Temat: Koty czy szczury? Kogo wolałbyś mieć za sąsiada?
Gigantyczne szczury w natarciu
Ostatnio pojawia się coraz więcej doniesień o olbrzymich szczurach, które nie boją się ludzi i są wyjątkowo odporne na wszelkie trutki. Czy na zaśmieconych ulicach Wielkiej Brytanii ewoluuje właśnie nowa rasa „nadszczurów”?
Mogą mierzyć nawet pół metra - od wiecznie drgających wąsów po gruby, długi ogon. Potrafią przegryźć beton i podskoczyć w górę na kilkadziesiąt centymetrów. Za dnia biegają po ulicach, specjalnie się z tym nie kryjąc. Bezczelnie stają na dwóch łapach na widok śmieciarza, przeszukują śmietniki i pochłaniają truciznę tak, jakby była to czekoladka.
Odpowiadający za zwalczanie szkodników urzędnicy otrzymują coraz to nowe, pełne paniki doniesienia na temat rozszerzającej się plagi gryzoni. I faktycznie, wydaje się, że brytyjskie szczury ewoluują w coś, czego jeszcze nigdy wcześniej nie widziano.
W ostatnich pięciu latach stale rosła liczba przypadków inwazji gatunku Rattus norvegicus, znanego bardziej jako szczur wędrowny – wynika z danych, zebranych przez brytyjskie stowarzyszenie osób zawodowo zwalczających szkodniki, National Pest Technician's Association. (…) Jednocześnie ludzie informują o coraz większych i coraz bardziej zuchwałych szczurach. Zawodowi tępiciele gryzoni donieśli ostatnio, że w południowej części Londynu schwytano potwora ponad półmetrowej długości!
Czyżby więc stworzenia te przekształcały się w nową rasę „nadszczurów”?
- To nie tyle superszczury, rozumiane jako ciężkie, wielkie, półmetrowe zwierzęta – podkreśla Oliver Madge, szef Brytyjskiego Stowarzyszenia Walki ze Szkodnikami. - To raczej kwestia ich sposobu odżywiania. Dzięki lepszemu pokarmowi, szybciej się rozmnażają i zwiększają swoje szanse na przetrwanie.
- Nowe szczury to z pewnością gatunek bardzo silny, gdyż mają co jeść, ale również dlatego,że złagodniał klimat.
„Nadszczury” to nie tylko zdrowsze i lepiej odżywione zwierzęta. - Tradycyjne trucizny już nie działają – zauważa Madge. – Tym gryzoniom trucizna wręcz służy. Mogą zjeść coś, co nazywamy śmiertelną dawką, i przeżyją…
Dla ekspertów główny powód wzrostu liczebności szczurów jest oczywisty. Jako społeczeństwo wytwarzamy coraz więcej organicznych śmieci i wyrzucamy je coraz bardziej niedbale - począwszy od zostawianych ptakom okruchów, po niedokładnie zawiązane worki z kuchennymi odpadkami.
Szczury to nie jedyni padlinożercy, których przybywa. Wokół pojemników na śmieci wyewoluowało coś na kształt ekosystemu, w którym różne gatunki wręcz pomagają sobie w dobieraniu się do śmieci.
Koty i żyjące na przedmieściach lisy bez problemu rozdzierają staromodne, czarne worki na śmieci, ułatwiając myszom i szczurom buszowanie w ich zawartości. Istnieją wprawdzie niemal całkiem odporne na gryzonie kubły – tu jednak do akcji wkraczają wiewiórki. - Szczurom bardzo trudno jest dostać się do kubłów, wiewiórki nauczyły się jednak, jak otwierać pokrywę. Są bardzo zręczne – opowiada Madge.
„Nadszczury” urosły dzięki posiłkom ze stołu człowieka. Kiedy rosną góry odpadków z KFC oraz jedzenia na wynos, i gdy ludzie wyrzucają do połowy zjedzone megaburgery - bo ich żołądki nie mogą znieść dalszych tortur - u naszych szczurzych przyjaciół rozwija się symbiotyczne uzależnienie od fastfoodowego pokarmu.
Według Martiny Flynn z firmy Sorex, której naukowcy opracowali trzy spośród czterech najważniejszych środków zwalczania szkodników, w niektórych ośrodkach miejskich szczury tak przywykły do zjadania bogatego w białko jedzenia z fastfoodów, że nie chcą już jeść węglowodanów i zbóż, podawanych im tradycyjnie jako podstawa trutki.
Zdaniem Flynn, u niektórych spośród gryzoni rozwinęła się też całkowita fizjologiczna odporność na trucizny – mimo że szczury zabija się dziś zwiększoną ich dawką. Kolejnym problemem jest ich nieufność i opór wobec nowości. - Możesz rozłożyć przynętę, a one jej nie tkną przez dziesięć dni – opowiada specjalistka.
Wiele osób wyjaśnia pojawienie się superszczurów coraz większą popularnością dwutygodniowego cyklu wywózki śmieci. Jedna trzecia rad miejskich zniosła cotygodniowe lub częstsze wywożenie śmieci i zdecydowała, by odpadki nie przeznaczone do recyklingu zabierać spod domów co dwa tygodnie. Dla mieszkańców, którzy nie są w stanie upilnować kubłów i śmietników na podwórkach, oznacza to, że ich czekające na wywóz śmieci będą rozwlekane na prawo i lewo na milion sposobów.
Podobno w pewnym regionie urzędnik miejski poradził mieszkańcom, by zamrażali resztki jedzenia aż do dnia wywozu śmieci. Wywołało to prawdziwe oburzenie, ale z drugiej strony, wydaje się jednak rozwiązaniem dość praktycznym. Jak się okazuje, prawo nie wymaga bowiem od władz miejskich cotygodniowego wywozu śmieci, a rząd w ogóle nie ma w planach żadnych zmian w tym zakresie. Opinie ekspertów są zgodne: cotygodniowy wywóz nie jest niezbędny – ale pod warunkiem, że podejmie się odpowiednie środki ostrożności.
- Z punktu widzenia zdrowia, w tym kraju cotygodniowe wywożenie śmieci nie jest konieczne – potwierdza Howard Price z Chartered Institute of Environmental Health. - Wywózka co dwa tygodnie powinna w zupełności wystarczać, lecz tylko wówczas, gdy zbiorniki są wielkie i szczelnie zamykane, tak aby śmieci mogły w nich bezpiecznie przeleżeć. Sam wywóz też musi być przeprowadzany szybko i sprawnie, by nic nie wydostało się na ulicę.
Gdy jednak zostaniesz już oblężony przez gigantyczne szczury, możesz spróbować uciec w pewne miejsce.
Mniej więcej rok temu, brytyjską wyspę Hebridean zamieszkiwało 11 ludzi i niemal 10 tysięcy szczurów. Szczury bez problemów przegryzały rzekomo odporne na gryzonie opakowania kompostowników odpadów oraz poważnie zagroziły tamtejszej populacji ptaków.
Organizacja The National Trust for Scotland wezwała na pomoc zespół łapaczy szczurów z Nowej Zelandii. Zimą, gdy brakowało pokarmu, 14 łapaczy rozłożyło 4,2 tysiąca stanowisk z przynętą oraz rzadko stosowaną w Europie trutką o niewielkiej toksyczności. Mieszkańcy zaczęli też używać kubłów na śmieci i umówili się, że nie będą hodować kurcząt (szczury uwielbiają ich karmę).
- Ostatni potwierdzony przypadek obecności szczura pochodzi z lutego – przypomniał Richard Luxmoore z organizacji. - Nie twierdzę, że udało nam się zupełnie wyplenić szczury, ale jeżeli jakieś pozostały, to jest ich naprawdę niewiele.
пропозиції роботи
