Temat: Porada-PILNE!!!
Księgowa NIE MIAŁA PRAWA NICZEGO POTRĄCAĆ BEZ PISEMNEJ ZGODY MĘŻA!
Jeżeli wydaliście już Państwo te pieniądze - to niestety pracodawca nic nie może zrobić w stosunku do Pani męża. Jeżeli dotyczy to wypłat z kilku miesięcy - to z pewnością pieniądze zostały wydane.
Oczywiście pracodawca może pociągnąć do odpowiedzialności pracownika, który źle naliczył i wypłacił wynagrodzenie - czyli księgową. To ona powinna zwracać pieniądze - bo to jej błąd naraził pracodawcę na stratę.
Oczywiście pracownik może wyrazić zgodę na zwrot nadpłaconego wynagrodzenia - ale powinno to być za jego wyraźną, pisemną zgodą i na dogodnych dla niego warunkach.
Poniżej cytuję wypowiedź Pana Jokiela K. na ten temat.
,,Pracodawca wypłacił ci za dużo pieniędzy? Nie zawsze musisz te pieniądze oddawać
W orzecznictwie Sądu Najwyższego ukształtowało się jednolite, co do zasady, stanowisko, zgodnie z którym pracownik ma prawo uważać, że świadczenie wypłacane przez pracodawcę posługującego się wyspecjalizowanymi służbami (kadrowymi, księgowymi i innymi) jest spełniane zasadnie i zgodnie z prawem, a więc jego obowiązek liczenia się ze zwrotem świadczenia ogranicza się zasadniczo do sytuacji, w których ma świadomość otrzymania nienależnego świadczenia (art. 409 w związku z art. 410 § 1 Kodeksu cywilnego i w związku z art. 300 Kodeksu pracy). Ciężar dowodu w tej ostatniej kwestii spoczywa na pracodawcy (tak wyrok Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 9 stycznia 2007 r., II PK 138/2006).
Istotnych wątpliwości nie budzi również fakt, że przypisanie pracownikowi obowiązku zwrotu korzyści uzyskanej w postaci (nienależnego) wynagrodzenia za pracę (innej należności z tytułu świadczenia pracy) musi uwzględniać regulację wynikającą z art. 18 Kodeksu pracy, który stanowi m.in., że zapisy umów o pracę oraz innych aktów, na podstawie których powstaje stosunek pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy.
Interpretacja przywołanego przepisu Kodeksu pracy – w zakresie dotyczącym wynagrodzenia za pracę – prowadzi do wniosku, że postanowienia umów o pracę lub innych aktów, na podstawie których zarówno powstaje stosunek pracy, jak i kształtowana jest jego treść w czasie trwania tego stosunku, mogą być korzystniejsze dla pracownika niż przepisy prawa pracy, w tym również przepisy o wynagrodzeniu za pracę. Oznacza to, że pracodawca może przyznać pracownikowi wynagrodzenie w rozmiarze większym niż wynikający z obowiązujących przepisów płacowych. W tym kontekście przypisanie pracownikowi powinności liczenia się z obowiązkiem zwrotu uzyskanej korzyści nabiera innego znaczenia.
W istocie, aby przypisać pracownikowi ową powinność, pracodawca winien wykazać, że pracownik wiedział, iż pobierając wynagrodzenie za pracę, pobiera świadczenie nienależne, a w każdym razie, że nie było jakichkolwiek podstaw faktycznych lub prawnych do tego, aby pracodawca – mając na względzie przepis art. 18 Kodeksu pracy – przyznał pracownikowi wynagrodzenie w rozmiarze wyższym niż wynikający z obowiązujących przepisów płacowych (tak z kolei wyrok Sądu Najwyższego – Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 czerwca 2001 r., I PKN 511/2000).
W ostatnich dniach, jak donosi „Rzeczpospolita”, ww. zasady zostały doprecyzowane przez Główny Inspektorat Pracy w zakresie stwierdzenia, że pracodawca nie może również bez zgody pracownika potrącić nadpłaconego wynagrodzenia z wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w kolejnych miesiącach, co niestety stanowiło ze strony pracodawców częstą próbę obejścia omówionych wyżej zasad zwrotu nadpłaconych świadczeń pracowniczych (tak stanowisko Głównego Inspektora Pracy z dnia 1 lipca 2009 r., GPP – 110 – 4560 – 43 / 09 / PE / RP).
Wszak jak słusznie zauważył Główny Inspektorat Pracy, zgodnie z art. 87 Kodeksu pracy z wynagrodzenia za pracę – po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – podlegają potrąceniu tylko następujące należności:
sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych,
sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne,
zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi,
kary pieniężne przewidziane w art. 108 Kodeksu pracy.
Karol Jokiel"
пропозиції роботи
