Temat: sygma bank, opertor finansowy dla geant
Krzysztof K.:
Jeżeli uważasz, że opłata za obsługę opóźnienia w spłacie jest
wysoka
Panie "specjalisto" - ona nie jest wysoka. Ona jest NIELEGALNA.
Niezasadność opłaty karnej za opóźnienie w spłacie należności wynikających z zestawienia operacji, pobieranej OBOK odsetek, wynika z następujących przesłanek:
Zgodnie z umową o kartę zawartą z bankiem, jeśli kwota operacji nie zostanie w pełni spłacona w terminie, naliczone zostają odsetki od kwoty faktycznego zadłużenia, za okres od dokonania operacji do momentu spłaty. Bank realizuje tym samym uprawnienie wierzyciela wobec dłużnika spóźniającego się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego do odsetek za okres opóźnienia (Art. 481 Kodeksu Cywilnego). Uprawnienie to, pełniąc funkcję zryczałtowanej rekompensaty, nie jest zależne od przyczyny opóźnienia oraz wystąpienia szkody po stronie wierzyciela. Pobieranie odsetek przez bank wydawcę karty nie budzi żadnych wątpliwości.
Zryczałtowaną opłatę karną za opóźnienie, pobieraną obok odsetek, można rozpatrywać wyłącznie albo jako odszkodowanie za szkody poniesione przez wierzyciela (bank) wskutek zwłoki dłużnika w spełnieniu świadczenia (Art. 481 § 3 Kodeksu Cywilnego) albo jako karę umowną, o której mowa w Art. 483 Kodeksu Cywilnego. W obu przypadkach nie są jednak spełnione przesłanki roszczenia wierzyciela wobec dłużnika.
W pierwszym przypadku wierzyciel, aby uzyskać naprawienie szkody, musi wykazać szkodę, jaką poniósł w wyniku nieterminowego spełnienia przez posiadacza, oraz związek przyczynowy pomiędzy nieterminowym wykonaniem a szkodą. W tym zakresie wierzyciel może żądać od dłużnika jedynie różnicy pomiędzy swoją szkodą a wartością pobranych przez siebie odsetek z tytułu opóźnienia (obacz: orzeczenie SN z 28 kwietnia 1958 r., II CR 460/57, opublikowane w OSN 1959 nr 2, poz. 53). W przypadku opóźnienia dłużnika ze spełnieniem świadczenia pieniężnego wobec banku roszczenie to bardzo rzadko może wchodzić w grę, gdyż szkoda banku nie przekracza zasadniczo odsetek od kapitału. Jako iż przedmiotem działalności banku jest obrót kapitałami, nieuzyskanie zapłaty w terminie od jednego z dłużników świadczenia pieniężnego powoduje tą jedynie szkodę, iż bank nie może obracać kapitałem w wysokości nieotrzymanego świadczenia. Szkodą banku są zatem nieuzyskane dochody od kapitału, ujmowane jako odsetki. Uwzględniając, iż pobierane przez Bank odsetki z tytułu zadłużenia na rachunku karty kredytowej są wyższe niż wszelkie stopy rynku kapitałowego czy pieniężnego, trudno wyobrazić sobie szkodę poniesioną przez bank ponad odsetki naliczone za okres opóźnienia. W każdym razie Bank nie wykazał wobec p. Pawła poniesienia szkody z tytułu nieterminowej zapłaty z Jego strony oraz związku przyczynowego pomiędzy niewykonaniem zobowiązania z Jego strony i szkodą. Nie ma stąd podstaw do naliczenia opłaty karnej jako odszkodowania za szkody poniesione przez bank ponad odsetki.
Opłata karna nie może być również dopuszczona jako kara umowna w rozumieniu Art. 483 Kodeksu Cywilnego. Jak wynika z przepisu, karę umowną zastrzec można wyłącznie na wypadek niewykonania przez dłużnika zobowiązania niepieniężnego. Skoro świadczenie posiadacza karty w zakresie spłaty kwoty operacji jest zobowiązaniem pieniężnym, kara umowna nie jest dopuszczalna. Kwestia ta pozostaje poza jakimkolwiek sporem w doktrynie i orzecznictwie, zbędne jest więc prowadzenie obszerniejszych wywodów na ten temat.
пропозиції роботи
