Temat: Miłość w genach

Eric Holzle chętnie pomoże ci znaleźć idealnego partnera. Potrzebuje jedynie odrobinę twojego DNA.

Holzle jest założycielem ScientificMatch.com, jednego z nowych portali randkowych, które wykorzystują informację genetyczną do łączenia singli z ich potencjalnymi partnerami.


Holzle, z wykształcenia inżynier mechanik, wpadł na ten pomysł kilka lat temu, zainspirowany szwajcarskim badaniem, które do historii przeszło jako „eksperyment z przepoconym podkoszulkiem”. Naukowcy poprosili grupę mężczyzn, by przez dwie kolejne noce zakładali ten sam podkoszulek. Następnie podkoszulki zostały przekazane grupie kobiet, które poproszono o ocenę atrakcyjności zapachu, który pozostał na materiale. Za najbardziej pociągające kobiety uznały zapachy należące do mężczyzn, których geny układu odpornościowego najbardziej różniły się od ich własnych. Kolejne badania potwierdziły tę prawidłowość.

- Kiedy dowiedziałem się o tym doświadczeniu, pomyślałem, że to świetny pomysł na serwis randkowy - opowiada Holzle. Żeby poznać partnera idealnie dobranego pod względem genetycznym, wystarczy 2 tysiące dolarów: tyle kosztuje wykupienie dożywotniego dostępu do założonego przez niego serwisu ScientificMatch. Na podobnym założeniu opiera swoje działanie GenePartner.com, szwajcarska firma, która współpracuje z innymi internetowymi serwisami randkowymi na całym świecie.

Osoby, które rejestrują się na ScientificMatch, proszone są o przesłanie próbki swojego DNA. - Wystarczy wacik, który przez kilka sekund trzeba pocierać o wewnętrzną stronę policzka - wyjaśnia Holzle. Próbka jest przekazywana do analizy, a wyniki wprowadzone do bazy danych. Niezależnie od tego użytkowników zachęca się, żeby tworzyli profile takie jak w tradycyjnym serwisie randkowym, ze zdjęciami i opisem zainteresowań. Informacje genetyczne nie są udostępniane użytkownikom, ale dostają oni listę „pasujących” profili, czyli takich, których właściciele mają najbardziej odmienne geny układu odpornościowego.

Holzle jest świadomy, że dla wielu osób sam pomysł jest odpychający. Podkreśla jednak, że jego serwis nie działa na zasadzie internetowego testu osobowości, w którym o doborze partnerów decyduje jakiś komputerowy algorytm.

- Miłość to zagadka, która składa się z wielu elementów. Póki co nikomu nie udało się jej rozwiązać. Nie umiemy przewidzieć, kto w kim się zakocha, nie jesteśmy nawet blisko takiej wiedzy. Wiemy jednak, że w grę wchodzą określone czynniki - wyjaśnia, wskazując, że ludzie najczęściej wiążą się z osobami o podobnym statusie materialnym i społecznym, a także wykazującymi zbliżony poziom inteligencji. - Ale krytyczny element tej zagadki, którym właśnie się zajmujemy, stanowi chemia fizyczności, chemia seksualności.

Holzle powołuje się na inne badania, które wykazały, że partnerzy, których układy odpornościowe są genetycznie kompatybilne, mają zdrowsze dzieci i bardziej satysfakcjonujące życie seksualne. Douglas Fields, amerykański neurobiolog, który zajmował się badaniami nad działaniem feromonów, uważa, że biologia może odgrywać ważną i nieuświadomioną rolę w dobieraniu partnerów. - Jednak za coś tak skomplikowanego jak związki międzyludzkie odpowiadają znacznie bardziej złożone procesy - zastrzega.

ScientificMatch rozpoczął działalność w grudniu 2007 roku. Na razie jego zasięg obejmuje okolice Bostonu, ale Holzle planuje rozszerzyć działalność na cały kraj, wykorzystując do współpracy tradycyjne agencje matrymonialne. Nie podaje jednak, jak wielu użytkowników ma strona, ani czy przedsięwzięcie przynosi dochody.

I chociaż ten 45-letni mężczyzna sam jest singlem, jak dotąd nie skorzystał z ScientificMatch.
Jak tłumaczy, w Miami, gdzie mieszka, nie można jeszcze korzystać z serwisu. Przyznaje za to, że przetestował na sobie jego główne założenie: od dotychczasowych partnerek pobrał próbki DNA, żeby sprawdzić, czy pociągały go kobiety „dopasowane” genetycznie. - Wszystko się zgadzało - podsumowuje.

Źródło: The Washington Post
Miłość w genach
Ellen McCarthy