Temat: Nagranie rozmowy 2 osób w pracy , udostępnienie jej...
USTAWA
z dnia 29 sierpnia 1997 r.
o ochronie danych osobowych(1)
(tekst jednolity)
Art. 6. 1. W rozumieniu ustawy za dane osobowe uważa się wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej.
2. Osobą możliwą do zidentyfikowania jest osoba, której tożsamość można określić bezpośrednio lub pośrednio, w szczególności przez powołanie się na numer identyfikacyjny albo jeden lub kilka specyficznych czynników określających jej cechy fizyczne, fizjologiczne, umysłowe, ekonomiczne, kulturowe lub społeczne.
3. Informacji nie uważa się za umożliwiającą określenie tożsamości osoby, jeżeli wymagałoby to nadmiernych kosztów, czasu lub działań.
już sam głos nagranej osoby może stanowić daną osobową, zatem utrwalenie rozmowy i jej przechowywanie oznaczać może przetwarzanie danych osobowych.
Należy przy tym pamiętać, że przepisy wspomnianej ustawy nie stosuje się w każdym przypadku.
Art. 3a. 1. Ustawy nie stosuje się do:
1) osób fizycznych, które przetwarzają dane wyłącznie w celach osobistych lub domowych;
2) podmiotów mających siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie trzecim, wykorzystujących środki techniczne znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie do przekazywania danych.
2. Ustawy, z wyjątkiem przepisów art. 14-19 i art. 36 ust. 1, nie stosuje się również do prasowej działalności dziennikarskiej w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z późn. zm.) oraz do działalności literackiej lub artystycznej, chyba że wolność wyrażania swoich poglądów i rozpowszechniania informacji istotnie narusza prawa i wolności osoby, której dane dotyczą.
Zatem nagrywanie rozmów prywatnych, niezwiązanych z działalnością zarobkową lub zawodową, nie będzie podlegało przepisom tej ustawy.
Można jednak przyjąć, że rozpowszechnienie rozmowy bez zgody nagrywanego stanowi naruszenie dóbr osobistych.
Art. 23 kc Dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.
KC red. Gniewek 2014 wyd. 6 / Machnikowski
wie psychiczne;
3) nietykalność cielesna;
4) integralność seksualna - swoboda decyzji o uczestniczeniu lub nieuczestniczeniu w relacjach o charakterze seksualnym;
5) wolność, rozumiana zarówno jako swoboda poruszania się, jak i jako swoboda decyzji i poglądów - wolność od przymusu, gróźb czy innych form ingerencji w dokonywane przez człowieka wybory;
6) swoboda sumienia i wyznania - wolność od ingerencji w sferę przekonań czy światopoglądu, swoboda wyznawania bądź niewyznawania religii, uczestniczenia bądź nieuczestniczenia w praktykach religijnych, a także możliwość nieujawniania informacji o tym;
7) cześć, rozumiana jako stan osoby polegający na zdolności do obrony swojego świata wartości w sposób uzasadniający szacunek innych osób; przydatne jest rozróżnienie wewnętrznego aspektu czci (nazywanej w tym kontekście godnością osobistą), polegającego na przekonaniu człowieka o własnej wartości i oczekiwaniu poszanowania ze strony innych, oraz jej aspektu zewnętrznego (nazywanego dobrym imieniem), polegającego na szacunku i pozytywnej opinii otoczenia;
8) nazwisko i pseudonim (chronione zarówno przed nieuprawnionym użyciem przez inną osobę, jak i przed ujawnieniem wbrew zgodnej z prawem woli ich nosiciela);
9) wizerunek, czyli fizyczny obraz człowieka (zob. art. 81 PrAut), dobro to można naruszyć nie tylko rozpowszechniając utrwalony wizerunek, ale także upodabniając się do innej osoby w celu wprowadzenia w błąd obserwatorów;
10) głos, którego naruszenia podobne są do naruszeń wizerunku;
Art. 24. § 1 kc Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.
§ 2. Jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.
§ 3. Przepisy powyższe nie u
пропозиції роботи
