Temat: Czy protestantyzują nas Krzyżowcy ? ... Krzyżacka...

Krzyżacka
Epidemia
protestancka

pod przykrywką Kościoła Rzymsko-Katolickiego
w Otwocku i okolicy ?
…..
Czyli jak to Zakon Najświętszej Marii Panny przeszedł pewnego dnia na Luteranizm i Kalwinizm.

http://rycerze.org/krzyacy/25-organizacja-zakonu-krzya...

Przy przyjmowaniu nowych członków do zakonu krzyżackiego zwracano uwagę na ich pochodzenie; mniej natomiast przejmowano się ich kwalifikacjami moralnymi. Władze krzyżackie uważały widocznie, że duch religijny zakonu, dyscyplina i kontrola zmieni ludzi. Podobnie jak templariusze i zakon rycerski Montjoye krzyżacy mogli, na mocy przywileju papieża Honoriusza III, przyjmować do zakonu ludzi wyklętych za rozbój, gwałty i zbrodnie. Papież Aleksander IV potwierdził w roku 1258 ten przywilej, udzielając jednocześnie kapłanom krzyżackim prawa rozgrzeszania tych braci-rycerzy, którzy przed przyjęciem płaszcza zakonnego popełnili morderstwo, zajmowali się rozbojem, napadali na chrześcijan, palili domy i kościoły. Kto więc chciał uniknąć kary za swe zbrodnie ? jak pisał historyk niemiecki Hans Prutz ? mógł znaleźć w zakonie krzyżackim bezpieczne schronienie, pod warunkiem posłuszeństwa rozkazom przełożonych i poddania się żelaznej dyscyplinie wojskowej. Nieposłusznych braci, nie przestrzegających reguły i poleceń przełożonych, karano surowo.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zakon_krzy%C5%BCacki#Upad...

Zakon Szpitala Najświętszej Maryji Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie (zakon krzyżacki, zakon niemiecki, łac. Ordo fratrum domus hospitalis Sanctae Mariae Theutonicorum in Jerusalem, Ordo Theutonicus, OT,Zakon Szpitala Najświętszej Maryji Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie (zakon krzyżacki, zakon niemiecki, łac. Ordo fratrum domus hospitalis Sanctae Mariae Theutonicorum in Jerusalem, Ordo Theutonicus, OT,Zakon Szpitala Najświętszej Maryji Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie (zakon krzyżacki, zakon niemiecki, łac. Ordo fratrum domus hospitalis Sanctae Mariae Theutonicorum in Jerusalem, Ordo Theutonicus, OT,
Obecną siedzibą wielkiego mistrza jest dom zakonny w Wiedniu przy Singerstraße 7, obok archikatedry św. Szczepana. Austriackie zakonnice mają swój dom w Friesach. Oprócz Czech zgromadzenie ma swe domy również w Niemczech (Weyarn, Frankfurcie nad Odrą, Darmstadt, Wetter (Hessen) i w Sielenbach; zakonnice w Passawie), Włoszech (Lana), Słowenii (Ljubljana; zakonnice w Ljutomer), Słowacji (podlega prowincjałowi w Opawie, konwent w Topoľčanach) i Belgii[potrzebne źródło]. Zakon kieruje parafiami, prowadzi pracę duszpasterską, sprawuje opiekę duchową w szpitalach zakonnych, prowadzi placówki służby zdrowia, domy starców i domy dziecka.
Współczesny zakon składa się z czterech gałęzi: braci zakonnych (kapłanów (ojców) i nie-kapłanów składających śluby zakonne), księży oblatów (księży nie składających ślubów), sióstr zakonnych (składających śluby zakonne),oraz familiares – familiarów – przynależących do zakonu osób świeckich i duchownych diecezjalnych. Najbardziej zasłużeni familiarzy należą do grupy rycerzy honorowych (byli nimi w ostatnich latach m.in. arcybiskup Wiednia Franz kardynał König i książę Liechtensteinu Franciszek Józef II, a obecnie kard. Kolonii Joachim Meisner oraz Otto von Habsburg i Karl Habsburg-Lothringen). Familiares, których jest w sumie około sześciuset, zorganizowani są w pięć baliwatów (Niemiec, Austrii, Rzymski, Południowego Tyrolu oraz Czech, Moraw i Śląska) i jedną komturię (Altenbiesen w Belgii).
Wszystkie cztery gałęzie podporządkowane są wspólnemu przełożonemu – wielkiemu mistrzowi – opatowi. Aktualnym wielkim mistrzem jest ks. dr Bruno Platter sprawujący swój urząd od 2000 roku, ponownie wybrany przez kapitułę generalną na urząd 24 sierpnia 2006 r. oraz 24 sierpnia 2012 r. na kolejną sześcioletnią kadencję.
W skład zbierającej się co sześć lat kapituły generalnej wchodzą: aktualnie urzędujący wielki mistrz, były wielki mistrz, radcy generalni, prokurator generalny (łącznik zakonu ze Stolicą Apostolską mieszkający w Rzymie), sekretarz generalny, ekonom generalny, priorzy (stojący na czele prowincji zakonu), po jednym delegacie z prowincji zakonnych, wybrana przez kapitułę siostra-asystentka generalna, siostry przełożone prowincji i po dwie siostry delegowane przez kapituły prowincjonalne. W sprawach dotyczących familiarów mają głos delegacji „komturii rzymskiej” i poszczególnych baliwatów.
W sumie do zakonu w roku 2010 należało 87 braci (66 ojców i 11 braci bez święceń kapłańskich, w tym kleryków), 9 oblatów, 154 sióstr zakonnych oraz około 750 familiarów (dane o familiarach z roku 2007). Współczesna reguła zakonu niemieckiego oparta jest na zasadach augustiańskich i dlatego członkowie zakonu niemieckiego, obok kanoników laterańskich, premonstratensów (norbertanów) są zaliczani do grupy kanoników regularnych.
Członkowie zakonu noszą strój zgodny z gałęzią do której należą. Nowicjusze zakonu przywdziewają czarną sutannę przepasaną pasem oraz czarny płaszcz. Po ślubach czasowych otrzymują czarny płaszcz z krzyżem zakonu oraz dodatkowo noszą na szyi krzyż zakonny. Po ślubach wieczystych w sutannę „na stałe” zostaje wpięty krzyż zakonny, zaś zamiast czarnego płaszcza bracia noszą biały płaszcz z czarnym krzyżem. Kandydaci na księży oblatów noszą najpierw szary płaszcz, zaś później szary płaszcz z czarnym krzyżem. Siostry zakonne noszą czarne habity oraz biały welon oraz podobnie jak bracia krzyż przewieszony na szyi. Familiarzy świeccy noszą na świeckim ubraniu czarny płaszcz z krzyżem zakonnym, zaś duchowni diecezjalni do sutanny w kolorze zgodnym z ich godnością i komży czarny mucet z krzyżem zakonnym i krzyż na szyi.
Protestancki Baliwat Utrechcki[edytuj]
Istnieje również wywodzący się z tradycji tego zakonu Baliwat Utrechcki Zakonu Teutońskiego w Niderlandach rozwijający się pod opieką tamtejszej monarchii. Baliwat Utrechcki wydzielił się z zakonu krzyżackiego w 1580 r. po sekularyzacji zakonu w Prusach. W 1637 r. kalwińscy członkowie zakonu z Niderlandów całkowicie zerwali podległość papieżowi. Członkostwo w nim ograniczone jest do wyznawców kalwinizmu. Aktualnie na jego czele stoi od 1977 roku komtur krajowy Paweł Antoni baron van der Borgh tot Verwolde.