Temat: Odmiana nazwisk/imion łacińskich

Mam wątpliwość dotyczącą odmiany w polskim tekście łacińskich nazwisk niespolszczonych: np. Ammianus Marcellinus, czy odmienia się je tak jak np. Pliniusz, Scypion, czyli zgodnie z polską zasadą, czy inaczej?

Temat: Odmiana nazwisk/imion łacińskich

Są tłumacze, którzy nie usiłują spolszczyć łacińskich imion i nazwisk, piszą Ammianus Marcellinus. Czasem zostawienie łacińskiej końcówki -us może być ładne, interesujące i brzmieć "bardziej po łacinie".
Można też pokusić się o wierność polskiej tradycji, i:
- imiona własne zakończone na -us najczęściej przechodzą do polskiego w formie tematu, więc Ammian Marcellin
- pewien kłopot jest z imionami zakończonymi na -ius: czasem w języku polskim funkcjonują w formie tematu, np. Bazyli, czasem pojawia się końcówka -y, np. Horacy, czasem obcina się -ius i mamy np. Emil, a najczęściej pojawia się końcówka -iusz, np. Tyberiusz.
- imiona własne zakończone na -a nie sprawiają kłopotów, zostawia się łacińską końcówkę.
Ja bym przyjęła zasadę, że jak brzmi ładnie i po polsku, tak jest dobrze :) Teksty naukowe chyba bym spolszczała a beletrystyczne w zależności od przyjętej konwencji.