Piotr N.

Piotr N. COUNTRY MANAGER -
POLAND, ROSE Bikes
GmbH

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

albo gitarzysta od Erica
Truffaza ale nie pamietam jak sie nazywa,

Manu Codjia
Artur Pruziński

Artur Pruziński Artysta i Marketer

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

Piotr N.:
albo gitarzysta od Erica
Truffaza ale nie pamietam jak sie nazywa,

Manu Codjia
Słusznie:)
Rafał Uhuru Szyjer

Rafał Uhuru Szyjer
muzyk-gitarzysta,ara
nżer,
kompozytor,nauczycie
l,producent.

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

....jakże trudno być oryginalnym... ;) Jonn Scofield, Wes Montgomery, George Benson (!!), Pat Metheny, Pat Martino, Joe Pass..ech...najgorsze, że nie tylko urzeka mnie ich gra ale to co mają/mieli (dlatego mam Gibsona ES-175, Ibaneza PM-120...i szykują się inne ...) no nic..pozdrawiam!
Przemek Krupa

Przemek Krupa Operator DTP, Agora
S.A.

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

No proszę... wpisałem "gitara jazzowa" w googlu i kogo spotykam! :))) Tomek, pozdro!

ale do tematu ;)

Dla mnie jest teraz czas przede wszystkim Montgomerego, Bensona. Poza tym czasami zdarza mi się włączyć Reinhradta :) Jeżli już szukam gitary w nowszym brzmieniu, to bardziej Henderson.

A najbardziej, jak zawsze, piano H.Hancocka ;)
Łukasz Sromek

Łukasz Sromek Programista Android

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

Django Reinhardt, yeah!:D

konto usunięte

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

Pat Metheny
John Scofield
Bill Frisell
John Abercrombie
Stanley Jordan
Al Di Meola

Pozdro! :)

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

John Scofield,John Abercrombie i John McLaughlin.Ale są też inni wspaniali.Bill Frisell-piekielnie trudny,ale wlaśnie za to Go uwielbiam.Jim Hall,Attila Zoller.A tym panom,zabronilbym wystepów-Methenny-nuda.Stern-niczym nie zaskakuje,przewidywalny i grający od lat te same patenty.Ale gdybym musial wybrac,no powiedzmy dwóch,to bez zastanowienia Frisell i Abercrombie.Polecam plyte Abercrombiego live z klubu Night Staigh w Bostonie z Markiem Johnsonem i Peterem Erskinem.Sluchając tej plyty,dobry Bóg stworzyl świat.

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

Ben Monder, Frank Mobus, Adam Rogers, Jonathan Krejsberg, Wolfgang Muthspiel i jeszcze paru innych... Wielkie dzieki za tych gosci.Polecilbym Tima Millera miedzy innymi w projekcie Janka Gwizdaly.

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

Maciej Jaworowski:
Ze Scofieldem jest wg mnie coś dziwnego: z jednej strony układa wypaśne kawałki (np. Protocol), ale z drugiej gra strasznie niedbale. Co i rusz coś mu nie wybrzmi, zabrzęczy itp. Zresztą sam Scofield stwierdził kiedyś podobno, że z techniką jest troche na bakier. Po prostu lubię kiedy mogę się skupić na odbiorze muzyki i nic mnie przy tym nie gryzie. Jak słucham Scofielda to gryzie:-)
Zupelnie nie rozumiem pojęcia-" gra strasznie
niedbale".Mam Scofielda dużą częsc jago dyskografii i absolutnie nie zgadzam się z tym określeniem.Mogę z calą odpowiedzilnoscią stwierdzic,że na plytach jakie sluchalem i mam,dopatrzylem się jednego blędu(akord molowy ogral w dur-jeden dzwięk).Artykulacja-mistrzostwo,wyczucie rytmu,nastroju utworu,budowanie dynamiki...Mimo,że nie jestem jego fanem,ale"...czapki z glów,panowie".Dawno,dawno temu próbowalem przekonac mojego kolege do muzyki Scofielda i on,oglądając Jego koncert powiedzial m.in.:"...wygląda jak kloszard".Czy nie ulegleś sugestii obrazu?Scofield na koncertach(wizualnie),do reklamy jakichkolwiek produktów,zupelnie się nie nadaje.
Maciej J.

Maciej J. Senior Manager,
PricewaterhouseCoope
rs (PwC)

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

Wiesz to chyba kwestia gustu ale z tą "artykulacją-mistrzostwem" to jak dla mnie przesadziłeś:-)

Wg mnie Johnowi nagminnie zdarzają się kiksy brzmieniowe. Nie mówię tu o fałszywych tonach ale raczej o niedostatkach w artykulacji właśnie - słychać to zwłaszcza w nagraniach koncertowych z Milesem. Naprawdę nie masz czasem wrażenia że gra dźwięki jakoś tak niepewnie; trochę jakby sprawdzał co mu zabrzmi jak wciśnie tu a tu?

Z drugiej strony, daj Panie Boże żebym ja miał tylko takie problemy z graniem:-)

Wyglądu nie komentuję - większość muzyków których cenię wygląda jak menele albo popaprańcy:-)

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

Przesadzilem z mistrzostwem artykulacji?Może...O ile mnie pamięc nie myli,Scofield z Davisem ostatni koncert zagral pod koniec lat'80,a od tego czasu wiele się zmienilo-a już napewno w technice Scofielda.Jego improwizacja jest jak szybki bieg po torach,po podkladach kolejowych,które nie są w równych odleglosciach od siebie.I komuś,kto się temu przygląda wydaje się,że za chwile upadnie-skoki są krótkie,a za chwilę bardzo dlugie.Ten co biegnie i ci,którzy"wi(e)dzą"po czym on biegnie,takich obaw nie mają.Jeszcze raz powtarzam,że nie jestem jego wielkim fanem,ale uważam Scofielda za mistrza.Każdy z nas inaczej slucha,widzi i odczuwa.Inaczej traktujemy dżwięki.No i dzięki Bogu,bo bez tego nie byloby okazji do dyskusji i wyrażenia swej wlasnej opini.Nie jest w mojej naturze ludzi obrażac,ale...będę obstawal przy swoim.Pozdrawiam.

konto usunięte

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

http://www.youtube.com/watch?v=p2RRUVAD9Mc

tutaj jaskrawo widać na tym przykładzie...

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?


Obrazek

Wrocławski Festiwal Gitarowy jest najbardziej zauważalną imprezą w listopadowym Wrocławiu. Jest najatrakcyjniejszą na polskiej scenie gitarowej i jedną z najciekawszych na świecie. Festiwal przedstawia różne style muzyczne związane pośrednio lub bezpośrednio z gitarą: uwodzi pięknem gitary klasycznej, zachwyca tańcem i śpiewem flamenco, porusza szalonym wiatrem rytmów latynoskich i przybliża nieskończoność i energię muzyki jazzowej. Owa różnorodność, połączona z wysokim poziomem artystycznym, przyciąga miłośników muzyki gitarowej z Polski i Europy, a ich grono z roku na rok się powiększa.
13-letnią historię festiwalu tworzą najwybitniejsi gitarzyści z całego świata: Paco de Lucia, John McLaughlin, Al di Meola, Chick Corea, Kenny Garrett, Christian McBride, Aniello Desiderio, Tomatito, Costas Cotsiolis, Zoran Dukić, Pavel Steidl, Marcin Dylla czy Łukasz Kuropaczewski.
W tym roku Wrocław odwiedzi Tommy Emmanuel, który zagra na gali koncertowej 21 listopada w Hali Stulecia z Martinem Taylorem, Johnny’m Dickinsonem, Joscho Stephanem, Richardem Smithem, Louisem Winsbergiem, Markiem Napiórkowskim i Arturem Lesickim.
Ponownie 2 koncerty zagra Jesse Cook – tym razem 28 listopada w nowej sali RCTB (Regionalne Centrum Turystyki Biznesowej, kompleks Hali Stulecia, ul. Wystawowa 1). Zagrają również Cañizares - flamenco, Louis Winsberg - jazz, a także znakomite zespoły kameralne: Miscelánea Guitar Quartet, Zehnder Kraah Trio czy Pi-eR-2.

Louis Winsberg & "La Danse du Vent"
Franck Tortiller, Stephane Huchard,
Marc Berthoumieux, Linley Marthe
19 listopada 2010, godz. 20.00
C. S. Impart, ul. Mazowiecka 17, Wrocław

Julia Malischnig
20 listopada godz. 18.00
Stara Giełda, pl. Solny 16, Wrocław

Lesicki Trio Jam
20 listopada 2010 godz. 20.00
Klubokawiarnia MLECZARNIA
ul. Włodkowica 5, Wrocław

Tommy Emmanuel, cgp. & Friends
Martin Taylor, Johnny Dickinson,
Joscho Stephan, Richard Smith,
Louis Winsberg, Marek Napiórkowski,
Artur Lesicki, Adam Palma
21 listopada 2010, godz. 18.00
Hala Stulecia, ul. Wystawowa 1, Wrocław

Wieczór autorski Witolda Kozakowskiego
22 listopada godz. 18.00
Sala Teatralna Akademii Muzycznej
we Wrocławiu, pl. Jana Pawła II 2, Wrocław

Zespół "Jacaras"&
Jakub Kościuszko
23 listopada, godz. 19.00
Rynek, Ratusz, Sala Wielka, Wrocław

Lorenzo Micheli
24 listopada godz. 19.00
Stara Giełda, pl. Solny 16, Wrocław

MISCELÁNEA GUITAR QUARTET
25 listopada godz. 19.00
Rynek, Ratusz, Sala Wielka, Wrocław

Cañizares
26 listopada 2010, godz. 19.00
C. S. Impart, ul. Mazowiecka 17, Wrocław

Zehnder Kraah Trio
27 listopada godz. 18.00
Rynek, Ratusz, Sala Wielka, Wrocław

PI-ER-2
27 listopada godz. 20.00
Klubokawiarnia MLECZARNIA
ul. Włodkowica 5, Wrocław

Jesse Cook
28 listopada 2010, godz. 16.00 i godz. 20.00
Sala Audytoryjna w Regionalnym
Centrum Turystyki Biznesowej
(kompleks Hali Stulecia)
ul. Wystawowa 1, Wrocław

Bilety:
Dolnośląski Centrum Informacji Kulturalnej - Wrocław, Rynek-Ratusz 24, tel.: 71 342 22 91
Sklep muzyczny - De'Molika - Wrocław ul. Kazimierza Wielkiego 65, tel.: 71 346 89 26
Hala Stulecia - Wrocław, ul. Wystawowa 1, tel.: 71 347 51 17
eventim.pl
ticketpro.pl
bileteria.pl
ticketportal.pl
Rezerwacja i informacje pod adresem
bilety@gitara.wroclaw.pl.

Więcej: gitara.wroclaw.pl


Obrazek

Jesse Cook

Jesse Cook to Kanadyjczyk urodzony w Paryżu w 1964 roku. Dzieciństwo spędził w południowej Francji, gdzie wychowywał się i poznał świat kultury i muzyki cygańskiej. Duży wpływ na rozwój jego wrażliwości muzycznej mieli tacy artyści, jak Nicolas Reyes z grupy Gypsy Kings czy gitarzysta Manitas de Plata.

Po latach artysta przeniósł się do rodzinnej Kanady, gdzie uczęszczał do Eli Kassner Guitar Academy w Toronto. Podczas dalszej edukacji pobierał lekcje gry na gitarze w wielu prestiżowych szkołach północnej Ameryki, gdzie poznał muzykę zarówno klasyczną, jak i jazzową. Połączenie tej wiedzy z jego cygańskimi „korzeniami” odzwierciedla się w jego indywidualnym stylu, będącym wynikiem ciągłych poszukiwań nowych brzmień i rozwiązań. W jego muzyce słyszalne są wpływy kultur muzycznych z całego świata - m.in. latynoska rumba i hiszpańskie flamenco, które poznał podczas licznych podróży.

Jesse Cook nagrał do tej pory osiem albumów, każdy z nich został entuzjastycznie przyjęty przez krytykę. W 2001 roku za album Free Fall otrzymał Juno - nagrodę kanadyjskiego przemysłu fonograficznego. Był do niej nominowany jeszcze trzykrotnie, m.in. za DVD koncertowe One Night at the Metropolis. Wystąpił na wielu festiwalach, grając przed takimi sławami jak B.B. King, Ray Charles czy Diana Krall. Wraz z sopranistką Charlotte Church wystąpił w znanym amerykańskim programie telewizyjnym Tonight Show.


Obrazek

Tommy Emmanuel

Tommy Emmanuel pochodzi z Australii, gdzie zarówno jako człowiek, jak i jako muzyk już za życia stał się legendą. Jego twórczość jest przesiąknięta atmosferą tego kontynentu.

Na gitarze zaczął grać w wieku 4 lat, grając „ze słuchu”, bez pomocy żadnego nauczyciela. I już wtedy rozpoczął swoją profesjonalną karierę występując razem z o 3 lata starszym bratem - Philem w zespołach: The Emmanuel Quartet, The Midget Safaries oraz The Trailblazers (razem z dwójką rodzeństwa - Chrisem na perkusji i Virginią na gitarze), które to przeszły do historii australijskiej muzyki. Koncertowali przez kilka lat na całym kontynencie, zarabiając w ten sposób na utrzymanie rodziny. Pierwszym dużym sukcesem było wygranie telewizyjnego konkursu talentów i nagranie, w nagrodę, profesjonalnego mini-albumu.

Zachęcony tym sukcesem Emmanuel, jako młody nastolatek, opuścił rodzinny dom i wyjechał w poszukiwaniu kariery do Sydney. Tam, grając początkowo w klubach, został szybko zauważony i doceniony. Stał się rozchwytywanym muzykiem sesyjnym. W latach 70. i wczesnych 80. był członkiem bardzo znanego wówczas w Australii zespołu Dragon oraz współpracował z dziesiątkami popularnych artystów, a wśród nich z Tiny Timem oraz Stevie Wonderem.

Karierę solową rozpoczął w 1970 roku, nagrywając i prezentując szerszej publiczności swoje utwory, z których kilka: Lost In Love, All Out Of Love, Every Woman In The World natychmiast stało się hitami.

W USA dostrzeżono go, kiedy album Midnight Drive pozostawał na liście 5 największych przebojów przez 16 tygodni, co dało mu miano najwyżej debiutującego artysty. Był to rok 1997. Rok później, Tommy otrzymał nominację do nagrody GRAMMY za płytę nagraną w duecie z Chetem Atkinsem - The Day Fingerpickers Took Over The World.

Unikalny styl gry Emmanuela - nazywany finger style - przypomina technicznie sposób grania na pianinie. Obecnie Tommy posiada wielu naśladowców, jednak trudno im zbliżyć się do maestrii jego gry.

Ukoronowaniem pracy i wytrwałości połączonej z rzadko spotykaną pasją było przyznanie w 1999 roku największego wyróżnienia w świecie gitary - tytułu cgp (Certified Guitar Player) za wkład w twórczość finger style.

W roku 2000 Tommy wystąpił na uroczystości Otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich w Sydney oraz zadebiutował na Walnut Valley Festival in Winfield (Kansas, USA). Te spektakularne wydarzenia przyniosły niespodziewany wzrost popularności. Wszyscy chcieli poznać tego genialnego artystę. Nastąpiła kolejna seria koncertów, wystąpień, wywiadów, podróży przez całą Europę, Azję i Amerykę.

Jego kariera trwa już około 40 lat. Nazywany jest „muzykiem muzyków”. Przez największe autorytety w branży uznawany jest za jednego z najwybitniejszych żyjących gitarzystów.

Występował i pracował z takimi wybitnymi artystami, jak: Sir George Martin, Stevie Wonder, Eric Clapton, Michael Bolton, Chet Atkins, Jerry Reed, James Burton, John Denver, Albert Lee, Robben Ford, Larry Carlton, Dave Koz, Martin Taylor, L. Joe Walsh, Warren Hill, James Morrison, John Farnham, Roberta Flack, Randy Goodrum, David Hirshfelder, The Chieftains i inni.

Na wrocławskim koncercie Tommy wystąpi wraz ze swoimi przyjaciółmi, m.in. Martinem Taylorem, Joscho Stephanem, Johnnym Dickinsonem, Richardem Smithem oraz ze znanymi wrocławskimi gitarzystami: Markiem Napiórkowskim i Arturem Lesickim.


Obrazek

Louis Winsberg

Louis Winsberg urodził się w Marsylii w 1963 r. Naukę gry na gitarze rozpoczął w wieku 12 lat u zaprzyjaźnionych muzyków cygańskich. Już wcześniej komponował i improwizował dla zabawy na fortepianie. Rodzice chłopca zajmowali się malarstwem. Jak sam wspomina, zakochał się w gitarze, bo w rodzinnym domu spędził wiele „cygańskich nocy”. W wieku 14 lat jego zainteresowania zwróciły się jednak w stronę jazzu. Dwa lata później wyjechał do Paryża, aby uczyć się tam muzyki klasycznej oraz jazzu. Po studiach nad gitarą klasyczną wybrał ostatecznie jazz. Jako 21-letni młody muzyk rozpoczął działalność w grupie Sixun, która nagrała dziewięć albumów.

Dość późno, bo jako 30-latek, artysta zaczął studiować gitarę i muzykę flamenco. Flamenco to według niego fascynujący „triumwirat gitary, śpiewu i tańca”. Wiele trudu włożył w to, by zrozumieć i opanować rytmy flamenco oraz specyfikę tego muzycznego języka. Na stylu flamenco jednak nie poprzestał. Jego niespokojny „muzyczny duch”, otwartość na nowe poszukiwania i wrażliwość sprawiły, że pokochał również inne artystyczne światy: muzykę Afryki Północnej, Brazylii, muzykę indyjską i bałkańską.
http://louis.winsberg.com


Obrazek

Cañizares

Juan Manuel Cañizares jest jednym z najpopularniejszych na świecie hiszpańskich muzyków flamenco. Jego gra stanowi rzadką kombinację wirtuozerii oraz niezwykłej muzycznej ekspresji.

Niewątpliwie największy wpływ na dojrzałą twórczość artysty miała ponad dziesięcioletnia współpraca z legendą gitary - Paco de Lucią. Muzycy współtworzyli takie projekty jak Solo Duo Trio, a także Paco de Lucia Septet, występując wspólnie w Europie, Ameryce Północnej, Azji oraz Afryce. Cañizares towarzyszył również Paco w nagraniu Concierto de Aranjuez Joaquina Rodrigo.

Poza Paco, muzyk współpracował z takimi gwiazdami jak: Enrique Morente, Camaróan de la Isla, Serrat, Alejandro Sanz, Mauricio Sotelo, Rocío Jurado, El Último de la Fila, Leo Brower, Peter Gabriel, Michael Brecker, Mike Stern, Al Di Meola, Peter Erskine, The Chieftains, Don Alias, Hevia, Kepa Junquera Pastora Soler i wieloma innymi.

Cañizares nie tylko wykonuje, ale również tworzy. W jego dorobku kompozytorskim znajduje się m. in. muzyka do baletów: Felix El Loco (2004 r.) oraz Caprichos (2007 r.), który powstał na zamówienie Spanish National Balet Company. Jest również autorem muzyki do filmów zatytułowanych: La Lola se va a los puertos z Rocío Jurado oraz Paco Rabal, a także Flamenco Carlosa Saury.

Muzyk chętnie angażuje się w pracę pedagogiczną, nauczając flamenco. Od 2003 roku regularnie prowadzi lekcje mistrzowskie podczas Escuela Superior de Musica de cataluña (ESMUC). Najwięcej czasu poświęca jednak rozwijaniu swojej solowej kariery, intensywnie koncertując na całym świecie. Na swoim koncie ma koncerty w takich krajach jak: Stany Zjednoczone, Meksyk, Argentyna, Urugwaj, Chile, Kolumbia, Kuba, Puerto Rico, Wielka Brytania, Niemcy, Francja, Włochy, Portugalia, Holandia i wiele innych.

Cañizares nagrał cztery płyty zatytułowane kolejno: Noches de oman y luna, Original Transcription of Isaac Albeniz, Punto de Encuentro, Suite, Iberia, Albeniz by Cañizares. Każda z nich uzyskała pozytywne opinie krytyków oraz uznanie melomanów. Za album zatytułowany Original Transcription of Isaac Albeniz artysta otrzymał The Spain Academy Prize 2008 jako najlepszy wykonawca muzyki klasycznej. Ponadto współpracował przy nagraniu ponad 100 albumów z wieloma gwiazdami muzyki gitarowej i nie tylko.
http://jmcanizares.com

więcej: http://www.gitara.wroclaw.pl

Myspace.com

FACEBOOK
Alain Budelot

Alain Budelot Procurement &
Marketing Manager

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

Larry Carlton
Robben Ford

Mike Stern
John Scofield
Pat Martino

Pat Metheny
Wes Montgomery

Tommy Emmanuel
Alain Budelot

Alain Budelot Procurement &
Marketing Manager

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

Szukam zespol jazz-blues w warszawie i okolice!

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

A to różnie - raz John Scofield, raz Django Reinhardt, innym razem znów John McLaughlin, a czasem nawet Freddie Green...

Temat: Na dobry początek - kim są Wasi faworyci?

Aha, jeszcze przecież są nie gitarzyści: Miles Davis, Charlie Parker, John Coltrane, Thelonious Monk...

http://www.youtube.com/watch?v=rOpzxizqNwo

Następna dyskusja:

Dzień dobry!




Wyślij zaproszenie do