Temat: Umowa kupna-sprzedaży samochodu brak współwłaściciela
Gdyby była pewność ,że samochód należał do wspólności małżeńskiej sytuacja prawna mogłaby być przejrzysta.
Co do zasady każdy ze współmałżonków może samodzielnie zarządzać przedmiotami wchodzącymi do majątku wspólnego (art. 36 ust. 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), chyba że sprzeciwiają się temu przepisy prawa.
Co do zasady przepisy prawa nie sprzeciwiają się samodzielnemu zbywaniu przedmiotów wchodzących w skład majątku wspólnego. Wyjątki są określone w art. 37 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, który uzależnia zbycie przedmiotu majątkowego od zgody drugiego małżonka w sytuacji, gdy chodzi np. o zbycie nieruchomości lub użytkowania wieczystego; zbycia prawa rzeczowego, którego przedmiotem jest budynek lub lokal; zbycia gospodarstwa rolnego.
W tych sytuacjach ważność zbycia zależy od zgody drugiego małżonka. Nie ma tutaj jednak mowy o zbyciu samochodu, co oznacza, że do sprzedaży nie jest wymagana zgoda drugiego małżonka.
Ale i tak powstałby problem w zarejestrowaniu tego pojazdu, bowiem żaden urząd nie podejmie się rejestracji bez jasnej sytuacji prawnej przedmiotu, co w ich rozumieniu stanowi było dwóch współwłaścicieli to dwóch musi widnieć w umowie.
Powinien Pan zatem przycisnąć sprzedającego i nastraszyć, że trzeba tą umowę konsolidować pod rygorem odstąpienia od umowy i zwroty pieniędzy. Niech się Pan powoła, że rzecz obciążona była wadą prawną.
Kodeks cywilny
Art. 556. § 1. Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).
§ 2. Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana stanowi własność osoby trzeciej albo jeżeli jest obciążona prawem osoby trzeciej; w razie sprzedaży praw sprzedawca jest odpowiedzialny także za istnienie praw (rękojmia za wady prawne).
Art. 560. § 1. Jeżeli rzecz sprzedana ma wady, kupujący może od umowy odstąpić albo żądać obniżenia ceny. Jednakże kupujący nie może od umowy odstąpić, jeżeli sprzedawca niezwłocznie wymieni rzecz wadliwą na rzecz wolną od wad albo niezwłocznie wady usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona przez sprzedawcę lub naprawiana, chyba że wady są nieistotne.
§ 2. Jeżeli kupujący odstępuje od umowy z powodu wady rzeczy sprzedanej, strony powinny sobie nawzajem zwrócić otrzymane świadczenia według przepisów o odstąpieniu od umowy wzajemnej.
§ 3. Jeżeli kupujący żąda obniżenia ceny z powodu wady rzeczy sprzedanej, obniżenie powinno nastąpić w takim stosunku, w jakim wartość rzeczy wolnej od wad pozostaje do jej wartości obliczonej z uwzględnieniem istniejących wad.
§ 4. Jeżeli sprzedawca dokonał wymiany, powinien pokryć także związane z tym koszty, jakie poniósł kupujący.
Art. 576. § 1. Uprawnienia z tytułu rękojmi za wady prawne rzeczy sprzedanej wygasają z upływem roku od chwili, kiedy kupujący dowiedział się o istnieniu wady. Jeżeli kupujący dowiedział się o istnieniu wady prawnej dopiero na skutek powództwa osoby trzeciej, termin ten biegnie od dnia, w którym orzeczenie wydane w sporze z osobą trzecią stało się prawomocne.
§ 2. Upływ powyższego terminu nie wyłącza wykonania uprawnień z tytułu rękojmi, jeżeli sprzedawca wadę podstępnie zataił.
§ 3. Zarzut z tytułu rękojmi może być podniesiony także po upływie powyższego terminu, jeżeli przed jego upływem kupujący zawiadomił sprzedawcę o wadzie.
пропозиції роботи
