dzielącą lokal na dwie części, z oddzielnymi wejściami do każdej z części z zewnątrz. W wyodrębnionej części zaprojektowano wykonanie łazienki poprzez budowę ścian działowych i instalacji sanitarnych, wodnej i kanalizacyjnej. Zdaniem organu z rysunku wynika, że przebudowy wymagała będzie również instalacja centralnego ogrzewania (grzejnik ogrzewający obecnie całe pomieszczenie znajduje się w miejscu przeznaczonym na łazienkę). Nadto budowa łazienki wymaga zapewnienia jej odpowiedniej wentylacji. Wyżej wymienione prace [zdaniem organu - przyp.], zgodnie z art. 3 pkt 7a ustawy Prawo budowlane są przebudową i nie są wymienione w katalogu robót nie wymagających pozwolenia na budowę - art. 29 ustawy Prawo budowlane, a więc wymagają uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę. (...) Zdaniem Sadu przedstawione przez inwestora dokumenty nie dawały podstaw do stwierdzenia że w wyniku działań inwestora dojdzie do wydzielenia drugiego lokalu (użytkowego) w rozumieniu ustawy o własności lokali. (...) Organ II instancji zasadniczo stwierdził w niniejszej sprawie, iż jedynie przebudowa wewnętrznej instalacji wodnokanalizacyjnej wymaga pozwolenia na budowę.
Jednak Sąd poglądu tego nie podziela. Przebudowa wewnętrznej instalacji wodnokanalizacyjnej niewątpliwie nie mieści się w wyliczonych z art. 29-31 Prawa budowlanego. W konsekwencji ustalenie czy wymaga ono pozwolenia na budowę, czy też w ogóle nie zostało objęte ustawą Prawo budowlane, wymaga oceny czy stanowi roboty budowlane w rozumieniu art. 28 ww. ustawy.
W myśl legalnej definicji zawartej w art. 3 pkt 7 ww. ustawy przez roboty budowlane rozumieć należy budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Przebudowa wewnętrznej instalacji wodnokanalizacyjnej niewątpliwie nie stanowi ani budowy, ani montażu ani remontu (polegającego na działaniach odtworzeniowych), ani wreszcie rozbiórki. Wątpliwości budzić może zatem jedynie przebudowa, która jako również objęta definicją robót budowlanych wymaga pozwolenia na budowę.
Zakwalifikowanie robót do przebudowy wymaga jednak ustalenia, iż wykonane czynności mieszczą się w zawartej w art. 3 pkt 7a ustawy Prawo budowlane definicji legalnej tego pojęcia. Przez przebudowę rozumieć należy wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji.
W konsekwencji nie stanowią przebudowy roboty nie powodujące zmiany parametrów obiektu budowlanego rozumianego stosownie do art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane jako:
a) budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
b) budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
c) obiekt małej architektury;
Stwierdzić zatem należy, iż przebudowanie wewnętrznej instalacji wodnokanalizacyjnej nie może być zakwalifikowane jako przebudowa obiektu budowlanego w rozumieniu art. 3 pkt 7a w zw. z art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane. Zmieniając jedynie wewnętrzny wygląd pomieszczeń (np. poprzez przeniesienie urządzeń sanitarnych w inne miejsce) w żadnej mierze nie zmienia się rzeczywistych parametrów użytkowych lub technicznych całości budynku, nie wpływa na jego kubaturę, powierzchnię zabudowy, wysokość, długość, szerokość, liczbę kondygnacji itp."