Temat: Zwrot nienależnie pobranej renty rodzinnej
Jest Pani w ciężkiej sytuacji.
USTAWA
z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(tekst jednolity)
Art. 68. 1. Dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej:
1) do ukończenia 16 lat;
2) do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia, albo
3) bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa w pkt 1 lub 2.
2. Jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów.
art. 167 ust. 2 USTAWA z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym stanowi, że datą ukończenia studiów jest data złożenia egzaminu dyplomowego, w przypadku kierunków lekarskiego, lekarsko-dentystycznego i weterynarii - data złożenia ostatniego wymaganego planem studiów egzaminu, a w przypadku kierunku farmacja - data zaliczenia ostatniej, przewidzianej w planie studiów praktyki.
III AUa 2058/10
wyrok s.apel. 2011.04.27 w Katowicach
LEX nr 1129826 ...
Pojęcie "ukończenie nauki w szkole", od którego art.68 ust.1 pkt 2 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych uzależnia okres pobierania renty rodzinnej powinno uwzględniać uregulowania szczególne. Za takie uznać należy treść art.167 ust.2 ustawy z 27.07.2005r. - Prawo o szkolnictwie wyższym, zgodnie z którym datą ukończenia studiów jest data złożenia egzaminu dyplomowego, w przypadku kierunku lekarskiego, lekarskodentystycznego i weterynarii - data złożenia ostatniego egzaminu wymaganego planem studiów, a wypadku kierunku farmacja - data zaliczenia ostatniej, przewidzianej planem studiów praktyki.
Tym samym w rozumieniu ustawy skończyła pani naukę w szkole z dniem obrony, a śwaidzcenie bylo nienależne za październik.
ratunkiem może być niewłaściwe pouczenie ze strony ZUS.
Art. 138 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wskazuje w ust. 2, co należy rozumieć przez nienależnie pobrane świadczenia, w pkt 1 wskazując, iż są to świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenie była pouczona o braku prawa do ich pobierania.
Prawidłowe pouczenie decyduje o świadomości ubezpieczonych i może uzasadniać domaganie się przez organ rentowy zwrotu nienależnie pobranych świadczeń. Ważne jest przy tym, iż powyższe pouczenie winno być adekwatne do obowiązujących przepisów, odnosić się do konkretnie otrzymywanego świadczenia i operować zwrotami zrozumiałymi dla adresata tak, aby mógł je zrozumieć, uwzględnić w ocenie własnej sytuacji.
Pouczenie nie może zostać uznane za należyte, gdy przytacza jedynie przepis ustawy bez jego wyjaśnienia, jednakże pouczenie nie może odnosić się indywidualnie do pobierającego świadczenie, gdyż nie da się przewidzieć, które z różnorodnych okoliczności wystąpią u konkretnego świadczeniobiorcy (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 czerwca 2008, I UK 394/07, LEX nr 494135).
Realizacja wspomnianego obowiązku odbywa się na różne sposoby, rozpowszechnioną formą jest zamieszczanie szczegółowych pouczeń na drukach wniosków o świadczenia, względnie decyzji ZUS - przyznających świadczenie, przeliczających świadczenie bądź też waloryzujących świadczenie. Pouczenie musi być skierowane do osoby pobierającej świadczenie. Konsekwencją jego braku jest niemożność nałożenia przez organ rentowy obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.