Temat: orzeczenie o stopniu niepełnosprawności

Interesuje mnie jak ustawodawca - a więc prawdopodobnie sąd także - interpretuje kwestię samoobsługi - jej definicję - która jest ważna w orzekaniu stopnia niepełnosprawności. Medyczno-psychologiczne systemy oceny sa różne: metoda Lawtona, Barthela (ta jest stosowana w kwalifikacji do zakładów opiekuńczo-leczniczych przez NFZ). Generalnie interesuje mnie czy ustawodawca jakoś tę kwestię zawęża jedynie do samoobsługi w czynnościach prostych - takich jak samodzielne jedzenie, wypróznianie si etc. Czy osoba chora psychicznie, bez remisji w chorobie, ze zniesionym krytycyzmem co do istnienia choroby, w ogromnej ilości czynności życiowych zalezna od osób trzecich - takich jak prowadfzenie budżetu domowego, uczestnictwo w procesie leczenia - rodzina nadzoruje zażywanie leków, gotowanie goracych posiłków oraz poruszanie sie w nieznanym terenie - bo w najbliższej okolicy jest w stanie sie w lepsze dni poruszać oraz co najważniejsze od lat ubezwłasnowolniona całkowicie może byc uznana przez sad za niepełnosprawną w stopniu umiatrkowanym a nie znacznym? Sprawa rozbija sie o właśnie definicję samoobsługi. Ja nie dopatrzyłam się w ustawie etc. żadnych zawężeń do samoobsługi jako samodzielnego jedzenia, wypróznainia sie etc.,a stan faktyczny psychologiczno-medycznie jest taki że osoba wymaga stałej kontroli osób trzecich. Ku mojemu zdziwieniu - i pomimo opinii prowadzącego psychiatry oraz opinii psychologa - zespół ds orzekania stwierdził niepe łnosprawność w stopniu umiarkowanym.
Mam prośbę o wszelkie komentarze prawne jakie mogą być użyteczne w takiej sprawie - na co zwrócić uwagę podczas procesu. Ręce mi opadaja jak daleko prawo jest od rzeczywistości i faktycznego stanu pacjenta....Justyna S. edytował(a) ten post dnia 28.01.13 o godzinie 16:25

Temat: orzeczenie o stopniu niepełnosprawności

podbijam temat w nadziei, że jakis prawnik podpowie cos ciekawego...