Temat: Codzienne niecodzienne atrakcje, jakie serwują nam...
Kamil Korczak:
Ale to podobno trzeba złapać Czarnego Romana za guzik, wtedy szczęście przez cały dzień murowane. Prawda to z tym guzikiem? ;)
Nie prowokuj ;-) Ja bym się nie odważył złapać Czarnego Romana za cokolwiek... Rzadko bywam "na mieście" a Romana widuję stosunkowo często, co oznacza, że musi tam być praktycznie bez przerwy.
Panią kierującą ruchem widywałem często kiedy chodziłem na studia (a więc jakoś tak w późnym plejstocenie), jako że dość często "kierowała" tymże ruchem na Koszykowej. Chodziła fama, że to Lodzia (słynna warszawska powojenna milicjantka z drogówki), która na stare lata dostała szmergla - ale nie wiem czy to prawda. W każdym razie zawsze miała białe rękawiczki, pomarańczową kamizelkę śmieciarza i gwizdek.
Zdarzał się też na Marszałkowskiej (między Al. Jerozolimskimi a Pl. Konstytucji) mężczyzna przebrany za kobietę - barwne kiecki, czasem kapelusz na głowie, zawsze ostry makijaż.
Raz widziałem Romana jak mówił do jakiegoś człowieka na ulicy: "chodź! chodź ze mną! zyskasz świadomość!". Coś takiego było w jego głosie i spojrzeniu że mi się zimno zrobiło.
Jeśli Pan Witek faktycznie wyjechał do Irlandii to wielka szkoda. Uwielbiałem tego gościa, bez krzty kpiny czy pobłażliwości. Naprawdę darzyłem go ogromnym szacunkiem.
Raz jeden byłem świadkiem jak pewnej pasażerce tramwaju objawił się Chrystus, ale to chyba był jednorazowy cud.
Piotr Szkutnicki edytował(a) ten post dnia 15.12.07 o godzinie 16:41
пропозиції роботи
