Temat: Jak zmniejszyc kare?
Instytucja zawieszenia kary nie będzie wchodziła w grę.
art. 15 par. 2 kkw Jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca postępowanie wykonawcze, a w szczególności jeżeli nie można ująć skazanego albo nie można wykonać wobec niego orzeczenia z powodu choroby psychicznej lub innej przewlekłej, ciężkiej choroby, postępowanie zawiesza się w całości lub w części na czas trwania przeszkody.
Tylko powyższe okoliczności mogą stanowić podstawę do zawieszenia postępowania wykonawczego.
Chyba że chodziło Pani o warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności, ale ta instytucja co do zasady stosowana jest na etapie postępowania rozpoznawczego i swoje odzwierciedlenie ma w wyroku skazującym.
W tym przypadku znaleźć mogą diw instytucje.
Warunkowe przedterminowe zwolnienie o którym pisałem wcześniej, lub instytucja przerwy w wykonaniu kary.
Art. 153. § 1 kkw Sąd penitencjarny udziela przerwy w wykonaniu kary w wypadku określonym w art. 150 § 1 do czasu ustania przeszkody.
§ 2. (287) Sąd penitencjarny może udzielić przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności, jeżeli przemawiają za tym ważne względy rodzinne lub osobiste. Przepisy art. 151 § 3-5 stosuje się odpowiednio.
Fakultatywną przesłanką udzielenia przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności są ważne względy rodzinne lub osobiste. Materialną treść tej przesłanki należy rozumieć podobnie jak przesłanki przewidziane w wypadku odroczenia wykonania kary, wynikające z takiego wykonania zbyt ciężkie skutki dla skazanego lub jego rodziny.
Ważne względy rodzinne, jako przesłanka udzielenia przerwy w wykonaniu kary, to okoliczności uzasadniające uznanie za ciężką sytuacji życiowej najbliższej rodziny skazanego, a zarazem nadające się do poprawienia wyłącznie przez obecność skazanego i jego osobiste starania (postanowienie SA w Krakowie z dnia 13 września 2001 r., II AKz 326/01, KZS 2001, z. 9, poz. 21, LEX nr 49500).
Przerwa w wykonaniu kary pozbawienia wolności ma charakter wyjątku od zasady nieprzerwanego odbywania kary pozbawienia wolności, a więc przesłanki jej udzielania muszą być ściśle interpretowane. Dopóki zatem istnieje przekonanie, że obecność skazanego na wolności nie jest absolutnie konieczna, a jedynie wskazana do realizacji określonych celów, dopóty udzielenie przerwy nie jest uzasadnione (postanowienie SA w Lublinie z dnia 25 marca 2009 r., II AKzw 223/09, KZS 2009, z. 7-8, poz. 103, LEX nr 530890).
Art. 155 § 1 kkw Jeżeli przerwa w wykonaniu kary pozbawienia wolności trwała co najmniej rok, a skazany odbył co najmniej 6 miesięcy kary - sąd penitencjarny może warunkowo zwolnić skazanego z odbycia reszty kary na zasadach określonych w art. 77 Kodeksu karnego, przy czym zwolnienie może nastąpić w każdym czasie, bez ograniczeń wynikających z art. 78 i 79 Kodeksu karnego.
§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli kara lub suma kar pozbawienia wolności przekracza 3 lata.
§ 3. Na postanowienie, o którym mowa w § 1, przysługuje zażalenie.