Temat: dowod z nosnika cyfrowego
Krzysztof Obidziński:
Jarosław Markieta:
marek j. K.:
Grzegorz P.:
(zob. wyrok SN z 12.1.1999 r., I CKN 961/97)
Sąd może dopuścić dowód z nagrania (audio lub video) także wtedy, gdy zostało dokonane bez zgody nagrywanego. Sąd Najwyższy uznał np. że procesie rozwodowym w zakresie wykazania winy w rozkładzie pożycia małżeńskiego służyć może także nagranie magnetofonowe rozmów prowadzonych przez strony, nawet jeżeli tych nagrań dokonano bez wiedzy jednej z nich i w okresie trwania małżonków w faktycznej separacji (wyrok SN z 25.4.2003 r., IV CKN 94/01, PS 2004, Nr 11-12, s. 156).
Mam pytanie natury technicznej. Chciałbym zdobyć treść tego orzeczenia SN, o którym kolega wspomina, jednak nie udało mi się go znaleźć na stronie internetowej SN. Nie mam też do dyspozycji Lex'a więc ... pytanie brzmi: gdzie mogę znaleźć treść orzeczenia ? Być może ktoś z was dysponuje tym tekstem w formie elektronicznej ? W takim przypadku, byłbym szczerze zobowiązany za udostępnienie go.
Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z 1999-01-12, I CKN 961/97
Teza:
Walor dowodowy treści taśmy magnetofonowej zależy od stanu taśmy, treści zapisu, okoliczności i celów nagrania osoby - która dokonała zapisu. Skoro sąd oceniając jej walor dowodowy wskazał, że jej stan nie pozwala stwierdzić tożsamości osób, których rozmowę nagrano, to jej treść nie może być brana pod uwagę, gdyż walor tego dowodu został podważony.
Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z 2003-04-25, IV CKN 94/01
Opubl: Przegląd Sądowy rok 2004, Nr 12, str. 156
Teza:
1. Nie ma zasadniczych powodów do całkowitej dyskwalifikacji kwestionowanego przez pozwaną dowodu z nagrań rozmów telefonicznych, nawet jeżeli nagrań tych dokonywano bez wiedzy jednego z rozmówców. Skoro strona pozwana nie zakwestionowała skutecznie w toku postępowania autentyczności omawianego materiału, to mógł on służyć za podstawę oceny zachowania się pozwanej w stosunku do pozwanego i możliwości sformułowania wniosku o nadużywaniu alkoholu przez pozwaną.
2. Treść i sposób prowadzenia rozmów telefonicznych, także po dwuletnim okresie separacji małżonków, może zatem charakteryzować i świadczyć o zachowaniu się powódki także w okresie wspólnego zamieszkania z powodem. Wbrew sformułowaniu w kasacji sugestii, iż zachowanie się skarżącej (m.in. ujawnione w treści nagrań rozmów telefonicznych) "było usprawiedliwione traktowaniem rodziny przez powoda", należy podzielić trafne stanowisko Sądu Apelacyjnego, że reakcje pozwanej nie mogły być jednak uznane za właściwe i tym samym usprawiedliwiać wyłączenia jej winy w rozkładzie pożycia małżeńskiego stron.
Uzasadnienia są za długie, żeby wklejać, jak chcesz, to mogę wysłać na maila.
Jarosław Markieta edytował(a) ten post dnia 05.06.09 o godzinie 16:41
пропозиції роботи
