Temat: RENTA Z TYTUŁU NIEZDOLNOŚCI DO PRACY - PYTANIE

Chciałabym zasięgnąć Waszej opinii. Wobec mnie toczy się postępowanie o ubezwłasnowolnienie. Słyszałam , że jeśli ktoś jest ubezwłasnowolniony całkowicie nie ma prawa zawiązać stosunku pracy. Jednocześnie mam zamiar ubiegać się o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Czy gdybym została ubezwłasnowolniona mam większe szanse na otrzymanie renty z ZUS ?Ten post został edytowany przez Autora dnia 21.01.14 o godzinie 12:36

Temat: RENTA Z TYTUŁU NIEZDOLNOŚCI DO PRACY - PYTANIE

Witam!

W odpowiedzi na Pani pierwsze pytanie informuję, iż zgodnie z przepisami Kodeksu pracy osoba ubezwłasnowolniona całkowicie może zawiązać stosunek pracy. Niemniej aby do tego doszło osoba ubezwłasnowolniona musi działać przez swojego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna, bez zgody których nie można ani nawiązać stosunku pracy ani dokonywać czynności prawnych, które dotyczą tego stosunku. Wynika to z interpretacji a contrario (tj. z przeciwieństwa) art. 22 par. 3 KP.

Z kolei co do pytania o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy informuję, iż zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub nie później niż 18 miesięcy od ich ustania.
Dalej według art. 12 powyższej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Z brzmienia tego artykułu wynika, że do stwierdzenia niezdolności do pracy nie jest wystarczające samo występowanie naruszenia sprawności organizmu (choroby), lecz jednocześnie naruszenie to musi powodować całkowitą lub częściową utratę zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, nie rokujące odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Inaczej mówiąc samo orzeczenie o ubezwłasnowolnieniu całkowitym może nie wystarczyć w przyznaniu renty z tytułu niezdolności do pracy. Co znowu nie oznacza, że takie orzeczenie nie okaże się przydatne, bowiem z niego samego wynika, że osoba starająca się o rentę jest np. chora psychicznie. Tyle, że nie przesądza ono jeszcze, że taka osoba jest niezdolna do pracy, nawet częściowo. Ocenę taką za każdym razem samodzielnie podejmuje lekarz orzecznik ZUS, ewentualnie Komisja Lekarska ZUS, gdy wniesiony zostanie sprzeciw od orzeczenia lekarza. Przy czym lekarz oceny dokonuje oceny w oparciu o okoliczności natury medycznej i i innej tj. związanej z poziomem kwalifikacji, możliwości zarobkowania w zakresie tych kwalifikacji, możliwości wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowości przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Podsumowując jeżeli spełnia Pani wszystkie przesłanki z art. 57 ww. ustawy, to ZUS rentę przyzna. Przy czym orzeczenie o ubezwłasnowolnieniu z pewnością będzie stanowiło dowód w postępowaniu na okoliczność istnienia schorzenia, ale o tym czy takie schorzenie powoduje niezdolność do pracy dokona we własnym zakresie lekarz orzecznik ZUS.

Na koniec odsyłam do swojego bloga, na którym piszę o odwołaniu od decyzji ZUS. Być może zawarte na nim informację się przydadzą, gdyby ZUS odmówił prawa do renty. Na dolę link do strony:

http://odwolanieoddecyzjizus.pl/

Temat: RENTA Z TYTUŁU NIEZDOLNOŚCI DO PRACY - PYTANIE

odnośnie do kategorii osób niemających zdolności do czynności prawnych ocena skutków prawnych dokonywanych przez nie czynności prawnych zależy od oceny zupełności normy z art. 22 § 3 k.p. Dominuje pogląd, że osoby, które nie mają zdolności do czynności prawnych, a więc także osoby ubezwłasnowolnione całkowicie, nie mogą być pracownikami, ponieważ nie mają zdolności do czynności prawnych (art. 12 k.c.). Artykuł 22 § 3 k.p. konstruuje zdolność pracowniczą wobec osób, które mają przynajmniej ograniczoną zdolność do czynności prawnych.
Obszerne wyjaśnienie sankcji i roszczeń zawiera postanowienie SN z dnia 22 listopada 1979 r. (III PZ 7/79)72 , które nie straciło na swej aktualności. Zgodnie z argumentacją przytoczoną przez Sąd Najwyższy umowa zawarta przez osobę, która nie ma zdolności do czynności prawnych, jest bezwzględnie nieważna i mimo pozorów w konsekwencji nie wywołuje zamierzonego skutku prawnego. Nie oznacza to, że nie wywołuje ona żadnych skutków, w razie wykonania bowiem takiej czynności może powstać na przykład obowiązek odszkodowania. Nieważność bezwzględna jest najdalej sięgającą sankcją w stosunku do wadliwych czynności prawnych. Istnieje ona z mocy prawa, zaś sąd ma obowiązek uwzględnić ją z urzędu i nie może już być ona w żaden sposób konwalidowana. Odmienny pogląd w kwestii możliwości zawierania umów przez osoby pozbawione zdolności do czynności prawnych prezentuje między innymi M. Gersdorf . Zgodnie z tym zapatrywaniem osoby takie mogą zawrzeć stosunek pracy poprzez swojego przedstawiciela ustawowego. Podstawą powyższej interpretacji jest założenie o niezupełnym charakterze normy art. 22 k.p. i możliwości odpowiedniego stosowania przepisów kodeksu cywilnego, które rozróżniają podmiotowość prawną od prawa do samodzielnego kształtowania swojej sytuacji prawnej w drodze czynności prawnych. W doktrynie jednak przeważa pogląd, że osoby ubezwłasnowolnione całkowicie nie mogą byc pracownikami.