Temat: Jakim jesteś Szefem.
Można przeanalizować swój wizerunek pod koatem reputacji. Tu pare słów z mojego artykułu:
"Na drodze percepcji, często zakłóconej różnymi czynnikami natury społecznej bądź kulturowej kształtowane są opinie i poglądy. Tymczasem opinia społeczna ma bezpośredni wpływ na poziom reputacji. Reputację (łac. reputatio 'rachuba; rozwaga' od reputare 'policzyć; ogarnąć myślą'; zob. re-; putare 'obcinać; rozmyślać') należy rozumieć jako (dobrą) opinię (o kimś), renomę, (dobrą) sławę, (dobre) imię. Idąc dalej należy stwierdzić, że reputacja rozumiana jako dobra sława, definiuje pojęcie godności i honoru oraz etyki (np. zawodowej, biznesowej). W społecznościach tradycyjnych w odniesieniu na przykład do przywódców rzeczywistych, reputacja zależy od intensywności respektowania systemu wartości określonej społeczności, realizowania zasad, podtrzymywania tradycji i związanych z nią obyczajów. Zachowanie i ocena zachowania przywódcy jest ważna, ponieważ stanowi on punkt odniesienia dla pozostałych członków społeczności (grupy społecznej). Jest on żywym wzorcem. Jego całe życie stanowi przykład, jak należy postępować, aby zasłużyć sobie na szacunek, jak zdobyć i utrzymać społeczny autorytet. Zdobywając odpowiedni (z punktu widzenia określonej społeczności) poziom reputacji, przywódca musi wypełniać wiele funkcji społecznych.
Reputacja to element wizerunku, którym również można skutecznie zarządzać. W świecie biznesu i wielkiej polityki reputacja (dobra opinia) postrzegana jest jako niezwykle ważny element spójnego wizerunku. Reputację w biznesie zyskuje się dzięki trzem kluczowym cechom: przewidywalności, zgodności z oczekiwaniami, wyjątkowości. Oczywiście aby cechy te współtworzyły reputację konieczne jest, aby były one zauważalne dla potencjalnych obserwatorów, ponieważ opinia powstaje w oparciu o komunikację. Reputacja ściśle łączy się z pojęciem honoru i ma historyczne korzenie, dlatego reputacja nie jest wynikiem zwykłej popularności (wtedy mówimy o wizerunku krótkotrwałym). Reputacji menedżera sprzyja jego wyjątkowość – udało się zrobić coś szczególnego, osiągnął spektakularny sukces w chwilach kryzysu. Menedżer pokonując własne ograniczenia, przestrzegając zasad etycznych buduje swoją reputację w oczach współpracowników i przełożonych. Oczywiście to co może przynieść korzyść, może również zaszkodzić reputacji. Dlatego do wszelkich działań skierowanych do opinii społecznej (publicznej), należy być dobrze przygotowanym. Pozytywny przykład to najważniejszy czynnik, wpływa integracyjnie na grupę, a menedżerowi zapewnia wiarygodność i zaufanie. Reputacja jest połączeniem autentyczności i strategii, dlatego pomaga podejmować decyzje, dawać referencje, ale i budować jasne relacje.
7. Pomiar reputacji
Reputacja jest wielkością mierzalną. Mierzyć można zarówno reputację organizacji, czym ostatnio zajął się w Polsce OBOP, jak i reputację osobistą. Na ocenę przedsiębiorstwa składa się: ocena majątku materialnego, wartości niematerialne, czyli identyfikowalne niemonetarne wartości majątkowe, czyli pozbawione wymiaru materialnego (kapitał innowacyjny, zasoby ludzkie, klienci, dostawcy, inwestorzy, procedury, lokalizacja, oraz kapitał intelektualny. Na bazie tych wartości powstaje strategiczna karta wyników, która dostarcza porównywalnych danych za poszczególne okresy działalności i uwzględniające także majątek niematerialny.
Ocena reputacji osobistej jest wielopoziomowa i polega m.in. na pomiarze kompetencji:
• Merytorycznych – wiedza specjalistyczna, innowacyjność
• Komunikacyjnych – wiarygodność, wizjonerstwo
• Osobowościowych – cechy przywódcze, moralność`
Podczas oceny bierze się także pod uwagę to, czy np. menadżer (pracownik) spełnia oczekiwania, dopasowuje się do roli jaką wypełnia, czy wyróżnia się czymś wyjątkowym. Reputacja bowiem składa się z wielu wydarzeń komunikacyjnych mających miejsce na przestrzeni wielu lat, że oceniane są kompetencje merytoryczne i wartości osobiste, oraz, że liczą się zarówno bezpośrednie kontakty, jak i wrażenia pośrednie (np. przekazy medialne).
Diagnoza wizerunku zewnętrznego odnosi się wszystkich obszarów, po których porusza się dana osoba, wewnątrz organizacji i poza nią.
• Jakościowa analiza mediów – oddźwięk medialny, częstotliwość wystąpień w mediach, język obrazów, rodzaj prasowych komunikatów, itp.
• Analiza publikacji i wystąpień – rodzaj publikacji, ich jakość merytoryczna, udział w badaniach, okazje wystąpień oraz ich otoczenie, cytowania, prowadzenie wykładów.
• Ocena 360-stopniowa – proces, w którym osoby na stanowiskach kierowniczych otrzymują informacje zwrotne na temat swojej działalności postrzeganej z wielu perspektyw, tzn. od przełożonego, współpracowników, klientów, itd.
• Automonitoring – zestaw pytań uwzględniający trzy składniki reputacji, czyli zgodność z oczekiwaniami, przewidywalność i wyjątkowość.
Ocena reputacji przeprowadzoną przy pomocy sejsmografu można przedstawić w postaci diagramu. Dla badanej osoby powinno się sporządzić dwa diagramy (odnoszący się do wizerunku zewnętrznego oraz wizerunku własnego). Diagram pozwala zakwalifikować badaną osobę do określonego typu wizerunku. Sporządzenie dwóch diagramów natomiast pozwala zdiagnozować obszary pojawiania się braku spójności pomiędzy tym jak sami siebie sami postrzegamy, a jak postrzegani jesteśmy na zewnątrz. A to z kolei pozwoli na analizę zachowań, wyciągnięcie wniosków i wprowadzenie koniecznych zmian. Diagnozowanie własnego wizerunku, zdefiniowanie tożsamości, określenie celów oraz pożądanego wizerunku składa się na proces zarządzania reputacją. "
Przegięłam?
:)