Temat: Xmal Deutschland 1980-1991

Tekst pochodzi z : http://free.of.pl/x/xmal/index.html

Xmal Deutschland- biografia

Początki zespołu sięgają jesieni 1980 r., kiedy kilka młodych dziewcząt z Hamburga rozpoczynało swoje pierwsze eksperymenty muzyczne. Pierwotny skład grupy stanowiły: wokalistka Anja Huwe, gitarzystka Manuela Rickers, basistka Rita Simon, perkusistka Caro May i grająca na klawiszach Fiona Sangster. Po kilku pierwszych koncertach Rita Simon została zastąpiona przez Wolfganga Ellerbrocka - przez długi czas jedynego męskiego przedstawiciela w zespole. Muzyka z tamtego okresu, dynamiczna, pełna punkowej ekspresji doczekała się dwóch skromnych nagrań płytowych: singla "Schwarze Welt" oraz maxisingla "Incubus Succubus", wydanych przez wytwórnię Zick Zack. Ponadto pojedyncze utwory ukazywały na składankach. Liczne koncerty z takimi zespołami Palais Schaumburg, Einstürzende Neubauten, czy DAF nie spotkały się raczej z większym zainteresowaniem wśród rodzimej publiczności. W tym czasie dochodzi do kolejnej zmiany personalnej w zespole - Caro May zastępuje nowa perkusistka Manuela Zwingmann.

Przełomowy w karierze zespołu okazuje się rok 1982 i zaproszenie do odbycia sesji nagrań dla programu radiowego Johna Peela w Londynie. W listopadzie grupa występuje jako support Cocteau Twins i spotyka się z entuzjastycznym przyjęciem brytyjskiej widowni. Oznacza to również pierwszy kontakt z Ivo Watts-Russelem i słynną wytwórnią 4AD, która wkrótce wydaje pierwszą płytę długogrającą Xmal - "Fetisch". Muzyka z tego albumu zdradza inklinacje nowofalowe, charakterystyczne dla 4AD. Zespół jednak zachowuje swój własny, pełen dynamiki styl, śpiewając nadal w ojczystym języku. Z tego powodu, a także ze względu na swą nazwę bywał często określany jako "teutonic band", mimo zdecydowanych protestów ze strony samych członków zespołu. Rzeczywiście trudno ich muzykę porównać do np. twórczości Kraftwerk, czy czegokolwiek, co kojarzy się ze stereotypem niemieckiej precyzji i racjonalności. W wywiadach muzycy podkreślali inspirującą rolę emocji, którym najpełniej dawali wyraz podczas koncertów. "Lots of feelings, fortune and sadness" - tak muzykę zespołu w jednym z takich wywiadów określiła Anja Huwe. Na codzień spokojni i opanowani, na scenie pełni pasji i eksplodujący energią, wywarli duże wrażenie na brytyjskiej publiczności. Szczególnie intrygował ich demoniczny image i śpiew wokalistki. Ze względu na odmienny język musieli odbierać jej głos jako kolejny instrument. Jednak to tylko potęgowało wrażenie oryginalności na zdominowanej przez Anglosasów scenie muzycznej.

Grupa często powraca na koncerty do Wlk. Brytanii, przy okazji nagrywając dla 4AD kolejne single: "Qual" i "Incubus Succubus II". Pod koniec 1983r. zespół opuszcza Manuela Zwingmann, która postanowiła na stałe pozostać w Londynie. Podczas prób nad drugą płytą długogrającą skład uzupełnia perkusista Peter Belendir. Materiał częściowo zaprezentowany podczas występów m.in. w londyńskim "Lyceum" i nagrany w kwietniu 1984r., na rynku ukazał się w dniu 22 czerwca, który rozpoczynał europejską trasę koncertową zespołu. Była to zarazem ostatnie nagranie dla 4AD. Płyta ta nie jest już tak dynamiczna jak poprzednia, zawiera więcej chłodnych i mrocznych brzmień. Niektórzy uważają ją za jedną z najlepszych z gatunku gothic-rock. Nie będąc zwolennikiem szufladkowania i nie odmawiając grupie oryginalności, już po wysłuchaniu pierwszych utworów można się przekonać, że jest w tym określeniu sporo prawdy. Często też porównuje się ich muzykę do twórczości bardziej znanej grupy Siouxsie & The Banshees.

Lata 84-85 to dla Xmal Deutschland okres licznych koncertów. Zespół regularnie występuje w Europie, odbywa także tournee w Ameryce i Japonii. Z nagrań fonograficznych należy odnotować jedynie singel "Sequenz", wydany nakładem Smoothside Productions Ltd. Jesienią 1985r. zespół zakłada własną wytwórnię XILE, która rok później wydaje swój pierwszy singel - "Matador". Tytułowy utwór wydany później w kilku zremiksowanych wersjach to zapewne efekt zauroczenia iberyjskim folklorem. To chyba także zwiastun stopniowego odchodzenia od mrocznych brzmień, charakterystycznych dla wcześniejszych nagrań. Producentem tych nagrań był Hugh Cornwell (The Stranglers).

Na kolejną płytę długogrającą zniecierpliwieni fani musieli czekać musieli do roku 1987. W miedzyczasie ukazawały się jedynie single zawierające głównie remixy wspomnianego już utworu "Matador". Ponadto w grudniu 1986 na rynku muzycznym pojawił się CD "Peel Sessions" zawierający nagrania z sesji dla programu radiowego Johna Peela, wyemitowanego 23 kwietnia 1985r. Longplay "Viva" to płyta już w dużym stopniu popowa, choć nie pozbawiona ciekawych utworów, jak choćby skomponowany do wiersza Emilly Dickinson, pełen melancholii "Morning". Jednak nie wszystkim członkom grupy odpowiadało nowe brzmienie muzyki. Nieuchronnie musiało dojść do rozdźwięku. "Niegdyś mieliśmy podobne zainteresowania w dziedzinie literatury, muzyki, czy sztuki, które umacniały naszą przyjaźń. Z czasem jednak to zaczęło się zmieniać i coraz bardziej oddalaliśmy się od siebie" - tak mówili o nadchodzącym rozłamie Huwe i Ellelbrock. W efekcie po europejskiej trasie koncertowej Rickers, Sangster i Belendir postanowili opuścić zespół.

Ostatnia płyta długogrająca "Devils" wydana w 1989 roku to już jakby inna epoka w historii Xmal Deutschland. Właściwie czy to jeszcze wciąż Xmal Deutschland? Ze starego składu pozostali tylko Anja Huwe i basista Ellerbrock. Płytę obfitującą w melodyjne, przebojowe utwory wyprodukował Henry Staroste. Nie odnajdziemy na niej mrocznych brzmień dominujących na wcześniejszych krążkach. Paradoksalnie był to pierwszy album w całości nagrany w Niemczech (Hammertone Studio w Düsseldorfie oraz Pilot Studios w Monachium), a zarazem pierwszy zwierający teksty wyłącznie w j. angielskim. Podobno przygotowywano materiał na jeszcze jedną płytę długogrającą, jednak nic z tego nie wyszło. Ostatnie słuchy o Xmal Deutschland pochodzą z roku 1991, kiedy zespół otrzymał propozycję wspólnej trasy koncertowej z grupą The Cramps. Oferta została odrzucona...

Xmal Deutschland (1980-91)

Vocal : Anja Huwe
Bass : Wolfgang Ellerbrock
Gitara : Manuela Rickers (1980-1987), Frank Z (1988-1991), Wesley Plas (1989)
Bębny : Manuela Zwingmann (1980-1984), Peter Bellendir (1984-87), Curt Cress (1989)
Keyboards: Fiona Sangster (1980-1987), Henry Staroste (1989)

http://free.of.pl/x/xmal/index.html