Temat: Egocentryzm

Osoba egocentryczna często obraża i drwi z innych niż swoja opinii, a broni własnej, nawet w sytuacji, gdy ma przeciw niej setki trafnych argumentów

http://pl.wikipedia.org/wiki/Egocentryzm

Temat: Egocentryzm

Egocentryzm dziecięcy który rodzice mylą z upartością i na siłę starają się "wybić" go dziecku z głowy.

To force kindness is to destroy it.
Let's return to the playground. Why do I think forced sharing is so disastrous? Because I want my children to value their own lives and their own minds, to learn the proper principles of self-respect and to genuinely value others. How will they learn this by my forcing them to share the swing with a little boy on the playground? If I were to say "Get off that swing now and let this little boy have a turn. Don't be selfish!" my daughter would probably be thinking under her breath "I hate this boy who's forcing me to give up my fun. I hate my mother when she makes me feel like I'm a bad kid." Forced kindness breeds resentment of others.
How did my children turn out to be truly generous? It comes, not from feeling that they owe the other child time on the swing, or that they are good if they sacrifice for others. Rather it comes from an exquisite fairness principle, the type that Mother Hen grasped. If the chicks had helped mother hen, they would have enjoyed the piping hot bread. My children have never been coerced into sharing and thus don't see people as a threat; they view people, strangers as potentially benefits to their own happiness.

http://www.drkenner.com/articleforcedkindness.htm

Temat: Egocentryzm

Większość matek i ojców nie ma zielonego pojęcia o tym, że aby każde ich dziecko było zdrowe pod względem psychicznym i emocjonalnym muszą oni zaspokoić dziecięcy egocentryzm. To pojęcie z reguły mylone jest z upartością i tępi się je na siłę
http://naszarodzinka.pl/news/view/2791/Bedziesz_mial_d...

Temat: Egocentryzm

http://dziecko.wieszjak.pl/przedszkolak/227971,Egocent...
.
..."Wbrew pozorom dziecięcy egocentryzm nie jest jednoznaczny z egoizmem, ich niechęcią do dzielenia się i współdziałania. ....."

... "Obserwując zachowania trzy – czterolatków można zauważyć, że zamiast rozmawiać z rówieśnikami czy innymi dziećmi – rozmawiają ze sobą. Podczas zabawy z dorosłym lub innym dzieckiem egocentryczny przedszkolak będzie raczej bawił się obok, tworząc własną historię i przebieg wydarzeń, niż z partnerem zabawy. Przedszkolak postrzega świat poprzez pryzmat własnej osoby i nie dopuszcza do siebie myśli, że ktoś lub coś innego jest ważniejsze niż on sam ....".

...."Ponieważ egocentryzm jest kolejnym etapem rozwoju dziecka nie należy z nim walczyć. ..""



http://www.dziecialkoholikow.pl/artykul.dhtml?id=36
Małe dziecko nie ma wyraźnych granic między „ja” i „nie-ja” . To znaczy, że nie odróżnia własnych uczuć, od uczuć innych, jego problemy są problemami innych. Dziecko przypisuje innym osobom własne zamiary, uczucia, stany psychiczne. To zupełnie normalne. W miarę jak dorasta, nabiera doświadczenia związanego ze spostrzeganiem zarówno siebie, jak i innych osób. Jednak dość długo, przez kilka pierwszych lat życia, mniej więcej do siódmego roku życia – dziecko jest w fazie właśnie egocentryzmu dziecięcego. Wtedy najważniejsze jest, aby rodzice wskazali mu właściwie wartości, postawy. Aby najbliższe mu osoby zaspokajały jego potrzeby, bo w taki sposób pokażą mu, że jest dla nich ważne. W dzieciństwie bardzo potrzebujemy miłości, akceptacji, poczucia bezpieczeństwa. Potrzebujemy zaspokojenia podstawowych potrzeb każdego człowieka.

W fazie egocentryzmu dziecięcego dla dziecka ważne jest aby:

- miało możliwość przeżywania wydarzeń, poszerzania doświadczeń związanych z samym sobą, ale też z innymi osobami i przedmiotami - stwarzanie warunków, w których dziecko jest najważniejsze (wzbudzanie w nim takiego poczucia); ale także takich, w których to ono musi zadbać o kogoś, lub o coś – chociażby wychodzenie z rodzicami na wspólne spacery z psem, opiekowanie się lalką;
- miało warunki do kształtowania prawidłowej postawy wobec samego siebie i samooceny. Tutaj ważne jest uczenie dziecka kształtowania samooceny przez nadawanie wartości swoim zachowaniom w konkretnych sytuacjach (np. pytamy „czy uważasz, że dobrze zachowałaś się wobec wujka?”, „A teraz co powinnaś zrobić jeśli zachowałaś się nieładnie?”);
- dostarczać mu prawidłowych wzorców osobowych; być dla dziecka pozytywnym autorytetem, ponieważ uczy się ono od rodziców zachowań, wartości i postaw jakie sobą reprezentują.
Krótko mówiąc osoba w okresie wczesnego dzieciństwa potrzebuje bardzo dużo opieki, zaspokojenia własnych potrzeb, ale także pomocy w rozwoju, w wyodrębnieniu własnego „ja”.
Kiedy dziecko w tym wieku nie otrzymuje uczucia, nie rozmawia się z nim, jego emocje nie są ważne, czuje, że jego osoba dla nikogo nie jest istotna - a ono mimo swoich kilku lat musi zajmować się problemami innych, bo: „mamusia tak źle się dzisiaj czuje”, „bo tatuś nie ma pieniędzy na jedzenie a teraz jeszcze stracił pracę” - egocentryzm tylko zostaje „odłożony na później”.
To znaczy, że jako sześcioletnie dziecko pomaga rodzicom rozwiązać ich problemy, ale jako dorosła osoba chce w końcu zająć się sobą. I pragnie aby ktoś zajął się nim. Jako dziecko było dorosłe, a jeśli nie przeżyło dzieciństwa – to musi to nadrobić. W wieku dziecięcym miało na głowie poważne problemy, związane ze światem dorosłych, kłopoty finansowe, problem alkoholowy rodzica, chorobę mamy lub taty. Jego problemem nie była złamana kredka czy zgubiona zabawka, tylko przemoc psychiczna, emocjonalna, fizyczna, czasem seksualna w rodzinie. Jego kłopotem była nieobecność w tak ważnych dla niego sprawach najważniejszych osób w jego życiu – rodziców.

NO TO JA SIĘ PYTAM KTO WYMYŚLIŁ PRZEDSZKOLE OD 3 LAT? socjalizacja na siłę? Jak dziecko w przedszkolu przez 8/9 godz. może czuć sie najważniejsze? Potem w domu mama i tata zmęczeni po pracy ...Sabina Gatti edytował(a) ten post dnia 28.05.11 o godzinie 17:55

Temat: Egocentryzm

No i dlatego chyba mamy tylu nieempatycznych, egocentrycznych i mało komunikatywnych, otwarty dorosłych!