konto usunięte
Slawek Drej:
Grzegorz Jasinski:
Mysle ze jest to zwiazane ze swiadomoscia w momencie bodzca wywolujacego poczucie winy.
Nie mozemy obwiniac sie za cos czego kiedys nie bylismy swiadomi - teraz jestesmy swiadomi, a wtedy nie bylismy.
To nie takie proste gdy wywołany jesteś do *tablicy życia
Ania K. xxxx
konto usunięte
Slawek Drej:
Coś nie tak z tym obrazem poczucia winny. Przecież to jest subiektywny stan oceny własnego postępowania. A co w takim razie gdy stając się świadkiem jakiegoś zdarzenia byliśmy bierni w swoim postępowaniu a skutek był nieprzewidywalny w pierwszej chwili lub gdy przewidując kolejne wydarzenia zachowujemy się tylko jako ich obserwator nie starając się im zapobiec? Jak nazwać taki stan który dopada po kilku dniach czy latach?
Ania K.:
Poczucie winy nie jest twórcze i nie sprzyja rozwojowi.Podobnie jak Krzysztof uważam,że to błąd wychowawczy i teksty "cioci Zosi" "ja nie zaśpiewasz piosenki to dziadzi będzie bardzo smutno i bedzie plakał"
konto usunięte
Agnieszka G.:
Slawek Drej:
Coś nie tak z tym obrazem poczucia winny. Przecież to jest subiektywny stan oceny własnego postępowania. A co w takim razie gdy stając się świadkiem jakiegoś zdarzenia byliśmy bierni w swoim postępowaniu a skutek był nieprzewidywalny w pierwszej chwili lub gdy przewidując kolejne wydarzenia zachowujemy się tylko jako ich obserwator nie starając się im zapobiec? Jak nazwać taki stan który dopada po kilku dniach czy latach?
Poczucie winy, ogarniajace w momencie uswiadomienia ;)
Slawek Drej:
Agnieszka G.:
Slawek Drej:
Coś nie tak z tym obrazem poczucia winny. Przecież to jest subiektywny stan oceny własnego postępowania. A co w takim razie gdy stając się świadkiem jakiegoś zdarzenia byliśmy bierni w swoim postępowaniu a skutek był nieprzewidywalny w pierwszej chwili lub gdy przewidując kolejne wydarzenia zachowujemy się tylko jako ich obserwator nie starając się im zapobiec? Jak nazwać taki stan który dopada po kilku dniach czy latach?
Poczucie winy, ogarniajace w momencie uswiadomienia ;)
i co dalej?
konto usunięte
Agnieszka G.:
Slawek Drej:
i co dalej?
to zalezy ;)
Tu mamy wlasnie wolnosc, czyli mozliwosc decyzji jak chcemy postapic z tym poczuciem winy.
Slawek Drej:
Agnieszka G.:
Slawek Drej:
i co dalej?
to zalezy ;)
Tu mamy wlasnie wolnosc, czyli mozliwosc decyzji jak chcemy postapic z tym poczuciem winy.
Dlaczego poczuciem winy. Może to być też jakaś niedokończona praca do wykonania.
Jeśli znam zestaw przykazań które powinienem przestrzegać własna świadomość może sprowadzać się do rozpoznania przyczyn ich złamania i tak jak napisałaś własny wybór co dalej chcę z tym zrobić.
A jeśli jest ono wynikiem zdarzeń w których uczestniczyłem a sposób ich rozpoznania wstrzymuje przed podjęciem kolejnej decyzji bo wybór krzywdzi jedną ze stron to jak rozpoznać tą właściwą?
konto usunięte
Agnieszka G.:Uczestniczyłem w zdarzeniach o których przypomniał mi wypadek któremu uległem. Pięciodniowy odlot i trzy przyszłe obrazy oraz kilka wizji z których część już się dokonała. Uzupełniła się również wsteczna pamięć i wielka zmiana jaka się we mnie dokonała włącznie ze świadomością dlaczego dokonuje się to co robię.
Ach przepraszam, ja jestem juz po ustaleniu, ze niedokonczona praca do wykonania byla poczuciem winy;) Moze byc pewnie czyms innym ale wtedy to temat na inny watek. Choc jakos nie moge sobie w tej chwili wyobrazic przykladu, wiec poprosze o konkret?
Z mojego doswiadczenia i obserwacji wynika, ze poczucie winy jest zwykle czescia skladowa, moze byc cos oprocz do przepracowania ale ludzie nie wracaja po paru latach do tematu z powodow innych niz czyjes poczucie winy, to chyba najciezsza gatunkowo praca i potrafi sie ciagnac latami, nawet przez kolejne pokolenia.Sami podejmujemy wybór i równie dobrze może być to dochowanie złożonej deklaracji. Jeśli podnosimy własną świadomość pomaga niejednokrotnie obraz przekazywany przez duchowych mistrzów jednak często ulega on rozmyciu podczas codziennego obcowania ze środowiskiem. Łatwo można zauważyć że do medytacji potrzebny jest wewnętrzny spokój
A jeśli jest ono wynikiem zdarzeń w których uczestniczyłem a sposób ich rozpoznania wstrzymuje przed podjęciem kolejnej decyzji bo wybór krzywdzi jedną ze stron to jak rozpoznać tą właściwą?
Szukac w sobie. Jesli w zaleznosci od wyniku za kazdym razem ktos bedzie skrzywdzony to dokonac wolnego wyboru i nauczyc sie zyc z jego skutkami i potencjalnym poczuciem winy ;)
Ewa
Grochulska
Psycholog, Terapeuta
- Steruj życiem/
Head Hunter,
Trener...
konto usunięte
Ania K. xxxx
Slawek Drej:znałam też inne "no powiedz wierszyk bo Cię babcia przestanie kochać"Normalnie agresja mi się wtedy włączyła i nagadałam owej babci.
śmieszne .))
konto usunięte
Ania K.:>...wydaje mi się,że poczucie winy ma ścisły związek z
poczuciem własnej wartości.Wraz ze wzrostem poczucia wartości zmniejsza się poczucie winy.
Slawek Drej:
Agnieszka G.:Uczestniczyłem w zdarzeniach o których przypomniał mi wypadek któremu uległem. Pięciodniowy odlot i trzy przyszłe obrazy oraz kilka wizji z których część już się dokonała. Uzupełniła się również wsteczna pamięć i wielka zmiana jaka się we mnie dokonała włącznie ze świadomością dlaczego dokonuje się to co robię.
Ach przepraszam, ja jestem juz po ustaleniu, ze niedokonczona praca do wykonania byla poczuciem winy;) Moze byc pewnie czyms innym ale wtedy to temat na inny watek. Choc jakos nie moge sobie w tej chwili wyobrazic przykladu, wiec poprosze o konkret?
Z mojego doswiadczenia i obserwacji wynika, ze poczucie winy jest zwykle czescia skladowa, moze byc cos oprocz do przepracowania ale ludzie nie wracaja po paru latach do tematu z powodow innych niz czyjes poczucie winy, to chyba najciezsza gatunkowo praca i potrafi sie ciagnac latami, nawet przez kolejne pokolenia.Sami podejmujemy wybór i równie dobrze może być to dochowanie złożonej deklaracji.
A jeśli jest ono wynikiem zdarzeń w których uczestniczyłem a sposób ich rozpoznania wstrzymuje przed podjęciem kolejnej decyzji bo wybór krzywdzi jedną ze stron
Szukac w sobie. Jesli w zaleznosci od wyniku za kazdym razem ktos bedzie skrzywdzony to dokonac wolnego wyboru i nauczyc sie zyc z jego skutkami i potencjalnym poczuciem winy ;)
często jest to ucieczka w samotność. Jeśli wiesz jak dlaczego nie pomagasz ale jeśli pomagasz to czy każdy zasługuje na Twoją pomoc?
Ania K.:
Slawek Drej:znałam też inne "no powiedz wierszyk bo Cię babcia przestanie kochać"Normalnie agresja mi się wtedy włączyła i nagadałam owej babci.
śmieszne .))
Poza tym wydaje mi się,że poczucie winy ma ścisły związek z poczuciem własnej wartości.Wraz ze wzrostem poczucia wartości zmniejsza się poczucie winy.Oczywiście w niektórych sytuacjach.
Kiedyś bardzo często czułam się winna,nawet jak koś miał zły nastrój obarczałam tym siebie.Teraz mam tak,że jeśli mam poczucie winy to autentycznie jest to moja wina i jestem tego świadoma.Najlepszym sposobem jest załatwienie sprawy odrazu,niestety bywa to trudne.Ania K. edytował(a) ten post dnia 02.07.08 o godzinie 15:54
konto usunięte
Agnieszka G.:>
A wiec moze nastapila przemiana poczucia winy w odpowiedzialnosc? Tak sobie gdybam... tak naprawde nie wiem, o czym mowisz, jak dla mnie operujesz ciagle zbyt wysokim poziomem metafory, zebym mogla realnie sie odniesc do Twoich wypowiedzi:)
J.w. odpowiedzialnosc zamiast poczucia winy. Podoba mi sie to, co napisala Ewa, dla mnie odpowiedzialnosc jest wynikiem przekroczenia w sobie poczucia winy.Dość niebezpieczne stwierdzenie, gdy prowadzi do szukania samo usprawiedliwienia. Jeśli wiem, że coś jest złe nie powinienem tego robić. Funkcjonując w grupie muszę jednak umieć rozpoznawać jej jasną i ciemną stronę, w czym pomaga własne doświadczenie lub wiara w prawdziwość przekazywanych nauk. Inaczej będę popadał w konflikty z samym sobą szukając usprawiedliwienia w niewiedzy.
Jesli wiem jak - zwykle pomagam. Jesli nie pomagam, to znaczy, ze nie chce pomagac, podjelam taka decyzje swiadomie, niewazne czym sie powodujac, przeslanki moga byc racjonalne lub emocjonalne ale wtedy nie mam poczucia winy.
Osoby, ktorym pomagam zasluguja na moja pomoc ale nie patrze na to w takich kategoriach, zwykle sa to bliskie albo wazne dla mnie osoby, wiec pomagam bo chce to robic i nie pytam siebie, czy zasluguja na to.
Grzegorz Jasiński ADMINISTRATOR IT
Slawek Drej:Zyjemy w 3 ramach:
Funkcjonując w grupie muszę jednak umieć rozpoznawać jej jasną i ciemną stronę, w czym pomaga własne doświadczenie lub wiara w prawdziwość przekazywanych nauk. Inaczej będę popadał w konflikty z samym sobą szukając usprawiedliwienia w niewiedzy.
Każde doświadczenie można wykorzystać indywidualnie lub dla dobra grupy.To wszystko zalezy od kontekstu i poziomie generalizacji na jaki wchodzimy. Generalizujac i klamiac mozna powiedziec, ze
A co zrobić, jeśli huśtawka zdarzeń nie pozwala na przyjęcie biernej postawy a wybór jest sprzeczny z własny odczuciem?
konto usunięte
Grzegorz Jasinski:
Slawek Drej:Zyjemy w 3 ramach:
Funkcjonując w grupie muszę jednak umieć rozpoznawać jej jasną i ciemną stronę, w czym pomaga własne doświadczenie lub wiara w prawdziwość przekazywanych nauk. Inaczej będę popadał w konflikty z samym sobą szukając usprawiedliwienia w niewiedzy.
- bilogicznej
ja moje potrzeby: sex, jedzenie, schronienie
- indywidualnej:
ja sam, samorealizacja
- spolecznej:
ja inni, np. normy prawne
Warto potrafic pogodzic ze soba te trzy obszary, w taki sposob by nie wystepowal miedzy nimi zaden konflikt.Każde doświadczenie można wykorzystać indywidualnie lub dla dobra grupy.To wszystko zalezy od kontekstu i poziomie generalizacji na jaki wchodzimy. Generalizujac i klamiac mozna powiedziec, ze
mozna wykorzystac indywidualnie i zrobic z tego dobry przyklad dla grupy.A co zrobić, jeśli huśtawka zdarzeń nie pozwala na przyjęcie biernej postawy a wybór jest sprzeczny z własny odczuciem?
Rozumiem ze masz na mysli jakis konflikt, wewnetrzny..
Mysle ze jest to zwiazane z nachodzacymi na siebie sprzecznymi przekonaniami w ktore wierzymy.
Grzegorz Jasiński ADMINISTRATOR IT
Slawek Drej:Dlaczego Ty nie zadajesz prostych pytan ;))
Czy szczupak w stawie z rybami ma przyjąć łagodną postawę? Jeśli jednak ze stawu spuszczają wodę a hipotetycznie on wie o tym to jak ma się to do zaproponowanych rozwiązań.Mysle, ze to zalezy od tego co da mu wieksza satyfakcje:
Wiara ma kształtować dobre postawy i umiejętność współpracy całej grupy jednak przy nastawieniu na własne JA staje się nauką prowadzącą do egoizmu bo co w końcu może mnie obchodzić druga osoba?A czy nie po to robi sie dobre uczynki, zeby poczuc sie lepiej?
To jak to jest Grzesiu z tą duchową współpracąJest czas na słabszych jest tez czas na drapieznych.
z jednej strony płaczemy nad słabszymi a z drugiejpomagamy im zrozumiec dlaczego cierpia
dla własnej wygody nie staramy się wznosić w górę tyko ulegamy sugestii bardziej drapieżnych?Kiedy ulegamy sugestii, mozemy dzieki niej spojrzec na druga strone medalu. Mysle ze warto poznac jedna zarowno jak i druga strone. Zeby bardziej obiektywnie poznac za i przeciw.
Następna dyskusja:
пропозиції роботи
