Temat: Toaleta2012.pl na inauguracji książki „Antropologia...

23 kwietnia w klubie „Grawitacja” odbyła się inauguracja książki „Antropologia nieczystości. Studia z kultury sanitarnej Warszawy.” Spotkanie i rozmowę z autorem Włodzimierzem Karolem Pesselem poprowadził dziennikarz Gazety Stołecznej Dariusz Bartoszewicz.

Wreszcie ktoś w barwny i pozbawiony dosadności sposób porusza wstydliwy temat publicznych toalet. Włodzimierz Karol Pessel w „Antropologii nieczystości” uchyla drzwi wygódek i szaletów, zagląda tam, gdzie zwykle wstydzimy się wejść. Popularność programu Toaleta 2012 potwierdza, że ten unikany, ale bardzo życiowy temat powinien w końcu ujrzeć światło dzienne.

Pessel bezwstydnie obnaża zachowania i nawyki, do których niechętnie jako społeczeństwo chcielibyśmy się przyznać. Zauważa, że „na boczny tor został zepchnięty fakt, że powszechny dostęp do wygodnej, publicznej toalety jest jednym spośród niewielu (…) niepropagandowych priorytetów globalnych”. Podkreśla, że publicznych szaletów jest w nowoczesnej Polsce za mało, ponieważ w czasach transformacji ustrojowej na początku lat 90. ub. wieku wiele z nich zostało przekształconych w lokale użytkowe, głównie piwiarnie i azjatyckie restauracje.

Problem braku wystarczającej liczby toalet publicznych potwierdzają obserwacje poczynione w ramach kampanii Toaleta 2012. Kampania, organizowana przez firmę CWS-Boco, ma na celu zwrócenie uwagi społecznej na stan toalet publicznych oraz poprawę standardów czystości, jakie w nich obowiązują. W ramach kampanii sprawdzaniem toalet w całym kraju oraz przyznawaniem im punktów zajęły się niekonwencjonalne Patrole Czystości. Pierwsza edycja Toalety 2012 miała miejsce w zeszłym roku i zakończyła się wytypowaniem najlepszych pod względem czystości toalet publicznych, kolejna edycja rusza w maju b.r.

Książka Pessela pokazuje, że temat nieczystości nie należy do zamierzchłych czasów i chociaż daleko odeszliśmy od momentu, gdy głównymi ulicami mknęła rzeka ludzkich ekskrementów, nadal niejedna miejska brama w centrum stolicy pełni rolę szaletu publicznego, a dla niektórych lokatorów budynku – wręcz domowej ubikacji. Książka jest wzbogacona o ilustracje, czasem zaskakujące frywolnością nietypową dla popularnonaukowych publikacji – jak w przypadku fotografii w jednej z przychodni lekarskich, gdzie tabliczka na drzwiach WC głosi: na desce się siada, a nie siusia na nią!

Problem średniowiecznego traktowania obiektów użytku publicznego i spychania kwestii nieczystości na koniec listy istotnych spraw doskonale został nagłośniony dzięki programowi Toaleta 2012. Kampania uświadomiła, jak duże braki w czystości mają publiczne toalety, ale też pokazała, że te utrzymane w czystości świetnie przekładają się na odbiór gospodarza obiektu – czy jest to właściciel stacji benzynowej czy kustosz muzeum. Moment, w którym zrozumiemy, że toaleta może być wizytówką, a nie wstydliwą tajemnicą, będzie realnym momentem wejścia w obieg kultury oświeconej – udowadnia to zarazem program Toaleta 2012, jak i książka Pessela „Antropologia nieczystości”.


Zobacz relacje na stronie http://toaleta2012.pl/press/10/