konto usunięte
Temat: Nota biograficzna Prezes Zarządu EIKW
Nota biograficzna Prezes Zarządu EIKWEdmund J. Saunders przyjechał do Polski w pod koniec 1990 roku w ramach pomocy brytyjskiego KNOW HOW FUND (BKHF). Początkowo pracował, jako doradca Prezesa i Zarządu Banku Rozwoju Eksportu S.A. (BRE), następnie, przez przeszło dwa lata był doradcą Prezesa NBP, a później doradcą Związku Banków Polskich. Kierował biurem BKHF-Banking Resource Unit -BRU w Warszawie. Jednocześnie był doradcą finansowym rządu brytyjskiego dla projektu restrukturyzacji polskich przedsiębiorstw. Założył Polski Instytut Bankowości - PIB (jako przedłużenie pracy BKHF-BRU), a później (w roku 1997) Polski Instytut Kontroli Wewnętrznej S.A.
W latach 2001-2002 był doradcą Ministerstwa Finansów ds. Kontroli i Audytu Wewnętrznego, w związku z wprowadzeniem przez UE wymogu wdrożenia audytu wewnętrznego w administracji publicznej.
Jest członkiem The Institute of Internal Auditors - IIA od lat 80-tych i współzałożycielem IIA Polska oraz The Association of Certified Fraud Examiners – ACFE. Jako pierwszy w Polsce otrzymał międzynarodowe kwalifikacje: Certified Fraud Examiner – CFE. Z jego inicjatywy powstało Stowarzyszenie Biegłych ds. Przestępstw i Nadużyć Gospodarczych, które otrzymało status Poland Chapter ACFE. Edmund Saunders był pierwszym Prezesem ACFE Polska, do grudnia 2008 roku. Obecnie jest Prezesem Honorowym tej organizacji. Kontynuując swoją misję promowania nowych (dla Polski) zawodów, założył również IIC (Institute for Internal Controls) Poland Chapter oraz Stowarzyszenie Certyfikowanych Audytorów i Specjalistów ds. Kontroli Wewnętrznej, zwane IIC Polska, która obecnie ma przeszło 300 członków.
Karierę bankową rozpoczął w Londynie, kontynuował ją w Luksemburgu, Rzymie, Nowym Jorku, Kairze, Abidżanie, Hamburgu i Paryżu. Pracował dla Chase Manhattan Bank w Nowym Jorku, Ameryce Południowej, Egipcie i Afryce Zachodniej, osiągając stanowisko Second Vice President. W latach 1980 – 1983 był Dyrektorem Departamentu Audytu Wewnętrznego (Chief Inspector) Deutsche Bank Asia AG. Rozwinął ten departament w centrali banku w Hamburgu i kierował inspekcjami w oddziałach banku w całej Azji (12 krajów, ponad 20 oddziałów). Pełnił funkcję Senior Vice President międzynarodowej grupy bankowej BAII z centralą w Paryżu (1983 – 1989) – obecnie jest ona częścią BNP.
W latach 1989 - 1990 był doradcą ds. audytu kuwejckiego Ministerstwa Finansów. W 1990 roku, dzięki pomocy Polaków, wydostał się z okupowanego przez Irakijczyków Kuwejtu.
Zdobył trzy dyplomy bankowe brytyjskiego Chartered Institute of Bankers, który w 1994 roku przyznał mu najwyższy stopień uznania bankowości brytyjskiej i międzynarodowej: “Fellow of the Chartered Institute of Bankers”, w skrócie: F.C.I.B. Jest również członkiem The Chartered Association of Certified Accountants – ACCA, drugiego największego związku biegłych rewidentów w Wielkiej Brytanii i posiada dyplom ACCA z “Księgowości i Finansów” (Certified Diploma in Accounting & Finance – C.Dip.A.F.).
Był on także członkiem Międzynarodowego Instytutu Zarządzania (International Institute of Management), Europejskiego Instytutu Corporate Governance (ECGI) i wielu innych, ale obecnie ogranicza swoją działalność publiczną do nowo powołanej w Poznaniu Fundacji: FEJS.
Jest autorem kilku książek i wielu artykułów oraz wydawcą polskich tłumaczeń wiodących publikacji (np. trzy książki nt. COSO). Wykłada na wielu uczelniach i jest członkiem ich Komisji Egzaminacyjnych. Jest współinicjatorem i głównym organizatorem (wraz z prof. nadzw. dr Zbigniewem Paszkiem) corocznego Międzynarodowego Kongresu Kontroli Wewnętrznej, Audytu i zwalczania Oszustw i Korupcji, który odbywa się od 2002 roku w Krakowie i cieszy się uznaniem międzynarodowym. Występuje jako prelegent na konferencjach krajowych i zagranicznych.
Przyznaje się do głębokiego przywiązania do Kraju swoich ojców (sam ma obywatelstwo polskie, gdyż urodził się w bazie ewakuacyjnej Wojska Polskiego w Teheranie, po wyjściu Rodziców z Syberii) i cieszy się okazją przekazania swoich doświadczeń i wiedzy w Polsce jak też możliwością przyczynienia się do dalszego rozwoju nowych profesji w Polsce.