Temat: Komornik a taksówkarz
Powiem tak można znaleźć w Internecie powoływanie się na uchwałę SN z 30.5.1996 r. (III CZP 56/96, OSP 1997, Nr 11, poz. 205), według której samochód osobowy, stanowiący własność dłużnika i wykorzystywany przez niego do osobistej pracy zarobkowej w charakterze taksówkarza, może być – stosownie do konkretnych okoliczności – uznany za przedmiot niepodlegający egzekucji. Istotne jest jednak to, że została ona podjęta w stanie prawnym odmiennym od aktualnego.
Ówcześnie art. 829 pkt 4 brzmiał narzędzia i inne przedmioty niezbędne do osobistej pracy zarobkowej dłużnika oraz surowce niezbędne dla niego do produkcji na okres jednego tygodnia;
Dlatego uznać należy, że dana uchwała jest nieaktualna.
Jedynym środkiem ratunku dla taksówkarza, który jest przedsiębiorcą może okazać się jedynie:
Art. 1061 [Egzekucja przeciwko przedsiębiorcy]
§ 1. Dłużnik prowadzący działalność gospodarczą w formie przedsiębiorstwa lub gospodarstwa rolnego, w razie gdy egzekucja zostanie skierowana do rzeczy niezbędnej do prowadzenia tej działalności, może wystąpić do sądu o wyłączenie tej rzeczy spod zajęcia, wskazując we wniosku składniki swego mienia, z których jest możliwe zaspokojenie roszczenia wierzyciela w zamian za rzecz zwolnioną. O wyłączeniu spod zajęcia sąd orzeka po wysłuchaniu stron, biorąc pod uwagę obok interesów wierzyciela i dłużnika również społeczno-gospodarcze znaczenie działalności gospodarczej dłużnika. Z chwilą wydania postanowienia zwalniającego spod zajęcia, w stosunku do mienia zastępczego określonego w postanowieniu następują skutki zajęcia. Komornik dokona niezwłocznie czynności związanych z zajęciem. Wniosek o zwolnienie spod zajęcia może być zgłoszony również w skardze na czynności komornika.