Temat: Pytanie dot. publikowania danych osobowych.
"Zgodnie z art. 20 ustawy Prawo Prasowe wydawanie dziennika lub czasopisma wymaga rejestracji w sądzie wojewódzkim właściwym miejscowo dla siedziby wydawcy, zwanym dalej „organem rejestracyjnym”. Kto wydaje dziennik lub czasopismo bez rejestracji albo zawieszone – podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.
Dziennikiem jest ogólnoinformacyjny druk periodyczny lub przekaz za pomocą dźwięku oraz dźwięku i obrazu, ukazujący się częściej niż raz w tygodniu, czasopismem zaś jest druk periodyczny ukazujący się nie częściej niż raz w tygodniu, a nie rzadziej niż raz w roku.
Początkowo ustalenie, czy serwis internetowy aktualizowany częściej niż raz w roku jest czasopismem, budził wiele wątpliwości. Zapadały również rozbieżne orzeczenia sądów. Co więcej, same sądy często odmawiają rejestracji serwisów internetowych jako dzienników czy też czasopism, niemniej uważam, że warto zarejestrować serwis zgodnie z wymogami prawa prasowego.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie (I ACa 277/2005) uznał, że: „Nawet strona internetowa o rybkach akwariowych może zostać przez sąd uznana za czasopismo. Prowadzenie jej bez rejestracji jest karalne. Zgodnie z definicją ustawową pojęciom dziennik i czasopismo odpowiada wiele stron internetowych, które na pierwszy rzut oka nie mają wiele wspólnego z prasą”.
Powyższa teza została następnie poparta w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 26 lipca 2007 roku (IV KK 174/2007). Sąd uznał, że „osoba rozpowszechniająca bez rejestracji w właściwym sądzie okręgowym dziennik bądź czasopismo za pośrednictwem internetu zarówno wówczas, gdy przekaz taki towarzyszy przekazowi utrwalonemu na papierze, stanowiąc inną elektroniczną jego postać, jak i wówczas, gdy istnieje tylko w formie elektronicznej w internecie, wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 45 ustawy – Prawo prasowe”. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku zauważył, że „ustawodawca wyraźnie i jednoznacznie stwierdza, że prasą są zarówno dzienniki i czasopisma, jak i «wszelkie istniejące i powstające w wyniku postępu technicznego środki masowego przekazywania (...) upowszechniające publikacje periodyczne za pomocą druku, wizji, fonii lub innej techniki rozpowszechniania» – art. 7 ust. 2 pkt 1 in fine pr.pr. W tej sytuacji jest rzeczą bezsporną, że dzienniki i czasopisma przez to, że ukazują się w formie przekazu internetowego, nie tracą znamion tytułu prasowego, i to zarówno wówczas, gdy przekaz internetowy towarzyszy przekazowi utrwalonemu na papierze, drukowanemu, stanowiąc inną, elektroniczną jego postać w systemie on-line, jak i wówczas, gdy przekaz istnieje tylko w formie elektronicznej w internecie, ale ukazuje się tylko periodycznie, spełniając wymogi, o których mowa w art. 7 ust. 2 pr.pr. Stanowisko takie jest mocno ugruntowane w doktrynie (zob.: J. Sobczak, Ustawa Prawo prasowe. Komentarz, Warszawa 1999, s. 113 i 273–274; J. Barta, R. Markiewicz, Internet a prawo, Kraków 1999, s. 35–41; J. Barta, R. Markiewicz, A. Maklat, Prawo mediów, Warszawa 2005, str. 95; E. Nowińska, M. du Vall, Komentarz do ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, Warszawa 2001, s. 184; E. Nowińska, Nieuczciwa reklama w internecie [w:] Internet – problemy prawne, Lublin 1998, s. 51)”."
cóż nie jestem prawnikiem, nie mi również oceniać sensowność, ja do tej pory po prostu nie słyszałem by się cokolwiek zmieniło więc pytam...