пропозиції роботи
Maria Zofia Tomaszewska www.edumuz.pl
Temat: "Przyjaciele Zbyszkowi Gachowi". Koncert w Gdańsku
W czwartek 31 maja 2012 W NCK (Gdańsk, ul. Korzenna) odbędzie się koncert pamięci zmarłego pod koniec lutego dziennikarza i publicysty Zbigniewa Gacha. Wystąpią jego przyjaciele i znajomi.W koncercie "Przyjaciel Zbyszkowi" wystąpią: Beata Bartelik (oraz Radek Kruszyna), Krzysztof Bartoszewicz, Katarzyna Bierecka, Waldemar Chyliński, Przemek Dyakowski, Jerzy Gach, Paweł Huelle, Jacek Jakubowski (oraz Krzysztof Jurkiewicz), Leszek Kopeć, Beata Olga Kowalska, Longina Kozikowska, Barbara Kraińska, Maciej Kraiński,Tomasz Krezymon, Paweł Paulus Mazur, Bożena Ptak, Stanisław Rosiek, Piotr Rostek, Wanda Staroniewicz, Małgorzata Szmuda, The Barbershop Quartet (w składzie: Grzegorz Zięba, Franciszek Iskrzycki, Grzegorz Wolański, Robert Hennig), Maria Tomaszewska, Zibi Ensemble, czyli chór przyjaciół Zbyszka (w składzie: Marek Adamowicz, Beata Bartelik, Witold Burakowski, Henryka Dobosz, Elżbieta Izdebska, Iwona Joć-Adamkowicz, Barbara Kraińska, Maciej Kraiński, Anna Klim,Tadeusz Łukaszewicz, Anna Malcer- Zakrzacka, Krystyna Moroz-Kraińska,Wanda Staroniewicz, Witold Zakrzacki.)
Oto notatka o Zbigniewie Gachu, moim bracie: Zbigniew Gach urodzony 1 grudnia 1952, zmarł 26 kutego 2012 roku. Mąż Ewy, ojciec Jarka urodzonego w 1978 r,
dziadek zmarłego 5 dni po jego pogrzebie Tymoteusza Zbigniewa.
Był dziennikarzem, publicystą, od sierpnia 1999 r. szefem działu reportażu w Dzienniku Bałtyckim, pisarzem.
Kilka lat uczył się grać na skrzypcach w sopockiej szkole muzycznej. Szczycił się pięcioletnią karierą tenora w chórze Akademii Medycznej. W 1977 roku ukończył filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Pierwsze kroki dziennikarskie stawiał jako student, publikując między innymi na łamach „Dziennika Akademickiego”, „Studenta” i „Politechnika”. Pod koniec studiów związał się z tygodnikiem „Czas”, w którym otrzymał etat w 1978 r.
Najbardziej interesowało go pisanie reportaży. Upłynęło jednak kilka lat zanim uznał się za dziennikarza w pełni samodzielnego. W Sierpniu 80 przeszedł przyspieszony kurs dojrzałości politycznej. Wstąpił do NSZZ „Solidarność”. W grudniu 1981 po ogłoszeniu stanu wojennego nie dał się wyprosić ze strajkującej Stoczni Gdańskiej i trafił do więzienia w Starogardzie. Wypuszczony po kilku dniach spisał więzienne przeżycia, ukazały się one w wydanej w 1984 r. zbiorczej książce „Gdańsk-Dramat wojenny”. Na początku stanu wojennego zweryfikowany negatywnie jako dziennikarz, został bez pracy. Od połowy 1982 był menagerem trójmiejskiej grupy rockowej „Cytrus”. W marcu 1983 znalazł zatrudnienie w miesięczniku „Pomerania”. W grudniu 1984 r. wspólnie z Maciejem Łopińskim i Mariuszem Wilkiem wydał, pod pseudonimem Marcin Moskit, książkę „Konspira, rzecz o podziemnej Solidarności”. Książka doczekała się kilkunastu wydań podziemnych, przetłumaczono ją na języki: rosyjski, czeski, angielski. Pierwsze wydanie - Paryż 1984, później około 20 przedruków w polskich oficynach podziemnych.
W latach 1987-89 był specjalistą jednej ze spółek. W lipcu 1989 został reporterem „Tygodnika Gdańskiego”. Z artykułów tam zamieszczonych powstała książka „Antybohater” - zbiór szkiców o Lechu Wałęsie. W 1991 roku Zbigniew Gach napisał książkę „Jeden z Wiela”- [reporterska opowieść o kaszubskim partyzancie, który podczas okupacji niemieckiej założył w Borach Tucholskich tajną drukarnię].
W połowie 1993 wydał książkę „Leszek Balcerowicz - przetrwać”. Rok później ze Sławomirem Kitowskim album „Gdynia”. Później współtworzył programy satyryczne (m .in. „Rzep”, „Yaya szoł”) dla TVP Gdańsk i Polsatu.
W 1997 napisał „Poczet kanonizowanych świętych polskich”.
Należał do zespołu redakcyjnego albumu „Dawny Sopot”.
W 2002 zostałem laureatem nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, tzw. Polskiego Pulitzera, w kategorii specjalnej pod nazwą „Inicjatywa” - za reportaż pt. "Łaciate przeznaczenie", dotyczący promocji przedsiębiorczości w kontekście integracji z Unią Europejska [relacja o działalności holenderskiego hodowcy bydła, próbującego się osiedlić na stałe w powiecie bytowskim]. Na krakowskim Festiwalu Piosenki Szantowej ”Shanties 2004 wziął nagrodę główną im. Tomka Opoki [fundowaną przez redakcję „Żagli] za tekst do piosenki Cztery zegary, wykonywanej przez ówczesną Gdańska Formację Szantowa.
Jesienią 2006 wydał książkę „Kwaśna bomboniera [154 humoreski osadzone w klimacie Dolnego Miasta Gdańska],
w 2007 roku Dziesięć wieków piwa w Gdańsku-z jesieni 2007 [esej historyczny],
w 2008 Leon rybak z jesieni 2008 [wywiad –rzeka z byłym gdyńskim kapitanem żeglugi wielkiej.]
W 2009 napisał książkę o środowisku gdańskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Praca nosi tytuł "Drugie podejście".
Nie dokończył książki o Mariuszu Drapikowskim (zabrakło kilka rozdziałów),
głównym projektancie Bursztynowego Ołtarza w kościele św. Brygidy w Gdańsku.
Śmierć zastała go na finiszu pracy nad książką o przesiedleńcach z Kazachstanu zaproszonych do Gdańska przez władze miasta.
Jego wywiady i artykuły można było znaleźć m.in. na łamach gdyńskiego kwartalnika "Bliza".
Zbychu zbierał wyroby dawnej sztuki kowalskiej i bagnety. Słynął w środowisku trójmiejskim jako dusza towarzystwa i doskonały opowiadacz dowcipów.
==
Źródło wiedzy: „Who is who” , notatka napisana osobiście przez Zbigniewa Gacha.Maria Zofia Tomaszewska edytował(a) ten post dnia 24.05.12 o godzinie 20:47
