Temat: Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Chińskiej

Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Chińskiej utworzone zostało w 1957r. w Gdańsku, z inicjatywy społecznych działaczy z firm żeglugowych i spedycyjnych Trójmiasta, współpracujących z Chińską Republiką Ludową, takich jak Chińsko-Polskie Towarzystwo Okrętowe „Chipolbrok”, Polskie Linie Oceaniczne i C. Hartwig. 17 maja 1958r. odbył się w Warszawie pierwszy założycielski ogólnokrajowy Zjazd Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Chińskiej (TPPCh). Po uzyskaniu osobowości prawnej do, w atmosferze dużego zainteresowania Chinami nastąpił bujny rozwój organizacyjny. Oddziały utworzono we wszystkich ówczesnych województwach. Działalność biur Zarządu Głównego w Warszawie i oddziałów wojewódzkich była finansowana przez administrację państwową. W okresie szczytowym Towarzystwo miało około 20tys. członków indywidualnych i około stu instytucji i firm jako członków wspierających. Wydawało miesięcznik „Chiny”, a potem „Kontynenty”.

W latach 1964-1984, w następstwie rosnących napięć w stosunkach międzypaństwowych, będących efektem polemiki radziecko-chińskiej i „rewolucji kulturalnej” w Chinach, wprowadzano coraz ostrzejsze ograniczenia jego działalności, choć nie udało im się doprowadzić do rozwiązania TPPCh. Niemniej jednak na początku lat 80., wskutek kryzysu politycznego i gospodarczego w Polsce i braku środków finansowych na działalność Towarzystwa, w praktyce zamarła ona niemal całkowicie. Po 1985r., w miarę ponownej normalizacji stosunków państwowych PRL-ChRL, społecznie odbudowano osiem oddziałów wojewódzkich (Kalisz, Wrocław, Katowice, Bielsko-Biała, Łódź, Kraków i Koszalin) oraz Oddział Warszawski. Założono także trzy koła terenowe oraz tzw. Klub Harbińczyków – Polaków, których repatriowano do Polski w latach 50. i 60. z miasta Harbin. Po 1991r. utworzono dodatkowo oddziały wojewódzkie w Zielonej Górze i Tarnobrzegu. W tym okresie Towarzystwo prowadziło dość ożywioną – na miarę swych możliwości – działalność popularyzatorską i informacyjną o Chinach i Chińczykach (dni chińskiej kultury, wystawy, pokazy filmowe, prelekcje, spotkania ze znanymi osobistościami chińskimi oraz delegacjami chińskimi, udzielało wsparcia dla polskich wystaw w Chinach, utrzymywało kontakty i prowadziło wymianę materiałów informacyjnych z Towarzystwem Przyjaźni Chińsko-Polskiej i Chińskim Ludowym Stowarzyszeniem Przyjaźni z Zagranicą itp.). Szczególnie ożywioną działalność popularyzatorsko-informacyjną prowadził – jak dawniej – Klub TPPCh przy Zarządzi Głównym na ulicy Senatorskiej w Warszawie.

Po 1990r. nastąpił kolejny okres zamierania działalności Towarzystwa i likwidacji oddziałów wojewódzkich, związany głównie ze wstrzymaniem dotacji budżetowych oraz pogarszającym się klimatem w stosunkach polsko-chińskich. W 1997r. władze Dzielnicy Śródmieście eksmitowały Towarzystwo z jego wieloletniej siedziby w Pałacu Błękitnym przy ulicy Senatorskiej oraz skonfiskowały większość jego majątku (meble, wyposażenie biurowe) pod zarzutem niezapłacenia absurdalnie zawyżonych stawek czynszowych. W efekcie do końca lat 90. poza Zarządem Głównym w Warszawie utrzymały się jedynie oddziały wojewódzkie w Kaliszu i Krakowie.

W grudniu 2000r., z inicjatywy części członków, zreorganizowano Zarząd Główny oraz wybrano nowego prezesa. Został nim dr Zdzisław Góralczyk, sinolog i dyplomata, w latach 1994-1999 ambasador Rzeczpospolitej w ChRL, zaś po powrocie do kraju doradca Prezydenta Polski, a obecnie Prezesa Rady Ministrów. W wyniku podjętych starań władze miejskie Warszawy przyznały nowy, niewielki lokal na siedzibę Zarządu Głównego i Zarządu Oddziału Warszawskiego przy ulicy Bugaj na Starym Mieście, na warunkach komercyjnych, czynszem około 2 tys. PLN miesięcznie. Do końca 2003r. reaktywowano oddziały wojewódzkie w Warszawie, Gdańsku, Poznaniu, Łodzi, Olsztynie, Toruniu, Kielcach oraz, przy wsparciu tamtejszego Klubu Harbińczyków, w Szczecinie. W Warszawie utworzone zostało bardzo aktywne studenckie koło środowiskowe. Pod koniec 2003r. TPPCh liczyło około siedmiuset członków indywidualnych i dziesięciu wspierających, głównie przedsiębiorstw współpracujących z Chinami.

Towarzystwo utrzymuje się ze składek członków indywidualnych oraz członków wspierających - instytucji i przedsiębiorstw. Członkowie Zarządu Głównego i oddziałów terenowych wykonują swe funkcje społecznie. Z uwagi na ograniczone środki finansowe Towarzystwo nie ma pracowników etatowych. Zgodnie ze statutem jego członkami mogą być obywatele polscy i cudzoziemcy zainteresowani realizacją celów statutowych oraz osoby prawne jako członkowie wspierający. Zarząd Główny i oddziały wojewódzkie dysponują specjalistami z zakresu języka chińskiego oraz problematyki chińskiej, zarówno z wieloletnim doświadczeniem pracy w Chinach, jak i młodszego pokolenia, w tym absolwentami i stażystami z czołowych uczelni chińskich. Towarzystwo chętnie służy pomocą osobom i instytucjom zainteresowanym kontaktami i współpracą z Chinami. Głównym celem statutowym Towarzystwa jest prowadzenie działalności promocyjnej na rzecz pogłębiania przyjaznych stosunków między narodami obu krajów, wspieranie rozwoju kontaktów i współpracy gospodarczo-handlowej, kulturalnej, oświatowej, naukowej, wymiany sportowej i turystycznej itp. Organizuje ono seminaria biznesowe na temat współpracy gospodarczej i wymiany handlowej między Polską a Chinami, spotkania oraz wystawy promujące historię, kulturę i obraz dzisiejszych Chin. W dniu 30.01.2004r. odbył się V Krajowy Zjazd TPPCh, który wyłonił obecny skład Zarządu Głównego i Głównej Komisji Rewizyjnej.

We wrześniu 2003r. TPPCh, wraz z Ministerstwem Kultury i Stowarzyszeniem Filmowców Polskich, było wsółorganizatorem Tygodnia Filmów Chińskich w Polsce (pierwszego po Rewolucji Kulturalnej w Chinach). Cieszył się on ogromnym zainteresowaniem, szczególnie wśród młodzieży.Prezes Zarządu Głównego TPPCh: dr Zdzisław Góralczyk

http://www.tppch.pl/historia.htm