Temat: pytanie o koszty sądowe
Jeżeli koszty ogłoszenia dotyczyły tego z art. 672 kpc, to mogę powiedzieć tyle.
Czyli mieliśmy do czynienia z sądem który przerzucił koszty publikacji od razu na uczestników. Zapewne zażądał zaliczki od wnioskodawcy, a nie jest to praktyka do końca zgodna z przepisami procedury cywilnej.
Art. 672 kpc Jeżeli zapewnienie nie było złożone albo jeżeli zapewnienie lub inne dowody nie będą uznane przez sąd za wystarczające, postanowienie w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku może zapaść dopiero po wezwaniu spadkobierców przez ogłoszenie.
Chyba że chodzi o inne ogłoszenie.
Jeżeli natomiast chodzi o dane ogłoszenie.
W takiej sytuacji sąd jest ustawowo zobligowany do działania z urzędu i dokonywania czynności połączonej z wydatkami, zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (j.t.: Dz. U. z 2010r., Nr 90, poz. 594, ze zm.). Jak trafnie wskazał A. G. w Komentarzu do art. 83 ustawy (system LEX) omawiany przepis stanowi wyjątek od zasady obciążenia strony wydatkami, które zostały przez nią zainicjowane – wymieniając m. in. sytuację określoną w art. 672 k.p.c. Sfinansowanie takiego wydatku przez Skarb Państwa jest tymczasowe i podlega rozliczeniu w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 powoływanej ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).
Od tej zasady istnieje jeden wyjątek a mianowicie gdyby to wierzyciel - wnioskodawca domagał się takiego ogłoszenia.
Piszę to tym, bowiem gdyby Sąd tymczasowe pokrył wydatki to orzekłby o nich w samym orzeczeniu zasądzając je od któregoś z uczestników na rzecz Skarbu Państwa. Jest to sytuacja o tyle korzystniejsza bowiem, bowiem takie koszty przedawniają się z upływem lat 3 . Można wnosić o ich umorzenie lub rozłożenie na raty.
W sytuacji gdy mamy zasądzone koszty na rzecz przeciwnika wszystko zależy od jego dobrej woli.
Jeżeli chodzi o samą zasadę ponoszenia kosztów to nie widzę tutaj błędu.
W postępowaniu nieprocesowym co do kosztów tego postępowania obowiązuje odmienna zasada niż w procesie. Według tej zasady , każdy uczestnik ponosi koszty związane ze swym udziałem w sprawie (art. 520 § 1 k.p.c.).
W art. 520 § 2 k.p.c. ustawodawca przewidział odstępstwo od zasady , że każdy uczestnik postępowania ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie. Brzmienie tego przepisu wyłącza stosowanie art. 100 k.p.c. Przesłankami zastosowania art. 520 § 2 k.p.c. są:
1. różny stopień zainteresowania wynikiem postępowania ,
2. lub sprzeczność interesów.
Jeżeli wnioskodawca – tak jak w niniejszej sprawie - nie jest spadkobiercą ale wierzycielem spadku, to jego interes – realizowanie swojej wierzytelności - jest sprzeczny z interesem spadkobierców, którzy jako dłużnicy są zobowiązani zaspokoić interes wierzyciela. Nie jest tu istotne dla ustalenia sprzeczności tych interesów, czy zgadzają się oni z treścią wniosku, czy też wnoszą o jego oddalenie. Sprzeczność interesów wynika bowiem nie z akceptacji, czy negacji wniosku ale z roli poszczególnych osób wynikającej ze stosunku zobowiązaniowego.
Wierzyciel dąży do ustalenia osób odpowiedzialnych za długi, zaś spadkobiercy odrzucający spadek pozbywają się długu.
Proszę zatem wystąpić o uzasadnienie postanowienia o kosztach, oraz zobaczyć czy autor powołuje się na ww. zasadę czy pisze o jakiś pożyczkach i kto z nich de facto korzystał, bowiem nie jest to przedmiot bezpośredni danego postępowania nieprocesowego.
пропозиції роботи
