Temat: zastraszanie

Witam, od ponad dwóch tygodni mój były partner od którego odeszłam wysyła do mojego obecnego chłopaka i mojej rodziny kompromitujące listy dotyczące mojej przeszłości z nim oraz moje nagie zdjęcia. Prawdopodobnie wynajął detektywa, bo nie znał żadnego adresu. Ostatnio dostałam kartkę świąteczną z jak najgorszymi życzeniami. Ciągle żyje w stresie bo nie wiem do czego jeszcze jest zdolny. Podczas naszych ostatnich spotkań straszył mnie i groził, że zabije. Nie wiem czy zgłoszenie tego na policję da jakieś rezultaty czy tylko pogorszy sprawę. Proszę o pomoc

Temat: zastraszanie

Proszę Panią straszenie i grożenie śmiercią w polskim prawie karnym realizuje znamiona występku z art. 190 paragraf 1 kk.

Art. 190. § 1 kk Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Dla bytu przestępstwa groźby karalnej nie jest istotny rodzaj przestępstwa, którego popełnieniem sprawca grozi ani cel, w jakim to czyni, a nawet rzeczywisty zamiar spełnienia groźby. Sąd Najwyższy trafnie uznał, że groźba karalna może być wyrażona przez każde zachowanie się sprawcy (zapowiedź słowna, zawarta w piśmie, wyrażona gestem, np. mierzeniem z broni palnej itp.), jeżeli uzewnętrznia ono w sposób niewątpliwy groźbę popełnienia przestępstwa (zob. wyrok SN z dnia 24 sierpnia 1987 r., I KR 225/87, OSNKW 1988, nr 3, poz. 21).
Warunkiem przestępności czynu jest, aby groźba wzbudzała uzasadnioną obawę, że będzie spełniona (art. 190 in fine). Jest to więc przestępstwo materialne, przy czym stan uzasadnionej obawy osoby zagrożonej należy traktować jako skutek. Jeżeli groźba nie wzbudziła uzasadnionej obawy, a sprawca do jej wywołania bezpośrednio zmierzał, zachodzi usiłowanie popełnienia tego przestępstwa.W doktrynie i orzecznictwie wątpliwości wzbudziło znaczenie realności groźby dla bytu omawianego przestępstwa. W odróżnieniu od k.k. z 1932 r., który posługiwał się znamieniem "prawdopodobieństwa spełnienia groźby" (art. 250), obowiązujący kodeks (podobnie k.k. z 1969 r.) mówi jedynie o "uzasadnionej obawie" osoby zagrożonej. Dało to asumpt do wykładni, iż znamię wzbudzenia obawy należy oceniać subiektywnie, nie zaś z punktu widzenia realnego niebezpieczeństwa spełnienia groźby (tak wyrok SN z dnia 17 kwietnia 1997 r., II KKN 171/96, Orz. Prok. i Pr. 1997, nr 10, poz. 4). Subiektywna ocena jest konieczna, ale niewystarczająca, gdyż ustawa posługuje się zwrotem o uzasadnionej obawie (zob. wyrok SA w Krakowie z dnia 4 lipca 2002 r., II AKa 163/02, KZS 2002, z. 7-8, poz. 38). Decydować więc będą przesłanki odwołujące się do okoliczności i sposobu wyrażenia groźby, które mogą uzasadniać realną obawę, iż będzie spełniona. Pozwala to wyeliminować z zakresu karalności groźby, których nikt rozsądny nie potraktowałby poważnie (groźby dla żartu, ośmieszenia osoby naiwnej, dokuczania partnerowi podczas kłótni małżeńskiej itp.). (vide A. Marek, komentarz do art. 190 kk, LEX).
W kontekście przesyłania nagich zdjęć możliwym jest zastosowanie art. 191a paragraf 1 kk.

Art. 191a. (146) § 1. Kto utrwala wizerunek nagiej osoby lub osoby w trakcie czynności seksualnej, używając w tym celu wobec niej przemocy, groźby bezprawnej lub podstępu, albo wizerunek nagiej osoby lub osoby w trakcie czynności seksualnej bez jej zgody rozpowszechnia,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Należy zauważyć, iż w przypadku rozpowszechniania wizerunku nagiej osoby lub osoby w trakcie czynności seksualnej w grę może wchodzić zarówno sytuacja, gdy określone nagranie zostało dokonane przy użyciu przemocy, groźby lub podstępu, jak i wtedy, gdy utrwalenie zostało dokonane za zgodą ofiary, która jednak nie wyraziła następnie zgody na rozpowszechnianie takiego materiału.
Przy czym przyjęcie rozpowszechniania może być utrudnione z uwagi że nie stanowi rozpowszechniania działanie polegające na udostępnieniu treści pornograficznej niewielkiemu i ściśle określonemu kręgowi osób (wyrok SN z dnia 16 lutego 1987 r., WR 28/87).
Jeżeli zachowanie ex chłopaka będzie kontynuowana zawsze można rozpatrzyć jego przypadek w kontekcie stalkingu.

Art. 190a. (145) § 1. Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto, podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek lub inne jej dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej.
§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Temat: zastraszanie

Jak wyżej, sugeruję wizytę na Policji lub Prokuratora.

Temat: zastraszanie

Witam, mam pytanie Ten post został edytowany przez Autora dnia 10.09.16 o godzinie 16:38