Temat: Zwrot wynagrodzenia za utracony zarobek

Potrzebuję się z Wami z konsultować w kwestii zwrotu wynagrodzenia za utracony zarobek z tytułu powołania do sądu w charakterze świadka. Mój Partner złożył w sądzie stosowny wniosek wraz z zaświadczeniem od pracodawcy o wysokości utraconego wynagrodzenia za dzień pracy.

Otrzymaliśmy teraz postanowienie, w którym sąd przyznał mniejszą kwotę uzasadniając, że wynagrodzenie przyznaje się w wysokości 4,6% (górna granica) przeciętnego dziennego zarobku lub dochodu.

Powołał się na: art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz art. 2 ust. 2 z dnia 26 października 1950 roku o naleznościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sadowym oraz paragraf 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 lipca 1990 roku w sprawie wysokości należności świadków i stron.

Nie zgadzamy się z tym postanowieniem i chcemy skorzystać z możliwości złożenia zażalenia. Na jakie artykuły można się powołać? Czy sąd nie powinien brać pod uwagę faktycznych utraconych zarobków?
Partner pracuje w prywatnej firmie na stanowisku kierownika działu sprzedaży.

Temat: Zwrot wynagrodzenia za utracony zarobek

USTAWA
z dnia 28 lipca 2005 r.
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
(tekst jednolity)
Art. 86. 1. Świadkowi przysługuje zwrot zarobku lub dochodu utraconego z powodu stawiennictwa na wezwanie sądu.
2. Wynagrodzenie za utracony zarobek lub dochód za każdy dzień udziału w czynnościach sądowych przyznaje się świadkowi w wysokości jego przeciętnego dziennego zarobku lub dochodu. W przypadku świadka pozostającego w stosunku pracy przeciętny dzienny utracony zarobek oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu należnego pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za urlop.
3. Górną granicę należności, o których mowa w ust. 2, stanowi równowartość 4,6% kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość, ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa. W przypadku gdy ogłoszenie ustawy budżetowej nastąpi po dniu 1 stycznia roku, którego dotyczy ustawa budżetowa, podstawę obliczenia należności za okres od 1 stycznia do dnia ogłoszenia ustawy budżetowej stanowi kwota bazowa w wysokości obowiązującej w grudniu roku poprzedniego.
4. Utratę zarobku lub dochodu, o których mowa w ust. 1, oraz ich wysokość świadek powinien należycie wykazać.

Kwota bazowa wynosi 1.766,46 zł co oznacza, że maksymalna należność świadka za utracony zarobek lub dochód wynosi 81,26 zł.

Dekret i rozporządzenie powołane w postanowieniu aktualnie już nie obowiązuje

Temat: Zwrot wynagrodzenia za utracony zarobek

Dziękuję za odpowiedź:)

Temat: Zwrot wynagrodzenia za utracony zarobek

Czyli nie ma szans na odzyskanie od sądu wyższej kwoty za utracony zarobek niż 81,26 pln, pomimo wykazania znacznie wyższego zarobku na zaświadczeniu od pracodawcy?

Temat: Zwrot wynagrodzenia za utracony zarobek

Robert K.:
USTAWA
z dnia 28 lipca 2005 r.
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
(tekst jednolity)
Art. 86. 1. Świadkowi przysługuje zwrot zarobku lub dochodu utraconego z powodu stawiennictwa na wezwanie sądu.
2. Wynagrodzenie za utracony zarobek lub dochód za każdy dzień udziału w czynnościach sądowych przyznaje się świadkowi w wysokości jego przeciętnego dziennego zarobku lub dochodu. W przypadku świadka pozostającego w stosunku pracy przeciętny dzienny utracony zarobek oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu należnego pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za urlop.
Kwota bazowa wynosi 1.766,46 zł co oznacza, że maksymalna należność świadka za utracony zarobek lub dochód wynosi 81,26 zł.

To nie za wiele. A co z ustaleniem zwrotu dla np. osoby prowadzącej dział. gosp. Czy trzeba wykazywać dochód dla US za ostatni miesiąc? 3 m-ce? Rok?

Temat: Zwrot wynagrodzenia za utracony zarobek

Jeżeli świadek pozostaje w stosunku pracy, przeciętny dzienny utracony zarobek oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu należnego pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Zasady te normują przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz. U. Nr 2, poz. 14 z późn. zm.). Większych trudności może przysparzać ustalenie wysokości przeciętnego dziennego zarobku lub dochodu poza stosunkiem pracy (np. w przypadku działalności gospodarczej). Należy tu wziąć pod uwagę przeciętne dochody świadka z tego tytułu w danym okresie, popyt na efekty działalności świadka w danym okresie, znaczenie osobistego wykonywania tej działalności przez świadka dla uzyskania tych dochodów (np. większe jest prawdopodobieństwo utraty dochodów w przypadku działalności usługowej prowadzonej jednoosobowo przez świadka niż w przypadku działalności wykonywanej przy pomocy innych osób).

W przypadku pracownika wykazanie to powinno nastąpić poprzez przedstawienie zaświadczenia pracodawcy, o którym mowa w § 16 ust. 2 rozporządzenia z 15 maja 1996 r. (Dz. U. Nr 60, poz. 281 z późn. zm.), informującego o potrąceniu z wynagrodzenia świadka odpowiedniej kwoty z uwagi na nieświadczenie pracy spowodowane stawiennictwem na wezwanie organu procesowego. Podobnie będzie w przypadku świadka związanego z innym podmiotem umową zlecenia lub umową o dzieło. Największych trudności przysparzać będzie wykazanie utraty zarobku lub dochodu przez świadka prowadzącego działalność gospodarczą lub gospodarstwo rolne. Świadek powinien przynajmniej uprawdopodobnić, że stawiennictwo zrodziło skutki w postaci utraty zarobku lub dochodu.

W przypadku działalności gospodarczej możliwym jest zatem powołanie się na dochód dla US za 3 miesiące wystarczy, ale ja bym uznał, że można wykazać dochód za dany miesiąc w roku poprzednim i odpowiednio go przeliczyć na dzień utraconego zarobku. Oczywiście w tym ostatnim przypadku zawsze ponosi się ryzyko, że przyjmuje się dochody mniejsze niz w roku obecnym. Nie można przy tym zapominać, że utracony dochód i tak limitowy jest kwotą okolo 80 złotych

Temat: Zwrot wynagrodzenia za utracony zarobek

Robert K.:

Nie można przy tym zapominać, że utracony dochód i tak limitowy jest kwotą okolo 80 złotych

? A dlaczego? Czy wspomniany zapis o górnej granicy odnosi się do wszystkich czy tylko do "świadków pozostających w stosunku pracy"?
Szczerze i wprost mówiąc - nie opłaca się współpracować ze służbami porządkowymi w kwestii np. łapania złodziei bo potem to ciąganie po sądach za 80zł/dzień to śmiechu warte!

Temat: Zwrot wynagrodzenia za utracony zarobek

USTAWA
z dnia 28 lipca 2005 r.
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
(tekst jednolity)

Art. 86. 1. Świadkowi przysługuje zwrot zarobku lub dochodu utraconego z powodu stawiennictwa na wezwanie sądu.
2. Wynagrodzenie za utracony zarobek lub dochód za każdy dzień udziału w czynnościach sądowych przyznaje się świadkowi w wysokości jego przeciętnego dziennego zarobku lub dochodu. W przypadku świadka pozostającego w stosunku pracy przeciętny dzienny utracony zarobek oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu należnego pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za urlop.
3. Górną granicę należności, o których mowa w ust. 2, stanowi równowartość 4,6% kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość, ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa. W przypadku gdy ogłoszenie ustawy budżetowej nastąpi po dniu 1 stycznia roku, którego dotyczy ustawa budżetowa, podstawę obliczenia należności za okres od 1 stycznia do dnia ogłoszenia ustawy budżetowej stanowi kwota bazowa w wysokości obowiązującej w grudniu roku poprzedniego.
4. Utratę zarobku lub dochodu, o których mowa w ust. 1, oraz ich wysokość świadek powinien należycie wykazać.

Jak widać z ust. 3 górny limit przewidziany jest dla wszystkich. Analogiczne rozwiązania są w postępowaniu karnym

Kodeks postępowania karnego.

Art. 618b. (556) § 1. Świadkowi przysługuje zwrot zarobku lub dochodu utraconego z powodu stawiennictwa na wezwanie sądu lub organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze.
§ 2. Wynagrodzenie za utracony zarobek lub dochód za każdy dzień udziału w czynnościach postępowania przyznaje się świadkowi w wysokości jego przeciętnego dziennego zarobku lub dochodu. W przypadku świadka pozostającego w stosunku pracy przeciętny dzienny utracony zarobek oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu należnego pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za urlop.
§ 3. Górną granicę należności, o których mowa w § 2, stanowi równowartość 4,6% kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość, ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa. W przypadku gdy ogłoszenie ustawy budżetowej nastąpi po dniu 1 stycznia roku, którego dotyczy ustawa budżetowa, podstawę obliczenia należności za okres od 1 stycznia do dnia ogłoszenia ustawy budżetowej stanowi kwota bazowa w wysokości obowiązującej w grudniu roku poprzedniego.
§ 4. Utratę zarobku lub dochodu, o których mowa w § 1, oraz ich wysokość świadek powinien należycie wykazać.