Temat: OBNIŻENIE ALIMENTÓW

Jak skutecznie obniżyć alimenty osobie która została pozbawiona pracy (osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku)? Jakich trafnych argumentów użyć w sądzie ? Na jaki artykuł się powołać ? Co przedstawić ?

oraz

Co w sytuacji osoby, która pozbawiona została zarobkowania i od tego momentu płaci alimenty w wysokości około 50% kwoty zatwierdzonej przez sąd ? Czy istnieje możliwość umorzenia pozostałej kwoty ?

Temat: OBNIŻENIE ALIMENTÓW

Anna Z.:
Jak skutecznie obniżyć alimenty osobie która została pozbawiona pracy (osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku)? Jakich trafnych argumentów użyć w sądzie ? Na jaki artykuł się powołać ? Co przedstawić ?

Trudno tu znaleźć jakieś skuteczne argumenty, dlatego że sąd nie bada ani faktycznych dochodów zobowiązanego, ani tego, czy ma on pracę, lecz jedynie jego możliwości zarobkowe i majątkowe. Innymi słowy sąd bada ile dana osoba może potencjalnie zarobić wykorzystując w pełni swoje możliwości (poziom wykształcenia, posiadany zawód, doświadczenie itp.).

Okoliczność, że ktoś stracił pracę nie stanowi sama przez się podstawy do żądania obniżenia alimentów. Podstawę tę stanowiłaby co najwyżej utrata możliwości zarobkowych np. przejście na rentę z uwagi na chorobę, czy wypadek.

oraz

Co w sytuacji osoby, która pozbawiona została zarobkowania i od tego momentu płaci alimenty w wysokości około 50% kwoty zatwierdzonej przez sąd ? Czy istnieje możliwość umorzenia pozostałej kwoty ?

Nie, w żadnym razie. To co zostało zasądzone musi zostać spłacone w dodatku wraz z odsetkami.

Temat: OBNIŻENIE ALIMENTÓW

Anna Z.:
Jak skutecznie obniżyć alimenty osobie która została pozbawiona pracy (osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku)? Jakich trafnych argumentów użyć w sądzie ? Na jaki artykuł się powołać ? Co przedstawić ?

"Górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r.o.), chociażby nawet w tych ramach nie znajdowały pokrycia wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji.” - orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 1972 r., sygn. akt III CRN 470/ 71, GSiP 1972/9.

Art. 135 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wskazuje, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Praktyka wskazuje, iż sąd nie opiera się tylko na ocenie potencjału osoby obowiązanej, ale uwzględnia jej aktualny stan majątkowy i zarobkowy.
Pojęcie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz pojęcie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, pozostają we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, w szczególności przy ustalaniu wysokości alimentów przez sąd. (...).” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 marca 1985 r., sygn. akt III CRN 341/84). Co do zasady jednak jest tak, że „(...) Zakres obowiązku alimentacyjnego może i powinien być większy od wynikającego z faktycznych zarobków i dochodów zobowiązanego, jeśli przy pełnym i właściwym wykorzystaniu jego sił i umiejętności zarobki i dochody byłyby większe, a istniejące warunki społeczno-gospodarcze i ważne przyczyny takiemu wykorzystaniu nie stoją na przeszkodzie.”

W razie utraty pracy przez zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych, zobowiązany na podstawie art. 138 k.r.o. może żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego, z uwagi na fakt, iż zmniejszyły się jego możliwości majątkowe i zarobkowe. Utrata pracy nie powoduje automatycznego zwolnienia z obowiązku zapłaty świadczeń alimentacyjnych, ale stanowi podstawę do wystąpienia z powództwem o obniżenie alimentów. Sąd w procesie zbada, czy stan taki ma charakter ciągły i jakie są perspektywy odzyskania pracy przez obowiązanego.