пропозиції роботи
Artur
Pawelec
współzarządzający,
STUDIO & GRUPA
ANTARES
Temat: Frøy Aagre - "Cycle of Silence"
Czy istnieje coś takiego, jak kobiecy jazz ?
Przeciwnicy szufladkowania z naszej Grupy, na przykład Tomek Liebert, pewno będą przeczyli, ale warto się zastanowić nad tym bardzo rzadkim wypadkiem, kiedy kobieta jest leaderem zespołu jako instrumentalistka. Zdajmy sobie sprawę z tego, jakim ewenementem są takie przypadki ! Zaznaczam – nie mówimy tu o wokalistkach, śpiewaczkach, nie rozpatrujemy przypadków z muzyki poważnej : tylko jazz i tzw. pozostała muzyka rozrywkowa .
Ile znacie takich kobiet-instrumentalistek ? A ile z nich kieruje bandami, komponuje ?
Co jest powodem, że to taka rzadkość ?
Jeśli idzie o jazz ogólnie, przykłady są wielkimi wyjątkami w powodzi światowej, zmaskunalizowanej synkopy : Marylin Mazur, znana na całym świecie z gry na instrumentach perkusyjnych, Leni Stern – gitarzystka, żona gitarzysty Mike’a Sterna ; Aki Takase – znana japońska pianistka. Doliczmy piękną, grającą muzykę z pogranicza world jazzu, Anoushkę Shankar (jej siostrą przyrodnią jest słynna Norah Jones). Pewno o kimś zapomniałem, ale raczej nie dojdziemy do dziesięciu nazwisk, prawda ? A jeśli nawet, to z wielkim trudem …
Podobnie jest w Nordic Jazzie, choć dla odmiany każda z nordyckich instrumentalistek, poniżej wymienionych, jest leaderką formacji, w której gra, oraz autorką wszystkich, lub prawie wszystkich utworów. Jako pierwszą wymienię Iro Haarla, fińską pianistkę, harfistkę, kompozytorkę, wdowę po znanym perkusiście jazzowym, Edwardzie Vesali (współpracował m. in. ze Stańką), prowadzącą od lat swój kwintet. Krytycy są zdania, że wiele kompozycji, które napisał Vesala, powstało przy cichym udziale jego żony.
Jest cytowana przeze mnie w wątku „Co lubię w NJ” :
http://www.goldenline.pl/forum/nordic-jazz/346348/s/2
(str. 2)
Maria Kannegaard, pianistka,
urodzona w 1970 roku w Kopenhadze, a wychowana i wykształcona muzycznie w Norwegii, obecna na norweskiej scenie muzycznej od ponad 12 lat. Prowadzi własne trio, z którym nagrała trzy płyty, wydane przez Jazzland Rec. , a w którym to trio grają znani muzycy norwescy młodego pokolenia : basista Mats Eliertsen i perkusista Thomas Strønen.
Jest wreszcie najmłodsza z jazzowych liderek NJ, urodzona w 1977 roku w Tromsø , Norweżka Frøy Aagre. Wykształcenie muzyczne ostatecznie wyszlifowała w Norweskiej Akademii Muzycznej w Oslo, ale jej edukacja miała iście globtroterski charakter. Była Anglia (Birmingham), Argentyna (Buenos Aires), Stany (N.Y., uczestniczyła w zajęciach, prowadzonych przez saksofonistę, Davida Liebmana). Ukończyła klasę saksofonu, wybierając jako swój instrument przede wszystkim saksofon sopranowy, rzadziej używa tenoru. „Cycle …” zagrana jest w całości na sopranie, co nie jest takie częste wśród saksofonistów jazzowych.
Wykształcenie muzyczne Aagre jest klasyczne, podobnie na przykład, jak Larsa Danielssona. I właśnie ten styk klasyki z jazzem jest elementem, który jest bardzo charakterystyczny dla słuchających kompozycji i nagrań kwartetu Norweżki.
Wydana pod koniec stycznia tego roku płyta „Cycle of Silence”, nakładem niemieckiej oficyny ACT Music + Vision, jest pierwszą płytą dla tego wydawnictwa, a trzecią w karierze Aagre . Skład kwartetu, który stworzyła Aagre, nie zmienił się od ostatniej płyty, a poza basem jest taki, jak w roku debiutu („Katalyze”, 2004) .
Na fortepianie gra Andreas Ulvo, na basie Audun Ellingsen, na bębnach Freddy Wike.
Zawsze na nagranie każdej płyty studyjnej zapraszani są muzycy, grający na instrumentach smyczkowych (wiolonczela), lub dętych (klarnet, waltornia, puzon), co dodatkowo podkreśla „klasyczność” kompozycji Aagre . Na „Cycle …” klimat niektórych utworów buduje dodatkowo wiolonczela (Sigrun Eng) , waltornia (Trude Eick) i puzon (Øyvind Brække) .
Materiał płyty zawiera 10 utworów o łącznym czasie ponad 52 minut. Muzyka jest w całości czysto akustyczna. Żadnych eksperymentów z dźwiękiem, może czasami fortepian jest lekko preparowany dla osiągnięcia ciekawego backgroundu. Płyta jest bardzo liryczna, delikatna, spokojna. Obfituje w liczne dialogi instrumentów, bardziej charakterystyczne dla muzyki poważnej, zapisanej nutami, mniej improwizowanej. Doskonale zgrane są dźwięki poszczególnych instrumentów : fortepian jest nienachalny, stroniący od partii solowych, kontrabas głęboki, często arco. Bardzo delikatna jest perkusja, fragmentami perkusista wręcz dotyka czynele i bębny, zarysowywując tylko odcień rytmu, bez jego wyraźnego wprowadzania. Wiele jest wybrzmienia ciszy, co czyni muzykę płyty bardzo „eceemowską” . Spojrzenie na notkę z okładki mówi wszystko : Rainbow Studio ! Co prawda Jan Erik Kongshaug nie był realizatorem nagrania, ale miksował całość materiału.
Wiele fragmentów na płycie, to jakby kameralne utwory choćby Philipa Glassa, zagrane bardziej rozciągle, wolniej, czasami zaimprowizowane ponad nutami .
Płyta w sam raz dla wielbicieli nordyckiej melancholii, akustycznego jazzu bez udziwnień, czystego brzmienia, muzycznego, eceemowskiego styku ciszy i dźwięku (mimo, że to ACT) .
Strona www Frøy Aagre :
--------------------------------
http://froyaagre.com
Inne informacje o Norweżce :
--------------------------------------
http://www.allaboutjazz.com/php/musician.php?id=2268
http://www.actmusic.com/pdf/Aagre_Bio_English.pdf
Krótka recenzja płyty z „Guardiana” :
--------------------------------------------------
http://www.guardian.co.uk/music/2010/feb/04/froy-aagre...
Profil artystki na My Space :
----------------------------------------
http://www.myspace.com/froyaagre
Link do „Merlina” w celu zakupu płyty
(na Allegro nie widziałem) :
-------------------------------------------------------
http://merlin.pl/Cycle-Of-Silence_Froy-Aagre/browse/pr...
Fragmenty niektórych utworów ze wszystkich płyt autorskich Aagre (jak dacie radę otworzyć – mnie się nie udało) :
--------------------------------------------------------
http://www.froyaagre.com/audio.htm
* * * * *
Witam wszystkich nowych członków NJ, zapraszam do dyskusji ! Artur Pawelec edytował(a) ten post dnia 08.01.13 o godzinie 17:07
