Temat: Najwazniejsi ludzie w historii sztuki Estonii.

Friedrich Reinhold Kreutzwald:

Friedrich Reinhold Kreutzwald (ur. 26 grudnia 1803 r. w Estonii, w prowincji Lääne-Viru, w dworku- Jõepere mõis, zm. 25 kwietnia 1882 r. w Tartu) – estoński pisarz i lekarz. Określany mianem ojca narodowej literatury estońskiej. Autor estońskiej epopei narodowej Kalevipoeg i innych książek na temat folkloru Estonii. Kreutzwald jest tym dla Estonii kim Mickiewicz dla Polski. Kalevipoeg (Syn Kaleva) jest "bliźniaczym" utworem fińskiej Kalevali (Kraina Kaleva). Pochodził z biednej rodziny, ojciec był szefcem, jednak rodzice dali mu dobre wykształcenie, był lekarzem i nauczycielem. Poślubił Marie Elisabeth Saedler. Inne jego utwory oprócz Kalevipoeg (większość przetłumaczona także na niemiecki): -"Plaga Wina" -"Świat i kilka rzeczy jakie mogę w nim znaleźć" -"Mądry człowiek z Gotham" -"Lis Reynard" Kreutzwald był ważnym człowiekiem w odrodzeniu narodowym Estonii. Jakob Hurt:

Jakob Hurt (ur. 22 lipca 1839 w Himmaste w Estonii, zm. 13 stycznia 1907 w Sankt Petersburgu w Rosji) – estoński językoznawca, teolog i folklorysta, jeden z twórców estońskiego odrodzenia narodowego, pastor luterański Estońskiego Narodowego Kościoła Luterańskiego. Znany jako Król Estońskiego Folkloru. Po ukończeniu studiów został zatrudniony jako nauczyciel w dobrach Hellenurme należących do Alexandra Theodora von Middendorffa. Od 1868 do 1872 nauczał w szkołach gimnazjalnych w Tartu i Kuressaare. Od 1872 do 1881 pełnił funkcję przewodniczącego Estońskiego Towarzystwa Literackiego (Eesti Kirjameeste Selts). W wydanej w 1864 publikacji Lühikene õpetus kirjutamisest parandatud viisi położył podwaliny pod nowoczesną ortografię estońską. Później wydał m.in. monografię Eesti sõnadestline lõpuga (1903). Wraz z Ferdinandem Johannem Wiedemannem pracował nad wydaniem wielkiego słownika estońsko-niemieckiego. W 1886 uzyskał doktorat z teologii na Uniwersytecie w Helsinkach za pracę Die estnischen Nomina auf -ne purum. Pisał w języku estońskim i niemieckim (który był wtedy językiem uniwersytetów i wyżej klasy w Estonii) Od 1863 zajmował się wydawaniem estońskich pieśni ludowych oraz poezji, które opublikował m.in. w Beiträge zur Kenntniss estnischer Sagen und Ueberlieferungen (1863), Vana Kannel (Tom 1: 1875-1886, Tom 2: 1884-1886) i Setukeste laulud (1904-1907). Beiträge zur Kenntnis estnischer Sagen und Ueberlieferungen, Tartu 1863 Lühikene õpetus õigest kirjutamisest parandatud viisi, Tartu 1864 Vana Kannel I, Tartu 1875-1886 Pildid isamaa sündinud asjust, Tartu 1879 Vana Kannel II, Tartu 1884-1886 Die estnischen Nomina auf -ne purum, Helsinki 1886 Eesti astronoomia, Tartu 1899 Über die Pleskauer Esten oder die sogenannten Setukesen, Helsinki 1904 Setukeste laulud I-III, Helsinki 1904-1907 Johann Köler:

Johann Köler (ur. 8 marca 1826 r., w Vastemõisa koło Suure-Jaani w Estonii, zm. 22 kwietnia 1899 r. w St. Petersburgu w Rosji) – estoński malarz, pierwszy etniczny Estończyk wśród profesjonalnych malarzy. Urodzony w chłopskiej rodzinie. Carl Robert Jakobson:

Carl Robert Jakobson, ps. Linnutaja (ur. 26 lipca 1841 w Tartu (Dorpat), zm. 19 marca 1882 w Kurgja) – estoński nauczyciel i pisarz, polityk, jeden z twórców estońskiego odrodzenia narodowego. Prowadził wzorcowe gospodarstwo rolne, zabiegał o prawa Estończyków w kręgach Niemców Bałtyckich i rosyjskiej administracji. W 1878 założył w Viljandi gazetę Sakala, gdzie występował za ograniczeniem praw szlachty niemieckiej na terenie guberni bałtyckich. Carl Robert Jakobson na estońskim banknocie 500 koron: